2e jaars junior Kenay De Moyer legde zijn toekomst voor 3 jaar vast. Van 15 augustus 2022 af ruilt hij het shirt van Acrog-Tormans voor dat van het Franse Cross Team Legendre, de ploeg rond de Franse ex-prof Steve Chainel.
Steeds vroeger maken jonge talentvolle renners keuzes. Recent sloeg Cian Uijtdebroeks de beloftencategorie over om meteen prof te worden bij BORA-hansgrohe. Naar het voorbeeld van Remco Evenepoel. Kenay De Moyer, de 17-jarige veldrijder en wegrenner uit Viane (Geraardsbergen), mag je niet met deze toptalenten vergelijken. Voor de overstap naar de beloften deze winter maakte hij ook al een keuze. Hij trekt naar het Franse UCI-team Legendre.
“Sinds ongeveer een jaar word ik begeleid door het managementbureau van Christophe Le Mével, gewezen prof bij Cofidis”, verwijst De Moyer naar Cycling Life Management. “Christophe André, scout voor dit bureau, hield zich de voorbije maanden met mij bezig. Na de Wereldbekercross in Namen, waar ik 2e werd na Europees kampioen David Haverdings, zocht Legendre een 1e keer contact met mij.”
“Nadien kruisten een paar voorstellen mijn pad, maar bij Legendre had ik na een paar gesprekken het beste gevoel. Zoiets is moeilijk onder woorden te brengen, maar bij de babbels met die mensen kreeg ik een soort familiaal gevoel. Die club geeft ook de indruk 1 familie te zijn. Iets wat ik afgelopen winter tijdens diverse veldritten reeds merkte.”
Mario De Clercq
Dus gaat de 2e jaars junior in zee met Cross Team Legendre. Van Acrog-Tormans, de jeugdploeg uit Balen, kreeg De Moyer groen licht voor deze tussentijdse transfer. In tegenstelling tot wat de naam van de Franse ploeg laat vermoeden, concentreert teammanager Rodolphe Beyer zich niet alleen op het cyclocrossen. De ploeg reed recent op de weg onder meer de Tour of Hellas, een Griekse rittenkoers categorie 2.1, en was eind deze week aan de slag in Tour de la Mirabelle, een Franse meerdaagse met UCI-label 2.2.
“Mijn toekomstige ploeg rijdt een mooi wegprogramma”, gaat de Oost-Vlaming verder. “Dat sprak me ook aan. Ik wil de weg en het veld graag blijven combineren. De keuze voor Legendre betekent niet dat ik me voornamelijk op cyclocross zal focussen. Het is de bedoeling dat ik de combinatie blijf doen. Ook Bingoal-Pauwels Sauzen, de ploeg van Mario De Clercq, toonde interesse. Daar konden ze mij echter maar een overeenkomst van 1 jaar garanderen.”
“Bij Legendre krijg ik 3 jaar om te groeien. Het 1e seizoen wordt van mij nog niet verwacht dat ik prestaties lever. Vanaf het 2e jaar wel. Ik zal volgende winter moeten proberen de inspanning van 1 uur onder de knie te krijgen. Want als belofte cross je vaak bij de profs. Veldritten uitrijden zal al een hele opdracht worden.”
Dat zijn zorgen voor na de zomer. Zondag werkte De Moyer in het West-Vlaamse Moorslede het Belgisch wegkampioenschap voor U19 af. Ook op dat BK mocht hij vooraf tot de kanshebbers worden gerekend, al waren de meeste ogen gericht op z’n Limburgse ploegmaat Sente Sentjens, een 1e jaars junior die ook al door een managementbureau (A&J All Sports) werd ingelijfd. Het werd voor geen van beiden het verhoopte succes. Met de nationale ploeg zal De Moyer van 9 tot 12 juni 2022 de Trofeo Saarland, een Duitse manche van de Nations Cup afwerken. Misschien neemt bondscoach Carlo Bomans hem mee naar het WK voor junioren in Wollongong op 23 september.
“Met de nationale ploeg naar Australië, dat zou heel mooi zijn”, glundert De Moyer bij de gedachte. “Als Carlo Bomans wil dat ik meega in de vroege vlucht of als hij wil dat ik de hele koers op kop rijd in functie van een kopman, zal ik dat met veel plezier uitvoeren. Alleen is de concurrentie dit jaar in België bijzonder groot. Vooral bij de 1e jaars zitten enkele hele sterke renners. Ik denk aan Steffen De Schuyteneer, Duarte Marivoet en Sente Sentjens. En dan heb je ook nog 2e jaars als Vlad Van Mechelen, Maxence Place en Sacha Prestianni. De plaatsjes in de WK-selectie zullen bijzonder duur zijn.”
In de Driedaagse van Axel toonde De Moyer dat hij op internationaal niveau zijn mannetje staat. Hij droeg 2 dagen de rode rushestrui en werd in het eindklassement 16e. “Die rode leiderstrui heb ik in de slotrit moeten afstaan aan Niels Michotte, de Luxemburger die recent Parijs-Roubaix op zijn naam zette”, besluit De Moyer. “Geen schande om de eindzege in een nevenklassement te moeten afstaan aan zo iemand.”
