Gravelbikes en routes zijn helemaal in. Dus konden we je onze nieuwe gravelroute van 60 km niet onthouden. Deze route start aan de kolonie van Merksplas en leidt jullie over ongeveer 90% onverharde wegen.
Kolonie
Deze route start aan Merksplas-Kolonie. Er is voldoende parking aan de prachtig gerenoveerde kerk die nu vooral dienst doet als feestzaal. Van hieruit rijden we langs de hoge omheining van de plaatselijke gevangenis. Vroeger was de kolonie bedoeld om de armere mensen een kans te geven, nu is het eerder een prachtige streek om te wonen met vooral veel natuur.
Dit is ook meteen te zien aan de route wanneer we enkele kilometers langs een brede gracht rijden. Door de warme zomers van de afgelopen jaren staat het water wel nog steeds laag wanneer wij er passeren. Deze mooie start is nog maar het begin, want we rijden van het ene naar het andere stukje natuur.
Gravelen naar de pampa
Deze route is qua gravelstroken zeker wel de moeite. Nadat we eerst een reeks boswegen voorgeschoteld kregen, is het nu tijd om onze 1e echte gravelstrook aan te vatten. Het Strava-segment ‘gravelen naar de pampa’ zegt al genoeg. Veel van deze gravelstroken zijn in open velden, waar we een prachtig uitgestrekt zicht hebben. Ondanks de gure temperaturen heeft de weerman aan ons gedacht: onder een stralende winterse zon is het echt genieten.
We hebben ons nog wel serieus moeten induffelen, maar die paar stralen zon maken echt een wereld van verschil. Op deze route komen we ook in enkele bosdreven, zeker met de afgevallen bladeren in deze tijd van het jaar is dit ook weer de moeite waard om lekker te vlammen. Je vindt langs deze route ook geregeld een singletrack, maar deze laten we bewust links liggen. We zijn hier om te gravelen, en dat willen we goed doen. Wie zich geroepen voelt, kan uiteraard nu en dan eens van het uitgetekende parcours.
Turnhouts vennengebied
Iets voor halfweg op onze route komen we in het Turnhouts vennengebied uit. Dit stukje natuurgebied mag zeker niet ontbreken wanneer je deze streek aan doet voor een offroad verkenning. Hier krijgen we een mengeling van zowel gravel als zandwegen onder onze banden geschoven. Door de vele regen van de afgelopen dagen zijn de wegen toch nog goed berijdbaar en is het zeker geen slijkfestijn.
Wel moeten we soms goed blijven doorstampen doordat de ondergrond er ons echt vast zuigt. We kunnen ons inbeelden dat het hier in de warmere maanden best wat stuurvaardigheid vraagt om door het losse zand te vliegen. In het vennengebied wanen we ons soms net alsof we door Zuid-Afrika aan het rijden zijn, al zouden we daar wellicht geen 5 lagen kledij aan hebben.
Dodendraad
Bij het uitrijden van het vennengebied stevenen we af op de Belgisch-Nederlandse grens. Hierbij komen we meer bepaald in Zondereigen uit. We houden toch even halt om het Vredesmonument ‘De Dodendraad’ te bekijken. Een voorbeeld van hoe het er vroeger wellicht uitzag tijdens de oorlog aan de gevangenissen. Dat moet wat geweest zijn. We zetten onze weg verder over een klein stukje verharde weg. Maar lang moeten we niet wachten voordat we terug de bossen kunnen induiken en op een wat smaller paadje knallen we door.
Uiteindelijk komen we dan uit in onze 2e kolonie van de dag en bosgebied ‘de Schootse Hoek’, deze keer treffen we de kolonie van Wortel. Het mooie aan de kolonies zijn de uitgestrekte dreven, een echt fietsparadijs! We rijden nog een stukje over een oud kasseiweggetje langs de rivier ‘Hollandse loop’ om dan zo uit te komen in Worte-centrum. Hier steken we even de grote weg over om zo over een 2-tal km verharde weg terug in een gravelpad te duiken.
We beginnen het einde van onze route te naderen, maar uitgegraveld zijn we zeker nog niet. De laatste kilometers van deze route blijven ons verrassen met de hoeveelheid gravelwegen hier te vinden zijn. Bij het zien van onze eindstreep kunnen we nog eens genieten van de mooi gerenoveerde gebouwen die de kolonie in Merksplas rijk is.