Op het Europees kampioenschap in Namen stond Xaydee Van Sinaey (17) op het podium te glunderen met een bronzen medaille. In Hoogerheide sloot ze haar eerste WK veldrijden – vorig jaar kon ze door een coronabesmetting niet naar het Amerikaanse Fayetteville afreizen – op rang 5 af. Een resultaat waarmee de 2e jaars juniore uit Geraardsbergen best tevreden was.
Griep
Canadese tweelingzussen op 1 en 2 aan het einde van het WK cyclocross voor meisjes junioren. Hoogst ongewoon in deze wintersport. Een week geleden nestelde Van Sinaey zich tijdens de finale van de Wereldbeker in het Franse Besançon tussen Ava en Isabella Holmgren. In Hoogerheide snelde Isabella naar de regenboogtrui en pakte Ava zilver. Het brons was voor de Française Célia Gery. Na een pittig spurtduel tegen de Italiaanse Federia Venturelli. Van Sinaey zag ze duelleren. Ze bolde 5 tellen later als 5e over de streep.
“In de slotronde kwam ik dichter op hen, maar ik kreeg ze niet meer te pakken”, zuchtte Van Sinaey. “Achteraf kan je altijd de vraag stellen waarom ik niet mee was met hen. Ben heel tevreden met deze 5e plaats. Het is al een zwaar seizoen geweest. Voor dit WK waren er veel topfavorieten. Omdat veel meisjes aan elkaar gewaagd zijn, iedereen zit dicht tegen elkaar. Dat ik er toch tussenin eindig is heel mooi.”
Begin vorige maand moest Van Sinaey het Belgisch kampioenschap in Lokeren laten passeren. Ze scharrelde een griep op en gaf forfait voor de titelstrijd. Nadien kon ze toch mee met de nationale ploeg op stage naar Benidorm en naar de Wereldbekermanches in de Spaanse kuststad en in Besançon. In Spanje eindigde ze 8e, in Besançon werd ze 2e.
Pittig
“Voor de start van dit WK was top 10 halen mijn 1e ambitie”, ging de Oost-Vlaamse verder. “Vooraf was duidelijk dat je door een foutje heel veel plaatsen kon verliezen. Want het niveau van iedereen ligt heel dicht bij elkaar. Bovendien ben ik een beetje van een diesel. Ik heb wat tijd nodig om echt op dreef te geraken. Dat is altijd zo, dat ben ik gewoon. Ook hier reed ik een goed 2e wedstrijddeel.”
Door de regen lag het parcours in Hoogerheide er helemaal anders bij dan tijdens de verkenning van donderdag en de team relay van vrijdagmiddag. “Vrijdag was het heel snel, vandaag was het opletten want op bepaalde plaatsen lag het heel glibberig”, vond Van Sinaey. “Een best pittig parcours! Met die 5 bruggen, dat begon ik op den duur in de rug te voelen. Enkele stroken liggen ook heel vettig. Vooral de lange klim na de 2e brug. Dat is een pittig stuk, intussen helemaal kapot gereden.”
Voor Van Sinaey was de 1-2 van de Canadese zusjes Holmgren geen hele grote verrassing. “In de Wereldbekers zijn ze al het hele seizoen sterk”, vertelde Van Sinaey. “Vooraf hoorden ze tot de topfavorietes op de wereldtitel. Ik heb de indruk dat ze elkaar vooruit stuwen. Voor hen zeker een voordeel. Vorige week in Besançon liet Isabelle het gat vallen voor Ava. Ik zat een beetje gevangen en kwam op de streep 1 seconde te laat om de Wereldbekermanche te winnen. Door dat manoeuvre van Isabelle geraakte ik net niet meer aan het wiel van Ava.”
Wegseizoen
In Hoogerheide draaide de Canadese tweeling de rollen om. Isabelle pakte de regenboogtrui, zus Ava het zilver. Van Sinaey gaf 52 seconden toe op de nieuwe wereldkampioene. “Inzake niveau lopen we zeker niet achter op de meisjes uit de andere landen”, benadrukte ze. “Dat zie je aan mijn resultaat van Besançon. Soms hangt het af van het parcours. Drie weken geleden had ik griep. Eigenlijk ben ik nog maar net weer voluit aan het trainen. Ook dat kan in deze regenboograce een verschil gemaakt hebben.”
Voor Van Sinaey was het WK de laatste veldrit dit seizoen. Helemaal tevreden over haar 2e en laatste crosscampagne is deze allrounder niet. “Het kon beter, maar afsluiten met een 5e plaats op het WK is mooi, ook al maakt dat niet alles goed”, besloot Van Sinaey. “Van nu af aan ga ik focussen op het wegseizoen.”
Een wegseizoen waarin het WK in Glasgow zonder twijfel met stip in haar agenda staat. Van Sinaey, vorige lente na Zoë Backstedt 2e in de Ronde van Vlaanderen, werd in september 2022 in het Australische Wollongong al 9e.