De eerste bladeren vallen, maar voor Warre Vangheluwe (21) hoeft het seizoen nog niet te eindigen. De belofte uit Meulebeke vertoeft in grootse vorm en gaat met volle goesting naar het slotluik van 2023. In deze fase van het seizoen houdt hij natuurlijk ook de gsm extra in de gaten, want de renner van Team Elevate hoopt nog altijd op een verlossend telefoontje inzake een profcontract. “Ik leef al ongeveer 2 maanden in een soort van stress”, geeft hij eerlijk toe.
Warre Vangheluwe won vorige week donderdag in Tielt de 99e editie van de Omloop van het Hoogserlei in Tielt. Het was zijn 4e overwinning dit seizoen. Enkele dagen later verdedigde hij zijn titel in de Grote Prijs Jules Vanhevel in Ichtegem. Daar liet hij zich ringeloren door de sluwe Nederlander Lars Oreel. In een sprint met 2 klopte die zijn Belgische medevluchter nadat hij eerder de indruk had gewekt door zijn beste krachten te zitten.
“Ik voelde mij enorm goed”, vertelt Vangheluwe over zijn prestatie in Ichtegem. “Vorig jaar won ik er al de wedstrijd en we hadden met de ploeg een plan opgemaakt om opnieuw uit te pakken. Deze tactiek werd perfect uitgevoerd. Ik reed nog nooit eerder met 2 naar de meet voor de overwinning. Mijn gezel nam de laatste 5 km niet meer over en liet uitschijnen dat hij helemaal kapot zat. In de laatste 100 meter kwam hij dan toch nog over mij”, doet hij zijn verhaal van de wedstrijd. “Ik neem deze nederlaag mee naar de toekomst. Nooit zal ik er nog zomaar van uitgaan dat de andere vluchter effectief kapot zit en als het kan, dring ik hem in de toekomst de kop op.”
Seppe
Geen 5e ruiker voor de West-Vlaming dus, wel een nieuw bewijs van zijn goede conditie. De komende dagen mag hij zich opmaken voor optredens in Oostrozebeke, Zele en Parijs-Tours. Dat zijn een herfstcriterium, een profkermiskoers en een grote beloftenwedstrijd. “Oostrozebeke is voor mij ook een enorm speciale wedstrijd, want het is dicht bij huis en het zal de laatste wedstrijd zijn van mijn broer Seppe (26) (eerder dit jaar nog winnaar van het puntenklassement in de Tour du Bénin, red). Na een carrière van ongeveer 15 jaar zet hij er een punt achter. Tot op vandaag kijk ik enorm naar hem op en leer ik veel van hem bij.”
In Zele start Vangheluwe evenmin met de rem op. “Ik zie het als een goede prikkel richting zondag. Ik kan er nog 1 keer alles uit de kast halen om te zien waar ik sta. In Parijs sta ik dan vervolgens al voor de 3e keer aan de start. Vorig jaar maakte ik er deel uit van de vroege vlucht. Voor de laatste gravelstrook werd ik ingelopen. Toch plaatste ik onder de rode vod nog een ultieme aanval. Ik werd helaas bijgehaald, anders was ik er 2e geworden in een ronduit unieke wedstrijd.”
Geruchtenmolen
Het seizoen van Vangheluwe begon overigens ook helemaal niet slecht. Hij werd onder meer 4e in de Wim Hendriks Trofee. Toch was hij niet tevreden na het voorjaar. “Ik besloot alles op een rijtje te zetten tijdens een hoogtestage op de Sierra Nevada. Daar maakte ik ook gebruik van om mijn basis opnieuw te versterken. Vervolgens presteerde ik wél op het gewenste niveau. Sinds de Omloop het Nieuwsblad voor beloften, waarin ik 3e werd, gaat alles super goed.”
Vangheluwe won Kemmel Koerse voor Robbe Ghys en won ook 2 etappes in de Ronde van Namen. Op die manier zette hij zichzelf steeds meer in de picture. “De doelen die ik voor het seizoen voor mezelf had opgemaakt, heb ik dan ook behaald. De prestaties afgelopen weken tonen dat ik ervoor kan zorgen dat ik ook over een langere periode van ongeveer 3 maanden op een hoog niveau kan presteren”, is hij zelfzeker.
En zo belandt het gesprek toch weer bij dat ene thema waar je in deze periode van het seizoen nooit omheen kan: het profcontract. “Ik wacht nog steeds af”, zucht Vangheluwe. “Overal duiken verhalen op over mij die stellen dat ik al ergens getekend zou hebben. Ik kan alleen maar zeggen dat dit niet klopt, anders zou ik dat ook wel laten weten.”
Zwaarste seizoen
Er was wel degelijk contact met Hans De Clercq, ploegleider bij Sport Vlaanderen-Baloise. “Dat is een ploeg waar ik perfect in zou passen. Ze leggen er weinig druk op de renners en laten je jouw eigen kans gaan. Ik geloof er zeker in dat als ik hier een kans zou krijgen, ik van waarde kan zijn in de voorjaarswedstrijden en klassiekers. Je kan mij inzetten als knecht of ook als lead-out in de sprint.”
Indien Vangheluwe niet het bevrijdende telefoontje krijgt, kan hij in principe met zijn ploeg mee doorgroeien naar het Soudal-Quick.Step Development Team. “Ik heb er nog niets getekend. Of er een WhatsApp-groepje van The Wolfpack Junior is opgemaakt, kan ik dus ook niet bevestigen”, knipoogt hij. “Het is inderdaad een mooi project, maar ik heb momenteel echt die profdroom.”
Na het seizoen zal de West-Vlaming sowieso eventjes genieten van een periode naast de fiets. “Ik zal dan een aantal weken niet aan de koers denken”, besluit hij. “Dat zal ook wel deugd doen. Zo kan ik wat tijd doorbrengen met mijn vriendin, broers, ouders en vrienden. Het is een zwaar seizoen geweest en met voorsprong het langste seizoen van mijn carrière. Qua wedstrijddagen reed ik nog nooit zoveel. Ook de blijvende onzekerheid en onwetendheid rond volgend seizoen blijft wel wat knagen.”