Met een 6e plek was Dylan Teuns vorig jaar de beste Belg in de Ronde van Vlaanderen. Toch blijft het relatief stil rond de Limburger, die zich in de luwte heeft voorbereid op Vlaanderens Mooiste. Voor Teuns breken de belangrijkste weken van het seizoen aan, nadat hij vorig jaar voor het eerst een voorjaarsklassieker op zijn naam schreef. Zondag is hij meteen gebrand op een goed resultaat.
Alternatieve aanloop
De meeste renners kiezen op weg naar de Ronde van Vlaanderen voor de Tirreno-Adriatico of Parijs-Nice en leggen dan een rits Belgische koersen af op zoek naar het kasseiengevoel en de topvorm. Dat is voor Dylan Teuns net als vorig seizoen niet de manier van werken. Vorig jaar stak corona stokken in de wielen en had hij de Ronde van Catalonië nodig om in de beste vorm te komen. Dit jaar werd hij ziek richting de Omloop Het Nieuwsblad en ging het opnieuw via Spanje naar de Ronde van Vlaanderen.
Veel wordt er niet gesproken over ‘Teunske’ deze zondag, maar dat is misschien wel onterecht. Teuns nam nog maar 3 keer deel aan het Monument, maar deed het wel voortreffelijk met een 11e plaats in 2020 en een 6e plek anno 2022. In seconden was hij zelfs heel dicht bij de zege, want in de razend spannende finale kwam hij samen met zijn toenmalige ploegmaat Fred Wright en de eeuwige Stefan Küng nog verduiveld dicht bij de leiders.
Teuns begon dit jaar goed aan het seizoen met een 4e plek in de openingsetappe van de Ster van Bessèges en een 7e plek in de 2e rit van de Ruta del Sol. Daarna kon hij niet echt spraakmakende resultaten laten noteren. Verstoppertje gespeeld? Dat antwoord volgt pas binnen enkele weken, maar feit is wel dat hij vorig jaar ook niet echt was opgevallen voor hij beste Belg was in de Ronde en vervolgens overal naar ereplaatsen reed.
Kasseiengevoel
Natuurlijk blijft de winst in de Waalse Pijl het meeste hangen. Teuns werd ook nog 6e in Luik-Bastenaken-Luik en reed tussendoor naar een 8e plek in de Brabantse Pijl en een 10e plek in de Amstel Gold Race. Een geslaagd voorjaar dus, ook al is hij niet het type waar veel over geschreven wordt. In principe werkt hij dit jaar dezelfde agenda af. De Ronde van Romandië, waarin hij vorig jaar een rit won, is nog een vraagteken.
Teuns verklapte aan Het Belang van Limburg dat hij in zijn eigen Loksbergen het kasseiengevoel is gaan opzoeken op een lokale strook. Hij kondigde in datzelfde artikel ook aan dat hij niet zal anticiperen, wat impliceert dat hij op de afspraak zal moeten zijn als de ‘Grote 3’ – of zeg maar 4 – in actie komen. Toch klinkt hij ambitieus, waar hij alle redenen voor heeft.
Bij Israel-Premier Tech kunnen ze trouwens een mooi 7-tal opstellen. Er is natuurlijk ook Sep Vanmarcke, die in Gent-Wevelgem toonde dat hij nog steeds goede resultaten in de benen heeft. Tom Van Asbroeck en Jens Reynders kennen als Belgen het belang van de Ronde en de Let Krists Neilands is een stiekeme revelatie van het voorjaar met een knappe 12e plek in de E3 Saxo Bank Classic als uitschieter. Guillaume Boivin bewees in het verleden al dat hij prima over kasseien rijdt, Hugo Houle is dan weer een vreemde vogel die in de Tour al bewees dat hij ooit over wonderdagen kan beschikken.
Afspraak in Hoei
Dat de Belgen vorig jaar maar 1 renner in de top 10 hadden, was opvallend. Er was natuurlijk de afwezigheid van Wout van Aert, maar ook de andere landgenoten van de Jumbo Visma-kopman kenden niet hun geluksdag in de Vlaamse Ardennen. Zondag zal dat wel anders zijn, want ook Tiesj Benoot en Nathan Van Hooydonck lijken klaar voor een hoofdrol. Van figuren als Jasper Stuyven, Florian Vermeersch en Yves Lampaert kan je ook altijd wel een mooie prestatie verwachten.
De belangrijkste wedstrijd van het voorjaar voor Teuns is straks wellicht de Waalse Pijl. Nu Alejandro Valverde op pensioen is en Julian Alaphilippe andere accenten heeft gelegd, lijkt hij de favoriet om zichzelf op te volgen. Hij zal er wellicht moeten afrekenen met Benoît Cosnefroy, Tadej Pogacar en Tom Pidcock. Straffe tegenstanders, maar Dylan Teuns is zelf ook een straffe gast. En nu eerst de Ronde!