3 jaar geleden stond het leven van Fauve Bastiaenssen nog volledig in het teken van basketbal. Deze winter trekt de 25-jarige renster uit Ranst het shirtje aan van Lotto Dstny Ladies en zal ze kunnen proeven van het wielrennen op het allerhoogste niveau. “Ik kwam vorig jaar tot de ontdekking dat ik de lange wedstrijden wel aan kan en nu krijg ik de kans om een geweldig programma te rijden”, legt ze haar transfer uit.
Doorbraak tijdens BK
Fauve Bastiaenssen kwam de afgelopen seizoenen uit voor het Kempens Cyclingteam en Pissei – Group T.O.M. en liet vooral van zich spreken in het veldrijden door onder meer de cross in Rijkevorsel te winnen en ook geregeld een mooi resultaat te rijden tussen de toppers. Deze zomer volgde de grote doorbraak op de weg tijdens het BK, waarin ze deel uitmaakte van de kopgroep en voor de zege mocht sprinten.
“Ik was in die wedstrijd vooral bezig met de driekleur voor clubrensters”, geeft de Antwerpse aan. “In de kopgroep had ik immers geen enkele andere collega gespot en daarom deed ik veel kopwerk, want als we voorop zouden blijven, was de titel sowieso voor mij. In de sprint zat er bijgevolg niet zo veel meer op, al was ik bijzonder tevreden met die 5e plaats en de titel. Achteraf denk ik wel eens: misschien had ik me wat meer moeten sparen en dan had er nog een beter resultaat ingezeten. Het was mijn 1e keer in die situatie en het is een mooie les voor de toekomst.”
En dan te denken dat Bastiaenssen vooral had toegewerkt naar het tijdritkampioenschap. “In 2021 had ik daar goed gepresteerd, maar dat viel dit jaar toch een beetje tegen”, beseft ze. “Daarom ging ik ook zonder verwachtingen naar Middelkerke. Dat draaide dus goed uit. Niet lang na het BK kreeg ik het telefoontje van Lotto en over hun vraag om de ploeg te versterken, moest ik uiteraard niet nadenken. Vooral het programma vol topwedstrijden spreekt me aan.”
Grote werk
Afgelopen seizoen mocht ze ook al eens proeven van het grote werk. “Ik reed de SPAR Flanders Diamond Tour in Nijlen en de Districtenpijl in Ekeren. Dat zijn wedstrijden die langer zijn dan 130 km, terwijl we regionaal meestal slechts 90 km rijden. Dat ik daar goed stand kon houden, sterkt me wel in de overtuiging dat lange wedstrijden me moeten liggen.”
Bij Lotto Dstny Ladies kan ze zichzelf dus verder ontdekken. “Ik weet nog niet zo goed wat voor type renster ik ben. Daarom wil ik van alles een beetje proeven. Een pure klimster zal ik niet worden, misschien ligt het voorjaar me wel. Begin februari zal ik mijn programma krijgen. Zelf kijk ik op naar rensters die de weg en het veld combineren, zoals Marianne Vos en Lucinda Brand. Al was ik ook fan van Tom Boonen en heb ik dus een voorliefde voor Vlaanderen en Roubaix. Vooral die laatste wedstrijd wil ik op een dag absoluut eens rijden.”
Bastiaenssen haalde het al een aantal keren aan: het veldrijden blijft een grote liefde van haar. Deze winter haspelde ze nog een stevige veldritcampagne af. “Het was niet fantastisch, wel ça va”, analyseert ze haar prestaties. “Vorig jaar waren er enkele uitschieters en die ontbraken nu wel een beetje. Op het einde was ik ook vermoeid en dat is dodelijk in het veld.”
“Het BK in Lokeren was bijvoorbeeld wel iets voor mij met het vele loopwerk, wat ik in Essen al bewezen had. Helaas kwam ik wat minder uit de kerstperiode. Gelukkig kon ik met Overijse, Antwerpen en Zonhoven wel enkele Wereldbekers rijden, wat mijn grote doel was deze winter. Ook de volgende winter zal ik zeker blijven crossen. Ik doe het graag en de trainingen zijn leuk. Mogelijk ga ik wel wat knippen in het programma.”
Kerstman op bezoek
Nu heeft de Antwerpse 2 weken rust genomen en bouwt ze weer op richting wegseizoen. “Ik merk het verschil wel met de voorgaande jaren, want met de ploeg gaan we op stage en toen de kledij in de bus viel, was het precies alsof de kerstman een 2e keer langskwam”, lacht ze. “Ook qua materiaal ga ik erop vooruit. Er is nu een trainingsfiets en alles is erg professioneel uitgetekend.”
Zo kan je dus wel stellen dat Bastiaenssen de switch van het basketbal naar het wielrennen gecompleteerd heeft. “Ik ben nog altijd lerares Lichamelijke Opvoeding dus soms gooi ik nog eens een balletje en ik ga ook af en toe kijken naar mijn vriendinnen uit die sport. Toch voel ik me nu 100% wielrenster. Ik blijf voorlopig wel les geven, zowel LO als biologie in de 2e en 3e graad. Vorig jaar had ik een volledig lessenrooster, dat bleek heel lastig om te combineren met de koers. Nu werk ik 3/4e en heb ik iets meer tijd. Op de fiets zal ik alles geven en dan zien we wel waar het schip strandt.”