Ondanks ze in elke sprint haar vrouwtje staat, heeft Dina Scavone (21), in 2019 Belgisch kampioene bij de meisjes junioren, tot deze week moeten wachten op haar 1e overwinning bij de vrouwen elite. In Verrebroek (Beveren-Waas) zette ze in een massaspurt een manche in de Women Cycling Series op haar naam. Ze maakte het werk van haar ploegmakkers bij Carbonbike Giordana keurig af.

Stap voor stap
Gouden medaille op de Europese Jeugdspelen in het Hongaarse Györ in 2017! Op dat European Youth Olympic Festival sprintte Dina Scavone sneller dan Wilma Olausson. Haar Zweedse leeftijdsgenote heeft er al 2 seizoenen bij Team DSM opzitten en is nu aan haar 2e jaar bij Uno-X Pro Cycling bezig. De Italiaanse Eleonora Gasparrini viel toen als 4e net naast het EYOF-podium. Zij won vorig jaar de MerXem Classic en rijdt bij UAE in de WorldTour.
Scavone werd in 2019 Belgisch kampioene bij de meisjes junioren. Op een bloedhete dag in Anzegem sprintte ze sneller dan Katrijn De Clercq, Gloria Van Mechelen en Julie De Wilde. De meeste van die meisjes lijken in hun carrière al een sterkere ontwikkeling te hebben gemaakt. Bij Dina Scavone, dochter van de gewezen profvoetballer Daniel (Lommel, Lierse, Harelbeke), duurt het allemaal iets langer. Niets mis mee trouwens!
“Die overwinning in Verrebroek was een ontlading”, geeft de Lommelse toe. “Jawel, misschien had ik deze zege wel eens nodig. Vorig jaar werd ik 2 keer nipt 2e. Dit is mijn 1e overwinning sedert de overstap van de junioren naar de elite. Enkele ereplaatsen haalde ik de voorbije jaren wel. Ik probeer het stapje voor stapje te doen. Het hoeft niet supersnel te gaan. Niet iedereen heeft de kwaliteiten van ene Remco Evenepoel.”
Te korte koersen
Over haar rustige ontwikkeling heeft Scavone zeker al enkele keren nagedacht. “In België zijn de koersen voor meisjes junioren misschien een beetje tekort in afstand”, zoekt ze een deel van de verklaring. “Van 60 km plots naar meer dan 100 km is een groot verschil.”
Scavone probeerde het bij die overstap naar de elite bij de UCI-ploeg Doltcini-Van Eyck-Proximus. In 2020 kon ze door de pandemie amper koersen. En het jaar nadien kon ook maar een half seizoen worden gekoerst. Bewust ging de Limburgse over naar een clubploeg. Vorig seizoen S-Bikes Doltcini, dit jaar opvolger Carbonbike Giordana. In Verrebroek koerste de ploeg als een blok.
“Het was een vrij gesloten interclub”, blikt Scavone terug. “Een ontsnapping van 4 rensters werd onder impuls van mijn ploegmaats ongeveer 2 ronden van het einde tenietgedaan. Lensy Debboudt reed nadien nog een halve ronde alleen voorop, maar ook die vlucht hielden we onder controle. Om succes te boeken in de sprint moesten we in de laatste bocht helemaal vooraan zitten. Ploeggenote Arianna Pruisscher draaide als 2e uit, ik zat aan haar wiel.”
Vertrouwensboost
Perfecte lead-out voor Scavone, die de klus keurig afmaakte. “Heel fijn”, glundert ze. “Zowel voor mij als voor de ploeg. Vooraf was het de bedoeling om, indien de wedstrijd op een sprint uitdraaide, mijn kaart te trekken. Dat had ploegleider Jari Clauwaert tijdens de briefing duidelijk gemaakt. Mooi dat ik het kon afmaken.”
Normaal reed Scavone dit weekeinde de Vermarc-2-daagse, maar door een bruiloft in haar vriendenkring past ze voor die rittenkoers. Vermoedelijk zal de Grote Prijs Mazda Schelkens in Borsbeek op maandag 29 mei 2023 haar volgende wedstrijd worden. Examens hoeft ze in deze periode niet af te werken want haar studies rechtspraktijk brak ze af. “2 zaken goed doen lukte me niet”, verduidelijkt de renster die lonkt naar een profcontract of een opleiding bij de politie. “Ik heb beslist om even alles op de koers te zetten. Hoe ver ik geraak zal moeten blijken. Dankzij die overwinning in Verrebroek kreeg mijn zelfvertrouwen een boost. Prof worden is inderdaad mijn ambitie. Ik koers niet om gewoon mee te doen.”
Wat ze de komende weken in een paar andere wedstrijden hoopt te laten zien. Het BK in het West-Vlaamse Izegem is niet ver meer af. Over een maand strijden de vrouwen, net als de mannen profs, in de stad van borstels en schoenen om de 3-kleur. Bij de vrouwen zullen 3 titels worden uitgereikt: een algemene titel, een titel voor beloften en een trui voor beste clubrenster. Scavone komt voor alle 3 in aanmerking. “Dat vlakke parcours moet me liggen”, blikt ze vooruit. “Maar zo’n Belgisch kampioenschap is vaak een heel eigenaardige wedstrijd. Dat hebben we vorig jaar in Middelkerke gezien. Er zou best weer een apart scenario kunnen worden geschreven. Ik ga er vooraf niet te veel mee bezig zijn.”