Deze WielerVerhaal Fietsroute van zo’n 120 km is een strikt genomen internationale aangelegenheid. We starten immers in België, fietsen bijna de hele rit over Noord-Brabants grondgebied en finishen weer bij onze startplaats in België. Zeilen met de wind en genieten over de prachtige fietswegen waar Nederland bekend om staat.
Windklieven
We starten onze route aan Weelde-Station. Het oude treinstation doet nu dienst als feestzaal. Daarnaast het oude treinstation ligt het Bels Lijntje, langst hier begint onze tocht dan ook. Na enkele honderden meters verlaten we deze alweer om koers te zetten richting Zondereigen. We spelen het 1e uur met de grens tussen België en Nederland. Dat doen we trouwens ook met de wind. De strakke ZW-wind laat ons goed afzien. Vaak blaast hij van de zijkant, dus is het zaak om ons stuur goed te klemmen en de ketting strak te houden.
Eens Minderhout en Loenhout gepasseerd, gaan we voor langere tijd de grens over en speelt de wind meer in ons voordeel. Dat bolt al net wat beter, stellen we opgelucht vast. Zeker over de vaak goed geasfalteerde wegen is het genieten aan een leuk tempo zonder dat we daar al te veel moeite voor hoeven te doen. Ondertussen zijn we al aanbeland in Zundert, hier snijden we recht door het centrum heen. Wat volgt, zijn enkele rechte stukken waar we constant tegen de 40 km/u kunnen doorvlammen. Door de eindejaarsperiode is er niet al te veel verkeer op de wegen te bespeuren, zalig zo!
Wanneer we richting de autosnel weg A16 afstevenen- het Nederlandse verlengde van de E19 vanuit Antwerpen, die ook Breda met Rotterdam verbindt – merken we dat het drukker wordt. Niet per se automobilisten, maar vooral veel andere sporters die nog net als ons wat extra calorieën willen verbruiken van de feestdagen. Hier merken we dan ook plots dat we aan de rand van Breda zitten. Om vlakbij zo’n grote stad te zitten, rijden we best nog door veel groen, en de fietswegen zijn hier in uitstekende staat, iets dat best wel typisch is voor Nederland.
Stoempen
Eens we meer wegdraaien van de grote stad komen we in een mooi stukje natuur van de Ulvenhoutse bossen. In het begin kan je nog wel eens een auto passeren, maar de absolute rust lonkt. Na een 2-tal km loopt de weg verder langs een prachtig fietspad dat recht door de bossen gaat. Via de Royaaldreef komen we aaneensluitend met het Ulvenhoutse bos uit in het Prinsenbosch, dat ons dan weer naar de Chaamseweg leidt. Heel lang moeten we hier niet op het fietspad, want na 1 km draaien we alweer linksaf. Opnieuw ligt hier een fietsweg op ons te wachten die ditmaal recht door de Chaamse bossen loopt. Door al deze stukken natuur komen we geregeld ook wat natuurbewoners tegen. Zo spotten we een eekhoorn die nog snel in een boom klautert voordat wij eraan komen.
Eens uit de bossen leggen we ons nog even plat op het stuur. De wind speelt hier in ons voordeel en daar willen we maximaal van profiteren. Want die kans zal niet lang meer duren. Eens we recreatiegebied t’ Zand voorbij zijn, krijgen we de wind pal op onze neus. Gelukkig hebben we dit wel wat ingecalculeerd en waren we slim genoeg om wat extra energie te sparen gedurende onze rit. Via Gilze rijden we dan de richting uit van Tilburg. Onderweg naast de Gilzerbaan zien we aan onze rechterzijde nog een leuk MTB-parcours lopen. Hier moeten we onze dikkebandenfiets ook eens mee naartoe nemen, denken we bij onszelf.
De Schrieken
Rechtsaf draaiend zien we weer zo’n prachtige fietsweg liggen, en we merken dat er een bordje staat met ‘Bels lijntje’ op. Dat moet zo goed als het begin of einde zijn van deze oude spoorweg die omgetoverd is tot fietspad. Deze loopt van Tilburg tot aan het kanaal Dessel-Schoten in Turnhout, wat goed is voor in totaal zo’n 31 km fietspad. Zo’n 10-tal km volgen we het Bels lijntje. Hier komen we, halfweg ter hoogte van Riel, nog een schijnvliegveld tegen, dat in de streek beter bekend staat als ‘De Kiek’. Deze schijnvliegvelden werden gebruikt door het Duitse leger om hun vijanden te verleiden om daar hun bommen te werpen in plaats van op hun werkelijke doelen.
We volgen het Bels lijntje nog tot in Alphen om daar terug koers te zetten richting het Belgische Poppel. Via het domein De Schrieken, waar we nog over een kort stukje onverharde weg moeten, rijden we naar de grote weg die Weelde met Poppel verbindt. Hier nemen we voor het centrum een afslag rechts om nog wat tussen de open velden te komen en via boerenweggetjes naar de voetbalvelden van KSK Weelde te rijden. Via via geraken we weer bij onze startplaats! Was alweer veel fun!
1 comment
Super verhaal en prachtig beschreven, in deze natte dag toch nog dankzij deze verhaal klein beetje met de gedachten gefiets.
Chapeu Jeroen!