Wielerliefhebbers kijken al weken reikhalzend uit naar de zaterdagetappe van de Tour. In de rit tussen Roskilde en Nyborg trekt de Tour immers over de Storebæltsbroen, oftewel de Grote Beltbrug. 18 km lang zitten de renners tussen het water en zal de wind vrij spel hebben. Dat doet natuurlijk denken aan de Tour van 2015, toen er in Nederland over Neeltje Jans gereden werd, met vuurwerk als resultaat!
Schade
De Storebæltsbroen verbindt de eilanden Seeland en Funen met elkaar. Het is in deze etappe uitkijken naar de finale waarin deze passage op het menu staat. Volgens insiders staat de wind er vaak schuin rechts van achteren en dat zou altijd impact hebben op de koers. De weersvoorspellingen geven 4 beaufort, wat waaiervorming zeker mogelijk maakt. Aangezien de aankomst getrokken is amper 2 km na de brug, zal er geen tijd meer zijn om de schade te herstellen.
Met de passage over de brug hoopt de Tour het gekende stramien van de openingsweek wat door elkaar te schudden. Een kasseienrit en een passage door de Ardennen moeten daarbij helpen. Dat doet natuurlijk denken aan die Tour van 2015, want ook toen zaten er met de Muur van Hoei, een kasseienrit en de Mûr-de-Bretagne heel wat hindernissen in die 1e Tourweek.
Rohan Dennis
Op zondag 5 juli 2015 reden de renners over Neeltje Jans in een etappe tussen Utrecht en Zeeland. Rohan Dennis was in de gele trui gestart nadat hij in Utrecht op indrukwekkende wijze de proloog gewonnen had. Tom Dumoulin en Jos van Emden kwamen voor eigen volk dicht bij de gele trui, maar strandden net naast het podium. Topfavoriet Chris Froome werd daar al op 50 seconden gezet.
In Nederland was het meteen oorlog. Stef Clement slaagde erin om in eigen land de vroege vlucht te kleuren, terwijl de troepen van Etixx-Quick.Step voor de controle zorgden in het peloton. Op meer dan 100 km van de meet was er al een 1e breuk in de grote groep, nog voor Rotterdam was die al gedicht.
Noordzee
Het échte spektakel volgde in het laatste uur van de wedstrijd toen het peloton de Noordzee had bereikt. In de striemende regen werden Nairo Quintana en Jean-Christophe Péraud als eersten op achterstond gezet. De ene had een jaar eerder de Giro gewonnen en zou aan het einde van de Tour amper 1’12 te kort komen voor de gele trui. Hij verloor die dag 1’28 en bijgevolg ook de Tour. De Fransman was een jaar eerder als 2e geëindigd, maar zou geen rol van betekenis meer spelen.
In de finale werd ook Rohan Dennis gelost. Tony Martin zag zichzelf al in zijn allereerste gele trui, want hij was de 2e in het klassement. Op het werkeiland Neeltje Jans streed een klein groepje van 24 renners voor de dagzege. Renshaw trok de sprint aan voor Mark Cavendish, maar die kwam wat te vroeg op kop. Daardoor kon Andre Greipel hem nog remonteren. Cavendish zette zich wat recht, zodat Fabian Cancellara nog net 3e werd. Erg belangrijk, want met de bonificatieseconden kwam hij alsnog in het geel.
Gele trui geeft op
Enkele dagen later maakte Tony Martin zijn gele droom toch nog waar door de kasseienrit in Cambrai te winnen. Ondanks zijn tijdritkwaliteiten won hij nooit een proloog in de Tour, dus het was zijn 1e gele trui in zijn carrière. 2 dagen later kwam hij ten val in Le Havre met een sleutelbeenbreuk en logische opgave tot gevolg. Hij mocht amper 2 ritten in het geel rondrijden.
Quintana zou aan de waaieretappe uiteindelijk ook een levensles overhouden. In het vervolg van zijn carrière werd de kleine Colombiaan zowaar een waaierspecialist die vooral in Parijs-Nice, maar ook in de Vuelta, nooit meer een slag zou missen. Voor Greipel was die dagzege het begin van een geweldige Tour waarin hij 4 ritten won. Heel wat andere jongens uit de 1e waaier (Sagan, Froome, Barguil, Thomas, Uran, Gallopin) zijn er ook dit jaar weer bij. Zij weten waar zaterdag de lamp brandt. De Storebæltsbroen dus, wij kijken er nu al naar uit!
Een overzicht van alle noteringen voor de Tour de France 2022 vind je bij Bingoal!