Op de erelijst van Dwars door Vlaanderen is Oscar Gatto misschien wel de minst in het oog springende naam van het afgelopen decennium. Tussen toppers als Mathieu van der Poel, Niki Terpstra en Tom Boonen kon hij in 2013 zijn grootste zege behalen in Waregem. Wél was het een beklijvende editie en zullen ze bij het wijnhuis aan de Ionische kust voor altijd deze voorjaarsklassieker koesteren.
Gure editie
Elke Vlaamse voorjaarsklassieker heeft om de zoveel jaren wel eens een editie die naar een totale outsider gaat. Denk maar aan Bettiol die vriend en vijand verbaasde door naar de winst in de Ronde van Vlaanderen te stormen, aan Bernhard Eisel die Sep Vanmarcke van Gent-Wevelgem hield of aan Kurt-Asle Arvesen die met de E3 Prijs Vlaanderen in 2008 naar zijn mooiste eendagsoverwinning reed.
Ook in Dwars door Vlaanderen is het ooit prijs voor de outsiders. 2013 zou zo’n uitgave worden. Het was een grijze, gure editie en veel toppers hadden bijgevolg weinig zin om er werk van te maken. Een zware valpartij in de finale zorgde voor nog meer angst in de gelederen. De Nieuw-Zeelander Jack Bauer bleef zelfs roerloos liggen, maar kwam gelukkig snel bij bewustzijn en liep enkel een lichte hersenschudding op.
Vanuit de vroege vlucht zou Mathew Hayman alleen doorzetten. De Australiër ontdekte misschien wel die dag dat je een klassieker ook kunt winnen vanuit een aanvalspoging. Later zou hij dat concept nog een keertje met succes herhalen in Roubaix.
Franse chouchou
Op de Oude Kwaremont zou Stijn Vandenbergh het peloton in stukken uit elkaar rijden. Ook Jens Keukeleire en Nikolas Maes raken voorop. Bekendste naam vooraan is de Fransman Thomas Voeckler, terwijl de snelle Borut Bozic ook aan boord is en er met Maxim Iglinskiy en Ian Stannard ook renners aan boord zijn die met Luik en de Omloop grote klassiekers op hun palmares hadden en nog zouden zetten. Die dag kwam er echter niets bij.
Lange tijd lijkt het in de finale Thomas Voeckler te zijn die de zege zou behalen. ‘Titi’ had in de Tour van 2004 en de Tour van 2011 lange tijd de gele trui gedragen, maar was zich gaan oriënteren op het Vlaamse voorjaar. Dat had in 2012 al tot de Brabantse Pijl geleid en dit leek zijn 2e Vlaamse klassieker te zullen worden.
In de slotfase gebeurde vervolgens het ondenkbare. Voeckler leek zegezeker maar viel in de laatste rechte lijn helemaal stil. Oscar Gatto leidde de sprint van de achtervolgers en ging alsnog over Voeckler om zo de 1e Italiaan op de erelijst te worden. Naast een Girorit in 2011 was dit de grootste overwinning in zijn carrière. Zijn ploeg Vini Fantini was in de wolken, want dergelijke overwinningen waren normaal niet aan het wijnhuis besteed.
Italianen in Waregem
Aan het einde van 2019 zou Vini Fantini ermee stoppen. Door de herstructurering van de WorldTour werd het steeds moeilijker voor de ploeg om het hoofd boven water te houden. Toch werd er nog enigszins in schoonheid geëindigd, want Damiano Cima – het is geen schande als u hem niet kent – had dat jaar een mooie ritoverwinning in de Giro behaald. Oscar Gatto zou een jaar later zijn fiets aan de haak hangen. Zijn zege in Waregem leverde hem uiteindelijk nog een aantal jaren in de WorldTour op. Ongetwijfeld denkt hij nog geregeld terug aan die hoogdag 10 jaar geleden.
Gatto is nog altijd de enige Italiaan op de erelijst. Naast 55 Belgen en 15 Nederlanders wonnen er in Waregem nog 2 Australiërs, 1 Deen, een Duitser en een Fransman. Erg internationaal is dat gezelschap dus nog niet. Enkele renners staan ongetwijfeld te popelen om hun land bij te schrijven op de erelijst. Denk maar aan de Kazach Alexey Lutsenko, de Ecuadoraan Jhonatan Narvaez, de Zwitser Stefan Küng, de Amerikaan Magnus Sheffield en de Brit Tom Pidcock. Ook nog steeds aan de start: de 37-jarige Jack Bauer, 10 jaar na dat verschrikkelijke moment nog steeds alive and kicking.