Ondertussen ligt de maand juni achter ons, voor mijn collega’s in het onderwijs wil dat zeggen: vakantie! Voor het gros van het peloton is het uitkijken naar de zomermaanden en al eens nadenken over wat volgend seizoen en de nabije toekomst zal brengen. Voor mezelf was dit laatste zéker het geval, maar ook in de 2e helft van de maand probeerde ik een rustigere periode in te lassen.
Koers om zeep
Niels Merckx: “Op 11 juni stond ik nog aan de start van de B-Z Fruitroute. Vroeger bekend als de mooie klassieker Brussel-Zepperen, maar in mijn ogen geëvolueerd naar een wedstrijd die die naam niet meer verdient. Van een mooie koers, startende in Diegem over glooiende en meestal brede wegen, richting Zepperen, hadden ze er nu niets beters op gevonden om ons constant te laten draaien en keren op uiterst smalle wegen (vaak maar 1 auto breed) in Haspengouw. Allemaal goed en wel om een training te plannen richting het doorkijkkerkje in Borgloon, maar een beetje onverantwoord om er een peloton van 140 renners op te sturen.”
“Zeker toen we na een 10-tal km met een voltallig peloton eerst een brede afdaling moesten nemen, om dan dubbel links te draaien op een 1e smalle strook. Als je daar meer in de achterhoede terechtkomt…. ik had het ‘aan mijne rekker’, de koers was al gereden. Ik stond zo goed als stil bij het opdraaien, het peloton brak door de smalle kasseistrook en ik besefte toen dat ik nooit meer in het stuk zou voorkomen. Afvragende waar het allemaal met de koers naartoe aan het gaan is, droop ik af richting Zepperen en maakte ik van de gelegenheid gebruik om nog eens naar een jeugdwedstrijd te kijken.”
“Na B-Z stond er sowieso een periode zonder wedstrijden op het programma. Afhankelijk van de selecties die de ploeg zou maken, werd de verdere planning voor de zomer gemaakt en het trainingsplan opgesteld. Maar… in de 1e plaats was het tijd om even te ontkoppelen, te resetten en motivatie te zoeken voor de zomer. Op zich geen moeilijke opdracht, met een WK dat in augustus valt, maar wel nodig om eens alles even los te laten en op die manier fysiek en mentaal terug wat op te laden.
Uitdagende opdracht
Uiteraard bleef ik wel wat trainen, maar de echte opofferingen bleven een tijdje achterwege. Eerlijk gezegd is dat iets wat bij mij niet altijd zonder schuldgevoelens of twijfels gaat, maar waarvan ik ondertussen wél weet dat het gewoon eens moet en je niet 12 maanden op een jaar er alles voor kan doen en laten. Ik trok een aantal keren naar de Eifel, om gewoon wat te rijden in een mooie omgeving en koffieritjes werden eerder regel dan uitzondering. Op die manier laat je alles toch even los, maar blijft de basisconditie wel goed onderhouden.
Een aantal dagen na de B-Z Fruitroute kreeg ik de vraag of ik mee wilde rijden op het BK Ploegentijdrit in Montenaken. In de 1e plaats had ik me voor deze wedstrijd niet opgegeven, maar de ploeg stelde een tijdritfiets ter beschikking en uiteindelijk kan een uurtje in het rood gaan wel een goede training betekenen. In een TTT ga je jezelf automatisch wat dieper kunnen laten gaan, dan op een individuele training. Het BK was ook een 48-tal km, wat toch vrij lang is. Gezien ik amper 3x op de tijdritfiets, die dus niet van mezelf was, had kunnen trainen, stond ik toch met een bang hartje aan de start. Zeker gezien onze ploeg best sterk voor de dag kwam en je wil absoluut niet de man zijn waar het op het einde op aankomt. We moesten met 6 starten, maar verplicht finishen met 4. Voor zo’n lange tijdrit vind ik dat best nog wel een zeer uitdagende opdracht.
In de 1e helft van de tijdrit wist ik goed mee te draaien, maar op een 5-tal km van het einde verliep het bij mezelf toch wat minder. Gelukkig kon ik blijven doorbijten en finishen met mijn ploegmaats. Uiteindelijk werden we 11e algemeen en 7e ploeg uit de Beker van België. Zeker geen slecht resultaat, gezien we pas bij de verkenning van het parcours een 1e keer samen ‘trainden’ voor deze tijdrit.
Ronde van Vlaams-Brabant
De eerstvolgende wedstrijd op de planning zal het WK Granfondo in Glasgow worden. Voor de volgende Beker van België wedstrijd werd ik niet geselecteerd, waardoor ik de ploeg niet zal kunnen bijstaan om de gele trui te verdedigen. De Ronde van Vlaams-Brabant laat ik bewust links liggen. Lang dacht ik er aan om deze nog eens te rijden, maar ik kan me mentaal moeilijk opladen om de koers die ik 3 jaar geleden als eindwinnaar wist af te sluiten, nog eens te rijden.
Het zou opnieuw 5 dagen lang een confrontatie met mezelf worden, iets wat sowieso in het hoofd zal kruipen richting het WK, wat ineens ook een begrijpelijke reden is om hem niet (meer) te rijden. Op deze manier heb ik dit ook meegedeeld aan de ploeg.
Vanaf nu gaat alles dus in 1 rechte lijn richting Schotland, om er het beste van te maken op het WK Granfondo. Naar deze wedstrijd kijk ik uit en ik hoop om er die dag een mooi resultaat te kunnen neerzetten!