Afzonderlijke wegwedstrijden voor meisjes beloften: zelfs op een WK lukt dat nog niet. Naar verluidt zouden rensters van 18 tot 22 jaar pas op het WK 2025 in Rwanda in een aparte koers om de regenboogtrui kunnen strijden. In het West-Vlaamse Beernem werd afgelopen zondag een koers voor meisjes beloften georganiseerd. Een project van enkele studenten Sport en Bewegen.
Uniek
In Wollongong werd wel een U23-wereldtitel uitgereikt bij de vrouwen. Die ging naar Niamh Fisher-Black uit Nieuw-Zeeland, bij SD Worx ploeggenote van Lotte Kopecky. Aan het einde van het WK bij de vrouwen elite bolde ze als 12e over de streep en was ze blijkbaar 1e belofte. Je moet al een hele grote liefhebber zijn om dit feit van bijna een half jaar geleden nog te weten.
Emke De Keyser (20) uit Oostende kreeg van de hogeschool in Brugge de opdracht een evenement in elkaar te steken. Ze koerst zelf en verdedigt de kleuren van het KDM-Pack Cycling Team, een ploeg uit de eigen provincie. Terwijl haar ploegmaats in Italië koersten, legde zij samen met 4 andere studenten de laatste hand aan de organisatie van wedstrijden voor meisjes nieuwelingen én voor meisjes beloften.
“Op school wordt erop aangedrongen iets unieks te organiseren”, verduidelijkt De Keyser. “In ons land zou het de 2e keer zijn dat er een wegwedstrijd voor meisjes beloften werd georganiseerd. De vorige dateert van 2 of 3 jaar geleden. Met andere woorden: ons evenement is vrij uniek. Bovendien denk ik dat alles goed verlopen is. Bij de beloften hadden we 85 deelnemers.”
Beernem
Wat aantoont dat er echt wel interesse is voor dit soort wedstrijden. Uiteraard zakten ook enkele buitenlandse U23-rensters naar Beernem af. Het overgrote deel kwam toch uit eigen land. De zege ging naar Lotte Popelier uit Ruddervoorde, die in een duel met de Nederlandse Karlijn Koops aan het langste eind trok.
“De dag zelf kregen we veel lovende commentaren op ons initiatief”, gaat Emke De Keyser verder. “Er was ook een docent aanwezig. Op het einde van het schooljaar krijgen we een evaluatie van ons project. Bij de voorbereiding van de wedstrijden kregen we heel wat steun. Onder meer van het plaatselijke wielercomité, maar ook van Cycling Vlaanderen. Ieder van ons had een eigen taak te vervullen. Ik was projectmanager en kreeg de meeste vragen. Logisch, want iedereen weet dat ik zelf ook koers.”
Naar een geschikt parcours hebben de 5 studenten niet lang moeten zoeken. Ze lieten hun oog vallen op de omloop van het Vlaams kampioenschap voor meisjes in Beernem. “Daar had ik op het einde van het seizoen 2021 zelf dat regionale kampioenschap gereden”, aldus De Keyser. “We kozen voor precies dezelfde omloop. Beernem is niet ver van Brugge. Dat was dus ideaal.”
Microbe
De vraag om deze koers voor meisjes beloften de komende jaren te blijven organiseren, werd ook al gesteld. “Volgend schooljaar moet ik stage lopen en een bachelorproef maken: geen idee of het mogelijk zal zijn dat met de organisatie van die koers te combineren”, reageert De Keyser. “Bovendien koers ik zelf heel graag. De voorbije winter heb ik goed getraind, maar de laatste maand wat minder. Ik denk dat ik pas in april in competitie zal komen.”
Dat zal dan bij de elite zijn. Vorig seizoen maakte Emke De Keyser kennis met het niveau bij de vrouwen elite. “Ik heb een paar wedstrijden rond de kerktoren kunnen uitrijden”, herinnert ze zich. “In de loop van het seizoen kon ik ook proeven van enkele UCI-koersen. Dat is nog een veel hoger niveau, die liepen een stuk moeilijker. Mijn ploeg reed vorige week in Italië de Trofeo d’Oro. Een wedstrijd die ik vorig jaar ook reed. Toen we aan het lastigste stuk van het parcours kwamen, heb ik moeten afhaken. Het was 1 van mijn 1e wedstrijden bij de vrouwen elite. Voor mij is koersen niet meer dan een hobby. Ik zal daar nooit mijn broodwinning van kunnen maken.”
Naar alle waarschijnlijkheid zal de dochter van Lotto Dstny-verzorger Filip De Keyser toch in de sport een job proberen te vinden. “Misschien in het organiseren van sportevenementen”, vertelt ze. “Straks doe ik een stage bij een evenementenbureau. Misschien is dat iets wat me ligt. Koersen doe ik intussen al 10 jaar. De microbe kreeg ik via mijn papa, die zelf bij de nevenbonden koerste.”
Win de Ekoï Gara fietshelm van Sep Vanmarcke!
