Woensdag rijden de renners in de Tour van Lille Métropole naar Arenberg. Met maar liefst 11 kasseienstroken liggen heel wat klassementsrenners al weken wakker van deze beproeving. Nochtans valt het ooit ook wel mee met de schade. In 2018 baarde de kasseienrit een spreekwoordelijke muis. Greg Van Avermaet had graag in de gele trui gewonnen, maar het was John Degenkolb (33) die de laatste grote overwinning in zijn carrière boekte.
Aanrijding op stage
De carrière van John Degenkolb kan je eigenlijk heel gemakkelijk in 2 delen splitsen. Eerst waren er zijn succesjaren waarin hij 10 ritten won in de Vuelta, semiklassiekers als Gent-Wevelgem, Parijs-Tours en Cyclassics Hamburg op zijn naam schreef en uiteindelijk in 2015 ook de unieke dubbel Milaan-Sanremo en Parijs-Roubaix behaalde. Op dat moment behoorde Degenkolb tot de sterkste renners van het peloton, gevreesd voor zijn machtssprint.
Op stage in januari 2016 liep het echter helemaal mis. Samen met 5 ploegmaats van het toenmalige Giant-Alpecin werd hij toen aangereden in de buurt van Calpe. De Duitser liep een breuk op in zijn onderarm en vinger en hield ook verschillende snijwonden over aan de klap. Pas in mei kon hij terug koersen, maar hij haalde niet het niveau van voor zijn val.
15 kasseistroken
Degenkolb moest naar eigen zeggen 2 jaar herstellen. Het was een werk van lange adem. In 2017 trok hij naar Trek-Segafredo en in Bergerac kwam hij toen erg dicht bij een etappezege in de Tour. Enkel landgenoot Marcel Kittel was hem te snel af. Terwijl hij net voor de klap al 40 koersen gewonnen had, kwamen er op 2 seizoenen tijd maar 3 zeges bij. John Beton was het winnen verleerd.
Tot die Ronde van Frankrijk in 2018. Het was de 1e week van Gouden Greg, die na de Ploegentijdrit de gele trui veroverd had en daarmee naar zijn Roubaix trok. De etappe telde maar liefst 15 kasseienstroken, al waren die wel korter dan in de Tour van dit jaar. Het verhoopte slagveld van 2014 volgde er echter niet, al was het zeker een vermakelijke etappe.
Belgen in hoofdrol
Richie Porte kwam nog voor de kasseien ten val en moest opgeven. Ook zijn ploegmaat Tejay Van Garderen verloor minuten tijd, net als Rigoberto Uran. Oliver Naesen en Sep Vanmarcke konden zich dan weer onderscheiden door fantastisch werk te leveren voor respectievelijk Romain Bardet en diezelfde Uran. Ze gaven zo hun eigen kansen voor dagsucces op, maar ze toonden zich wel van grote waarde voor de ploeg.
De sterkste renner in die etappe was wellicht de ontketende Yves Lampaert. In zijn Belgische kampioenentrui ging hij als een bezetene tekeer op zijn favoriete onderdeel. Op zo’n 16 km van de meet zorgde hij voor de definitieve afscheiding. Van Avermaet kon in het geel zijn wiel houden, net als Degenkolb. Het werd een sprintje met 3 en de Duitser was de 2 Belgen te snel af.
Wegkapitein
Degenkolb won die dag eindelijk zijn Touretappe. De wielerfanaten kondigden al aan dat hij weer helemaal de oude was. Zijn grote comeback bleek uiteindelijk eerder de kers op de taart van een mooie carrière. Degenkolb zou sinds die 15e juli nog 2 koersen winnen: een ritje in de Tour de la Provence en een etappe in de Ronde van Luxemburg.
Vandaag koerst Degenkolb nog steeds. Na 2 jaar bij Lotto Soudal is hij teruggekeerd naar Team DSM, waar de 33-jarige Duitser nog een contract tot eind 2024 heeft. Hij fungeert er als wegkapitein, al kan hij zeker nog zijn mannetje staan in de voorjaarskoersen. Dit jaar werd hij 18e in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, uitslagen waar niets verkeerd mee is. De kans dat hij woensdag opnieuw meespeelt voor de overwinning is bestaande, al moet hij dan ook opnieuw voorbij Lampaert. Die droomt er immers al heel lang van om eens in Roubaix te winnen en met deze vorm lijkt alles mogelijk.
Wat denk jij over de kansen van John Degenkolb op weg naar Arenberg? Wie zijn hier zijn te duchten concurrenten? Check alle noteringen bij onze partner Bingoal!