Habitués in ‘t Kuipke zullen het al gemerkt hebben. In en rond de cabine van Iljo Keisse ontbreekt z’n vaste mecanicien. Dirk Dekeyser (56) levert strijd tegen kankercellen. De mecano hoopt volgend jaar tijdens de Zesdaagse Vlaanderen-Gent weer aan pistefietsen te sleutelen. Al zal dat in 2023 niet meer aan die van Keisse zijn.
Niet klagen
Hoe geraak je als mecanicien in dat wielerwereldje? “Ik nam de fietsenwinkel van mijn grootvader over en werd even later door bondscoach Michel Vaarten gevraagd om mee te gaan met de nationale pisteploeg”, herinnert Dekeyser zich nog. “Zo ging de bal aan het rollen. Eerst kwam ik bij Chocolade Jacques terecht, dan bij Sport Vlaanderen, nadien bij Patrick Lefevere en nu al een aantal jaren bij Trek-Segafredo.”
Hoewel hij voor een andere World Tourploeg werkt, bleef de band met Iljo Keisse. Al bijna 20 jaar is hij de trouwe mecanicien van de afscheidnemende lieveling van het Gentse pistepubliek. Met spijt in het hart moest Dekeyser afzeggen voor de Gentse Zesdaagse. Al vele jaren werkt hij tijdens deze Six voor Keisse en enkele andere renners. “Robbe Ghys, Jules Hesters, Silvan Dillier als hij meedoet, de Fransen en de Spanjaarden ook”, vertelt Dekeyser. “Uiteraard een beetje afhankelijk van het deelnemersveld dat Christophe Sercu samenstelt. Dit keer lukte het niet. Darm- en prostaatkanker houden me al enkele maanden van het werk. Al kreeg ik deze week positief nieuws. De chemo slaat aan, mijn waarden verbeteren. Maar alles op zijn tijd. Hopelijk kan ik eind maart of begin april weer aan de slag in de service-course van Trek-Segafredo.”
Dekeyser probeert volgende donderdag present te zijn tijdens Merci Iljo, de happening rond het afscheid van Keisse. “Ik heb wel eens een slechte dag, het is altijd wat afwachten”, gaat de mecano uit Drongen verder. “Klagen ga ik niet doen. In het ziekenhuis heb ik kankerpatiëntjes van 6, 7 jaar gezien. Dat pakt een mens. Wat ik moet doorstaan, is niets in vergelijking met de kindjes.”
Steendood gelopen
Met andere woorden: Dekeyser probeert zo positief mogelijk om te gaan met zijn gezondheidsproblemen. Al mist hij de Gentse winterfeesten in ‘t Kuipke. “Volgend jaar hoop ik er weer bij te zijn”, klinkt hij hoopvol. “Het zal een Zesdaagse zonder Iljo zijn, dat wel. Er zijn nog veel andere renners. Een paar jaar geleden werd beslist om de cabines van de renners allemaal langs 1 kant te plaatsen. Dat is veel beter. Vroeger had ik soms 2 renners aan de zijde van de streep en 3 aan de overzijde. Dan was ik tegen het einde van de avond steendood gelopen.”
Van dichtbij maakte Dekeyser de achteruitgang van het aantal Zesdaagsen mee. “In 1 winter heb ik eens 15 Zesdaagsen gedaan”, herinnert hij zich nog. “Zelfs op oudejaarsavond was ik in Keulen aan fietsen aan het sleutelen. Er waren toen tot eind februari Zesdaagsen. De wegkalender zag er heel anders uit. Van rittenkoersen in Argentinië, Qatar en Oman was toen nog geen sprake.”
Nu zijn er nog enkel Zesdaagsen in Gent en Rotterdam, Driedaagsen in Kopenhagen en Berlijn. Bremen is al minstens tot 2024 verdaagd. Toen Keisse in 2005 aan de zijde van Matthew Gilmore in Gent voor het eerst won, was Dekeyser al zijn mecanicien. “Ik denk dat ik voordien ook al Grenoble en Amsterdam had gedaan”, vermoedt hij. “Sinds dan ben ik op Zesdaagsen voor Iljo blijven werken.”
Wit, goud, zwart
Wat betekent dat hun onderlinge verstandhouding altijd goed gebleven is. “Iljo is een aimabele man, iemand die weet wat hij wil, zowel in als naast de koers”, blaast Dekeyser de loftrompet. “Hij stond ook altijd open voor iets nieuws. Vooral op het vlak van design. In z’n carrière kende hij 3 periodes. Een witte, een gouden en nu een zwarte. Toen hij met een witte fiets reed, moesten zijn tubes ook wit zijn. Continental had voor de Duitse nationale pisteploeg witte tubes gemaakt. Via via kon ik die op de kop tikken.”
Keisse gebruikt tijdens de Gentse Zesdaagse een opvallend stuur. “Een aerostuur”, weet Dekeyser. “Ik denk dat het al enkele jaren uit de handel is. De Australiër Cameron Meyer was de 1e die dat op de piste gebruikte. Het stuur van Iljo ziet er inderdaad groter uit. Omdat er zo’n diepe bocht insteekt. Dinsdagavond zag ik die valpartij met Tim Torn Teutenberg. Die jongen rijdt met een klein stuurtje. Hoe kleiner het stuur, hoe minder controle je hebt.”
