Het jaareinde. Staat altijd in het teken van feesten met familie en vrienden, maar is vaak het moment om drastische beslissingen te nemen. Zoals bij de nationale pisteselectie. Luc De Wilde, na 12 jaar bij de succesvolle Britse pisteploeg 4 jaar aan de slag in eigen land, mag in de toekomst niet meer mee met de Belgische selecties van de pistecoaches Tim Carswell en Kenny De Ketele.
Negatief
Op dit ogenblik maakt Luc De Wilde (59) zich klaar voor de Zesdaagse van Rotterdam die dinsdag 6 december 2022 van start gaat. Samen met Gunther Van den Bossche zal hij in Ahoy 8 renners verzorgen. Onder meer onze landgenoten Jules Hesters en Lindsay De Vylder, de Nederlanders Vincent Hoppezak en Jan-Willem van Schip en de Spanjaard Sebastian Mora. Enkele dagen geleden kreeg de zelfstandige verzorger van Topsportcoördinator Koen Beeckman te horen dat hij niet meer zal worden gevraagd om mee te gaan naar EK’s, WK’s en Nations Cups op de piste.
“Met de Belgische weg- en veldritselecties mag ik wel nog meegaan, dat is het eigenaardige aan deze zaak”, verduidelijkt de ervaren verzorger. “Blijkbaar ben ik tijdens het recente WK op de piste in Parijs te negatief geweest. Als enige heb ik tegen een lid van de selectie een paar keer gezegd waar het op staat. Dat is blijkbaar niet overal in goeie aarde gevallen. Vandaar een paar messen in mijn rug en dit ontslag. Nu moet ik eens goed nadenken wat ik ga doen. Of ik op die manier verder wil werken, weet ik niet. Want eigenlijk had ik voor een stuk zelf al beslist om dit deel van mijn werk misschien wel te laten varen.”
Tijdens de Rotterdamse Zesdaagse krijgt De Wilde tijd om na te denken over zijn toekomst. Hoewel, als je met 2 verzorgers 8 renners moet masseren, veel ruimte om na te denken en te overleggen zal hij niet hebben. Voor hij bij de Belgische federatie aan de slag ging, werkte De Wilde voor de Britse wielerbond. Onder meer met Sir Bradley Wiggins, gewezen wereldkampioen tegen de klok, in de Individuele Achtervolging, Ploegkoers en Achtervolging per ploeg en ook voormalig Olympisch kampioen in de Ploegenachtervolging, Individuele Achtervolging en het Tijdrijden.
3 Spelen
“Met Bradley Wiggins heb ik zelfs als enige begeleider persoonlijke stages afgewerkt”, gaat De Wilde verder. “Hij had heel veel vertrouwen in mij. Jawel, af en toe heb ik nog eens contact met de gewezen Tourwinnaar. Voor hem verzamelde ik allerlei zaken rond Eddy Merckx. Die ging ik hem bezorgen tijdens de Gentse Zesdaagse, maar uiteindelijk kwam hij het startschot niet geven. Ik denk dat hij vragen over de problemen die hij heeft, wilde ontlopen en daardoor niet naar ‘t Kuipke kwam. Ik sprak in Gent wel met zijn zoon Ben die de Toekomstzesdaagse afwerkte. Volgens Ben draaien de berichten over de financiële kwesties rond bedrijven die niet eens van zijn vader zijn.”
Dat is een ander verhaal. Intussen kreeg De Wilde, die 2 jaar geleden een openhartoperatie onderging, al aanbiedingen uit zowel Nieuw-Zeeland als Australië. “Dat verre reizen is niet evident”, beseft hij. “Of ik dat nog ga doen, weet ik niet. En de combinatie met de opdrachten die ik wel nog heb, dat zal wellicht niet eenvoudig worden. Langs de andere kant: ik ga het werk op de piste zeker missen. Dat heb ik altijd heel graag gedaan. Na al die jaren weet ik uiteraard hoe de vork aan de steel zit en doe ik de dingen die noodzakelijk zijn bijna met de ogen dicht.”
Want de piste is altijd zijn dada geweest. Die tak van zijn werk als verzorger valt na de Zesdaagse van Rotterdam weg, althans bij de nationale ploeg. Langs de wielerbaan maakte hij de voorbije 16 jaar een en ander mee. “Diverse wereldkampioenschappen en ook 3 Olympische Spelen”, verduidelijkt De Wilde. “Met heel wat successen, zeker bij de Britse nationale ploeg. Het is een fantastische tijd geweest. Dat nemen ze mij niet meer af. Ik denk dat ik ook mag zeggen dat ik van het overgrote deel van de mensen waarmee ik tijdens die 16 jaar werkte veel respect krijg.”
Maak nu al kennis met de WielerVerhaal-columnisten voor 2023!
