Groot en smal! Floris Dejaegher lijkt geschikt voor het klimwerk. Vreemd genoeg pakte de 1e jaars junior uit Gistel in het biljartvlakke De Haan, aan een winderige kust, de 1e podiumplaats uit zijn nog jonge wegcarrière. Hij kwam bijna volledig verkrampt over de aankomstlijn op het Provinciaal kampioenschap van West-Vlaanderen. Hoe groot is zijn potentieel?
Verrassing
In het begin van de pandemie gingen veel jongeren op zoek naar nieuwe uitdagingen. Floris Dejaegher speelde voetbal, maar vanaf 13 maart 2020 werd het spelletje, behalve voor de allerjongsten, lange tijd on hold gezet. Floris’ oudere broer Jasper is al een aantal jaren aan het koersen. Hij loopt vaak in de kijker. Vooral in strandraces. Zo werd hij afgelopen winter 2e in De Panne Beach Endurance, won hij op zijn 21e verjaardag de Coast Race in Middelkerke en pakte hij in Bredene na Timothy Dupont en Emiel Vermeulen brons op het Belgisch kampioenschap strandracen. Een titelstrijd die in een vrij tumultueuze sprint werd beslecht.
Floris begon in de lente van 2020 te fietsen en had de smaak snel te pakken. Hij vroeg een vergunning aan, waagde zich als 1e jaars nieuweling aan enkele koersjes, maar had het niet echt makkelijk. Met Jasper trok hij tijdens de winter naar de strandracen. “Bij de jeugd versierde ik al eens een podiumplaats, maar er staan nooit echt veel jongeren aan de start”, aldus de pion van Gaverzicht-BE Okay-AGS. “Op de weg is het podium halen mij nog nooit gelukt.”
“10e in een kermiskoers in Aalbeke vorig jaar, dat is mijn beste resultaat ooit op de weg. Deze bronzen medaille op het Provinciaal kampioenschap op een volledig vlakke omloop is een hele grote verrassing. Ook omdat ik in het begin van de koers enkele keren aan de rekker hing. Niet dat ik echt in de problemen kwam, ik kon me altijd handhaven. Pas in de 2e koershelft kwam ik er een beetje door. En toen het er in de laatste 2, 3 ronden echt op aankwam, hield ik me voortdurend op in de eerste 10 tot 20 van het peloton.”
Krampen
Dejaegher zag zo de kans schoon om bij het ingaan van de slotronde mee te wippen met ‘halve’ ploegmaat Thibo Germonprez – Floris rijdt bij Gaverzicht-BE Okay-AGS, Thibo bij het performanceteam EFC-L&R-AGS, 2 Deerlijkse ploegen – en naar de ontsnapte Arno Vanhaecke te rijden. Dit trio bleef voorop. Germonprez was veruit de snelste, Vanhaecke glunderde met plaats 2, Dejaegher vond de bronzen medaille bijna zoveel als een overwinning. Ook omdat hij de hele laatste ronde niet ver van de krampen zat.
“En in de sprint schoten mijn benen vol”, zucht Dejaegher. “Ik ben heel mager, dit soort vlakke koersen is niet echt iets voor mij. Een sprinterstype ben ik alles behalve. Als een koers op een massaspurt uitdraait, eindig ik op de laatste rij. Ik heb te weinig body om me in dat gewriemel te mengen. Vandaar dat ik bijzonder blij ben met de 1e podiumplaats uit mijn carrière. Het scenario was ook perfect, want we raakten met 3 renners voorop. Dus stonden we alle 3 op het podium. Al besefte ik tijdens de vlucht al dat Thibo veruit de snelste was. Op zijn versnelling na de laatste bocht had ik geen antwoord.”
Omloop der Drie Provincies
Voor Floris Dejaegher wordt het afwachten wat op hem afkomt. Voor de Ronde van Vlaanderen van komende zondag 22 mei 2022 of de Internationale Driedaagse van Axel (20-22 mei 2022) komt de 1e jaars junior niet in aanmerking. Dat zijn wedstrijden die door de renners van het performanceteam EFC-L&R-AGS zullen worden gereden. De junioren van Gaverzicht-BE Okay-AGS rijden de nationale interclubs.
“Ik vermoed dat ik geselecteerd zal worden voor de Omloop van de Drie Provincies van donderdag 26 mei 2022 in Outrijve”, blikt Floris Dejaegher vooruit. “Deze podiumplaats zal me helpen om die selectie in de wacht te slepen. Het is in ieder geval een interclub waar ik naar uitkijk, want het parcours zou me veel beter moeten liggen dan dat van De Haan.”
Die nationale interclub gaat door de provincies West-Vlaanderen, Henegouwen en Oost-Vlaanderen en doet in de Vlaamse Ardennen enkele hellingen aan. Te beginnen met de Kluisberg, daarna de Horlitain, Trieu, Oude Kwaremont, Paterberg, tot slot Hoogberg en Hotond. “Ik denk dat ik meer geschikt ben voor dat soort klimwerk want ik ben heel mager”, besluit Dejaegher. “Die Omloop der Drie Provincies, daar ga ik naartoe werken.”