Als coureur kon hij urenlang rammen, waardoor hij in het peloton de bijnaam ‘Het Beest’ kreeg. Maar een depressie maakte begin 2017 wel een einde aan de carrière van Lieuwe Westra. De intussen 38-jarige naar Australië uitgeweken Nederlander kende een speciale carrière en vooral de weg ernaartoe verliep niet bepaald doorsnee. Het was alles of niks, zo was Westra. Het is eigenlijk een wonder dat hij überhaupt prof werd. Vandaag moeten we afscheid nemen van Lieuwe Westra als mens. RIP!
Als jonge knaap kon Westra al aardig fietsen, maar hij rookte wel als een ketter, dronk elke avond een paar biertjes en was zeker niet gewend om er door leeftijdsgenoten afgereden te worden. Westra was toen nieuweling en werd uitgenodigd voor de Ardennenproef van Rabobank. Maar die stage werd een fiasco voor hem, want het ging er serieus aan toe en de gewoontes die hij had opgebouwd, pasten daar klaarblijkelijk niet. Westra gooide zijn fiets aan de kant en raakte aan de drugs. Die jaren zonder 2-wieler had hij naar eigen zeggen nodig om later prof te worden.
Maar eerst werd Westra stratenmaker. Hij rookte nog meer dan voorheen en bij zijn wedstrijdgewicht van 67 kilo kwam 30 kilo spek. Zuipen en blowen, het was dagelijkse kost. Zo vertelt Westra letterlijk in zijn boek. Meer zelfs: een paar jaar lang gebruikte hij elk weekend cocaïne, speed, xtc en hasj. Hij schuimde met vrienden alle grote feesten af in Nederland, wel met de trein want niemand was in staat een auto te besturen. Deze schrijnende quote kan niet anders dan het dieptepunt te zijn geweest. “Zonder bier vond ik de feesten minder leuk want dan was ik te scherp van de drugs. En zonder drugs was het niet leuk, want dan was ik straalbezopen.”
Monaco
Westra nam na 5 jaar echter afstand van zijn gabberbestaan en zocht een nieuwe avondinvulling – overdag zat hij nog op zijn knieën straten te leggen. Op een dag ging hij naar een koers van zijn broer kijken en zo werd de Fries opnieuw coureur. Generatiegenoten van toen – jongens als Koen de Kort en Kenny van Hummel – stonden al op de doorbraak van een profcarrière. Kon Westra dat ook nog? Ja, dus.
Om geen tijd te verliezen, deed Westra alles in hoogste versnelling, wat een boel fantastische verhalen oplevert. In 2009, op zijn 27e, wordt Westra dan prof bij Vacansoleil. 2 jaar later maakt hij opmars naar de WorldTour. En in 2014 leidt hij kopman Vincenzo Nibali naar Tourwinst. Een leven in Monaco, om een nog betere coureur te worden, wordt uiteindelijk echter ook zijn ondergang.
RIP, Beest!
Je kan het boek nog bestellen via onze partner boeken.cafe.