Welke profploeg is nog op zoek naar een renner? Yves Coolen (26) zou heel graag die kans krijgen. Na een jaar lijkt de man uit Kasterlee volledig hersteld van een hele zware crash in de profkermiskoers van Ruddervoorde. Zelfs zijn zo goed als verlamde schouder is helemaal genezen.
Woensdag 19 mei 2021: Yves Coolen zal die datum nooit meer vergeten. In het shirt van de Nederlandse continentale ploeg Beat Cycling Club kon hij, in een periode dat het door corona nog steeds afgelastingen regende, de St-Elooisprijs in Ruddervoorde rijden. In de laatste ronde, tijdens de voorbereiding van een massaspurt die door Sasha Weemaes werd gewonnen, liep het voor Coolen verkeerd. Samen met enkele andere renners kwam hij ten val. Deze week, ter gelegenheid van de nieuwe editie van de West-Vlaamse profkoers, lijstte hij op zijn Instagramaccount nog eens de letsels van toen op.
“3 gebroken en verplaatste ruggenwervels, slechts enkele millimeter van een totale verlamming. Zenuwuitval van nek naar schouder. Gebroken borstbeen. Gebroken schouderblad. Gebroken sleutelbeen. Hartcontusie. Klaplong. Of hoe Ruddervoorde Koerse mijn leven door elkaar schudde.”
Daags na die val werd Coolen in Torhout aan de rug geopereerd. Nadien werd hij naar Herentals vervoerd, waar zijn sleutelbeen werd hersteld. 2 weken was hij gehospitaliseerd. Een lange revalidatie wachtte. Tot nu gaat hij nog altijd 3 keer per week naar het ziekenhuis om verder te werken aan zijn revalidatie. Gelukkig dat hij de voorbije maanden al die opofferingen deed. Pas na 7 maanden begon een zenuw tussen nek en schouder weer te werken.
Cruciale maanden
“Anders was het verder leven met een verlamde schouder”, zucht Coolen. “Ik had er mij eigenlijk al bij neergelegd dat mijn schouderfunctie nooit volledig zou terugkeren. De chirurg had gezegd dat de zenuwuitval tussen nek en schouder na 3 maanden weg moest zijn. Pas dan was er een kans dat mijn schouder volledig genas. De eerste 3 maanden waren cruciaal. Beterschap zag ik toen nog niet. Toch bleef ik doorzetten. Gelukkig maar. Het duurde 7 maanden voor er weer leven kwam in die zenuw. Bij een sportman is het recuperatievermogen groter, hoorde ik nadien als verklaring.”
Met een kapotte schouder zouden Coolens kansen op de arbeidsmarkt veel kleiner zijn. Nu kan hij nog alle richtingen uit. Liefst zou hij weer koersen. Met een echt profcontract. Tot voor die zware tuimelperte in Ruddervoorde combineerde hij Beat Cycling Club met een deeltijdse job bij Fietsen Tim, de winkel van ex-veldrijder Tim Van Nuffel in Kasterlee.
“Tim is zelf prof geweest, hij was een heel flexibele baas”, gaat Coolen verder. “Was ik eens 3 of 4 dagen weg om te gaan koersen, dan maakte hij daar geen probleem over. Zo’n patron zal ik nooit meer vinden. Alleen ben ik nog altijd capabel om te koersen. Zodra het kon begon ik weer te trainen. Tot de dag van vandaag ben ik dat blijven doen. Ik hoop dat iemand het ziet zitten om mij een voltijds contract aan te bieden. Die zware val heeft me aan het denken gezet. Koersen voor een halve ‘pree’ wil ik niet meer doen. Voor een half loon nog risico’s nemen, dat wil ik niet meer, want de voorbije 12 maanden heb ik zowel mentaal als fysiek zwaar afgezien.”
Marc Herremans
Coolen heeft zelf al gezocht naar een team, maar vond voorlopig niets. Hij beseft dat het niet gemakkelijk wordt om een profcontract te versieren. “Ik kan met cijfers nochtans aantonen dat ik dezelfde waarden trap van voor die val in Ruddervoorde”, benadrukt de Kempenzoon. “Gezien de vele letsels kan dat misschien vreemd klinken. Zeker omdat ik, met iets minder geluk, een nieuw geval Marc Herremans (na fietsongeval belandde deze triatleet in een rolstoel, red.) werd. 7 maanden lang kon ik geen glas uit de kast nemen, want ik kreeg mijn bovenarm geen 5 cm omhoog. Nu heb ik totaal geen problemen meer. In kracht zit er nog een verschil tussen beide armen, maar dat blijkt enkel uit metingen. Er zou bij iedereen wel wat verschil zijn.”
Voor 19 mei 2021 bewees Coolen dat hij een wedstrijd kan winnen. Zo zette hij in 2020 de Omloop van Valkenswaard, net als Antwerp Port Epic een wedstrijd met heel wat offroadpassages, op zijn naam. En was hij in 2017 de beste in de Memorial Philippe Van Coningsloo, toen een wedstrijd in de Belgische Topcompetitie.
1 comment
Hey Yves,
Ik weet zeker dat je het goed gaat volbrengen en dat je bij BEAT Cycling Team op de goede plaats zit en vanuit hier verder kunt.
Never give up youre dreams and fight for it, then you can reach your goals.
Greetings from Holland.
Bekir Sezen.