Inmiddels is de Est Rein Taaramäe (35) bezig aan zijn 15e(!) volledige profseizoen. Op de klimmer van Intermarché-Wanty-Gobert Matériaux kan je inmiddels een stevig huis bouwen. Ook in de Giro was hij tot dusver alweer goed voor 2 top 10-noteringen. En dat met een opvallende prelude, want de Est ging zich voorbereiden in Rwanda.
Met dank aan Cobo
Rein Taaramäe heeft inmiddels al een heel aantal ploegen op zijn CV staan. De beste Estse renner sinds Jaan Kirsipuu liet zich al bij de junioren opmerken toen hij onder meer 3e werd in de Vredeskoers, die overigens gewonnen werd door zijn landgenoot Tanel Kangert. Met dank aan onder meer een ritzege in het Circuit des Ardennes bij de beloften mocht hij in 2007 stage lopen bij Cofidis. De Franse formatie was overtuigd en gaf hem een jaar later ook een profcontract.
In zijn 1e profjaar won Taaramäe onder meer 2 ritten in de GP Du Portugal en mocht hij naar de Olympische Spelen in Peking. Het was vooral een tijdritzege in de Ronde van de Toekomst die mocht gezien worden. Een jaar later werd hij 3e in de Ronde van Romandië, wat zijn internationale doorbraak betekende. Hij won ook de Tour de l’Ain en reed met de Vuelta zijn allereerste Grote Ronde.
Aanvankelijk was de Est vooral een renner voor de rittenwedstrijden van een week. Getuige daarvan zijn 7e plaats in Parijs-Nice en 3e plaats in de Ronde van Catalonië een jaar later. 2011 was het beste seizoen in zijn loopbaan. Hij werd er knap 11e in de Tour en won in de Vuelta de zware bergrit naar Lagos De Somiedo. Dat had hij ook te danken aan de ontketende Juan José Cobo, die ervoor zorgde dat zijn enige overgebleven concurrent van de kopgroep David De La Fuente zich moest laten uitzakken om te knechten voor zijn kopman.
Picón Blanco
Van Taaramaë werd verwacht dat hij zich verder zou ontwikkelen als ronderenner. In de Tour van 2012 staat hij na de beklimming van La Planche des Belles Filles zelfs op de 4e plek en verovert hij de jongerentrui. Daarna stort hij in en ook in zijn 2 volgende seizoenen blijft hij grotendeels achter de feiten aanlopen. Hij wint voor Cofidis nog de Tour du Doubs en trekt in 2015 naar Astana in de hoop zijn carrière te lanceren.
De Est wint met de Vuelta Ciclista a Murcia zijn 1e koers in het blauwe truitje van Astana en zet met de Ronde van Burgos en de Arctic Race of Norway weer 2 mooie rittenkoersen op zijn palmares. Een jaar later gaat hij naar Katusha en is zijn terugkeer op het hoogste niveau een feit. Op de voorlaatste dag van de Giro overleeft hij na een vroege vlucht en mag hij op Sant’Anna di Vinadio zijn handen in de lucht steken.
Taaramaë blijft nog een jaar bij Katusha en gaat dan voor 3 jaar bij Total Direct Energie rijden. Hij is er een nuttige kracht, maar zijn beste periode lijkt achter de rug. Bij het Belgische Intermarché-Wanty-Gobert geloven ze wel nog in de Est en slagen ze erin zijn motor weer aan de praat te krijgen. Na een verdienstelijke Giro wint hij in de Vuelta de 3e etappe op Picón Blanco en rijdt hij 2 dagen in de rode leiderstrui. Bijna doet hij dat huzarenstukje aan het begin van de Giro 2022 nog eens over. Richting de Etna zit hij in de goede vlucht, maar komt hij zowel in de etappe als in het klassement tekort ten opzichte van Lennard Kämna en Juan Pedro López. Achteraf verklaart hij dat krampen hem de das om deden. Ook in de etappe naar Genoa botst hij op een aantal betere renners.
Viraal
Rein Taaramaë is bezig aan een goede herfst van zijn carrière. Ook als mens is hij gegroeid. In de periode bij Total Direct Energie gaat hij immers een paar keer naar de Ronde van Rwanda, waar hij een keertje als 2e eindigt en ook het bergklassement wint. Hij bereidt zich in het Afrikaanse land voor op de Giro en die trainingen gaan viraal wanneer hij van fiets wisselt met een lokale fietser. Op een driewieler legt de Est een aantal kilometers af met zijn Afrikaanse kompaan die het op zijn koersfiets doet, wat prachtige beelden oplevert.
De in Monaco wonende Est zal de komende dagen Domenico Pozzovivo bijstaan in zijn queeste om een klassement te rijden en trekt ongetwijfeld ook nog eens ten aanval in een bergetappe. Met 3 dagzeges in 16 Grote Rondes weet Taaramaë inmiddels wel hoe het moet. Met een contract tot eind 2023 kan hij dat nog anderhalf jaar blijven tonen.
