Bij onze voorbeschouwingen van de Saimaa Cycle Tour schreven we jullie al over enkele Belgische deelnemers. Jean Biermans, Liesbeth Vanheule en Amelie Verbeke stelden we jullie al eerder voor. Maar tijdens onze trip naar het Hoge Noorden kwamen we nog enkele andere deelnemers uit de Lage Landen tegen. Net als een tiental renners uit de buurt van Ternat maakten ook Michiel Meire uit Lokeren (B) en Sander Leuten uit Heerenveen (NL) de verplaatsing naar Imatra.
Supporters in de nacht
Michiel Meire kijkt met een goed gevoel op de tocht terug. “Ik heb de Saimaa Cycle Tour via WielerVerhaal leren kennen en wilde die wel eens rijden. Ik heb in het verleden al langere tochten gereden en ultraruns gedaan. Verleden jaar reed ik nog de Vätternrundan in Zweden”. Die kan op een langere geschiedenis terugblikken, maar Michiel gelooft er wel in dat de Saimaa Cycle Tour in de toekomst ook dat niveau kan halen. “Wat organisatie betreft kan ik er weinig op aanmerken,” vertelt hij. “Maar terwijl bij de Vätternrundan er ook aan de finish heel wat animatie is, viel dat nu wat tegen”. Wel kon hij de route erg appreciëren. “Het profiel van de tocht is wat sportiever. De hellingen zijn niet superzwaar, maar de combinatie met de afstand laat zich zeker voelen”. De rustige, mooie wegen en de tocht door de nacht maken het, ook voor Michiel, een bijzonder evenement.”
Nederlander Sander Leuten beaamt. “We hebben vrienden in Helsinki en die kenden de rit”, klinkt het. “Voor ons was het een uitgelezen gelegenheid om onze vrienden te bezoeken en er een flinke fietstocht aan te breien. In het verleden reed ik onder meer de Brentjes 200 en de Drenthe 200. 300 km door de nacht leek me een mooie uitdaging”, gaat Sander verder. “De lange reis en een slechte voorbereiding speelden me danig parten. Rond 2 uur ‘s nachts voelde ik me echt moe worden en de bevoorrading daarna had ik het echt moeilijk om te eten en te drinken. Ik moest me verplichten om wat tot me te nemen, omdat ik wist dat ik het anders niet zou halen. Maar de route is schitterend. Je staat verbaasd over hoe er hier en daar ook ‘s nachts mensen staan te supporteren. De middernachtzon voegt iets extra toe aan de rit. Een speciale toertocht is dit”, besluit hij.
Finska Kompaniet
Voor Jean Biermans is het de 2e keer dat hij aan de start staat van de Saimaa Cycle Tour stond. “In 2021 was het een ontdekkingstocht,” vertelt hij. “Maar het was zo bijzonder dat ik graag wilde terugkomen. Vorig jaar heb ik een tijdlang met de jongens van Finska Kompaniet gereden. Het was een erg snelle rit, maar ik heb er toch erg van kunnen genieten.”
“Toen ik hoorde dat Finska Kompaniet een tijd wilde neerzetten op de route heb ik onmiddellijk mijn collega’s van het Scorpions Racing Team aangesproken en die waren meteen erg enthousiast. We hadden graag het directe duel met de Finska Kompagniet aangegaan, maar zij kozen voor een start op zaterdagochtend. Misschien was dat eigenlijk zelfs beter. Nu konden we ons op onze eigen rit concentreren en moesten we geen rekening houden met een groep van zowat 50 deelnemers. In een rechtstreeks duel is het daar met 10 man moeilijk tegenop boksen.”
Het leverde hen wel de snelste tijd op. Ondanks hun numerieke minderheid knalde Scorpions Racing Team na 7u24 fietsen over de finish. “Het was toch afzien”, lacht Biermans. “Maar alles was perfect geregeld. We wisten constant hoe we ervoor stonden en ook de bevoorradingen waren supergoed geregeld. Ieder had zijn eigen bakje met voeding en drinken of eigen spullen en zo werden onze stops tot een minimum beperkt.”
Of ze volgend jaar terugkomen, is nog niet duidelijk. “Als het van mij afhangt wel”, geeft Jean nog mee. “Het is hier zo mooi en de sfeer zo bijzonder. Zelfs nu de snelheid een stuk hoger lag, was het nog genieten.”
Hartslagzones
Ook Liesbeth Vanheule en Amelie Verbeke hebben genoten van de tocht. “Het was zwaar, maar zo mooi”, vertelt Liesbeth. “We hebben ons aan onze hartslagen gehouden en nooit geforceerd”, vult Amelie aan. In totaal deden ze er 18 uur over. De verbazing druipt er dan ook vanaf wanneer we hen de tijd van Scorpions Racing Team meegeven. Maar toch erg knap, als je weet dat beide vrouwen zich pas een jaar geleden een racefiets aanschaften. Coaches Jeroen Dingemans van 185 Sport Coaching Center en Ruben Van der Haeghen van Pulso Preventielab in Zwevegem trainden hen, maar gaven hen ook heel wat advies mee voor de tour.
“We wisten precies in welke hartslagzone we moesten blijven en ook wat eten en drinken betreft werden we goed gebriefd”, klinkt het trots. “Met de extra koeken en gelletjes was onze rugzak wel wat voller dan voorzien, maar we wilden geen risico lopen”, vertelt Liesbeth. “We hebben op tijd gerust en zeker bij de bevoorradingen waar er warm eten verkrijgbaar was, hebben we de tijd genomen.” Amelie: “Toch was het niet evident zo midden in de nacht. Dan voelden we de vermoeidheid, maar eens weer op de fiets ebde dat wel weg.
Kort voor het einde werden ze nog op een zware regenbui getrakteerd. Gelukkig konden ze schuilen onder een brug. “Ook tijdens de nacht kregen we enkele regenbuien over ons hoofd, maar vooral bij die laatste bui denk je wel even aan opgeven. Ondertussen werd het verkeer ook drukker en was het soms wat opletten geblazen. Langs de andere kant is de finish zo dichtbij, dat het belachelijk zou zijn om dan nog op te geven”, lacht Liesbeth.
Diepe indruk
“Het is wel jammer dat we daardoor heel wat tijd hebben verloren. Aan de finish was er jammer genoeg maar weinig animo meer. We hadden zo graag even gevierd, maar in ons eentje was dat ook geen zicht. Maar we hebben wel goed geslapen achteraf”, lachen ze allebei. “Het smaakt alleszins naar meer”, beamen beide vrouwen. Dan willen ze graag wat langer ter plaatse blijven en meer op ontdekkingstocht gaan. “Nu zaten we 5 dagen in de Saimaa Cycle Tour bubbel. Tegelijkertijd hebben we kunnen zien dat de streek zoveel meer te bieden heeft. Daar moeten we thuis toch eens nader overleggen.”
Dat de tocht een diepe indruk heeft nagelaten, is duidelijk. “Je kan moeilijk beschrijven hoe het voelt om hier een aantal dagen de Saimaa Cycle Tour te beleven. Het is bijna een roes met de fiets als centrale punt.”
Liesbeth en Amelie hadden nog een andere reden om naar Finland te trekken. Zij zamelen geld in voor hun goede doel #liesam300. Daarmee willen ze geld inzamelen en kansarme kinderen de kans geven om sportkampen te volgen. Sport biedt immers vaak een mogelijkheid om uit een kansarme omgeving te ontsnappen en te leren doorzetten en vechten voor een betere toekomst. Wie zijn steentje wil bijdragen mag altijd storten op BE06.7330.6474.6722.
Meer weten over de Saimaa Cycle Tour?
