De Baloise Ladies Tour is voorlopig de speeltuin van Charlotte Kool. De Nederlandse van Team DSM-Firmenich won zowel de proloog in Vlissingen als de etappe in Zwevegem. Fien Van Eynde was telkens beste Belgische. De Limburgse draagt de groene leiderstrui en is bijzonder blij dat ze na enkele maanden miserie nog eens op een podium mag staan.
Meeval
In het winderige Vlissingen klokte Van Eynde woensdagavond de 13e tijd. Ze was 9 seconden trager dan Kool. In de etappe in Zwevegem, met onder meer beklimmingen van Tiegemberg en Kluisberg, reed de renster van Fenix-Deceuninck donderdag met het 1e pelotonnetje richting aankomst. Zowel op 4 km van de streep als in de laatste rechte lijn ontsnapte de 24-jarige kinesiste heel nipt aan valpartijen.
“Soms moet je een beetje geluk hebben”, beseft Van Eynde. “De 1e valpartij gebeurde net naast mij. Ik denk dat iemand van Lotto Dstny een wiel aantikte en over de kop sloeg. En ook bij de valpartij in de aankomstzone voelde ik een andere renster mijn wiel raken. Daardoor was ik zelf wat uit evenwicht en kon ik niet meer de spurt rijden die ik in gedachten had. Kool ging ik niet kloppen, maar ik zou toch wat dichter geëindigd zijn.”
Van Eynde werd 14e in dezelfde tijd van Kool en heeft in het nevenklassement van beste Belgische 4 seconden voorsprong op Nathalie Bex. In de tussenstand van de Belgische rensters begon ze met een bonus van 3 tellen op Fauve Bastiaenssen aan de rit in Zwevegem. De renster van Lotto Dstny Ladies probeerde bij de 2e tussenspurt bonificatieseconden te sprokkelen maar botste op Kool, Lucinda Brand en Anna Henderson. En pakte dus geen boni’s.
Klasgenoot
“Eigenlijk hadden ook wij een plan om mee te doen bij die tussenspurten”, beweert de renster uit Tessenderlo. “Soms zaten we met de ploeg iets te vroeg vooraan en werden we nog overspoeld. Ofwel kwamen we te laat vooraan. De snelheden wisselden vlug door het draaien en keren de laatste 10 km voor de passages aan de aankomstlijn. Dat was vaak hectisch.”
De Limburgse kon haar groene leiderstrui vasthouden. En draagt dus dezelfde kleur als haar gouwgenoot Jasper Philipsen in de Tour. “In het secundair onderwijs zaten Jasper en ik in dezelfde klas”, verduidelijkt Van Eynde, die Wetenschappen-Wiskunde volgde. “In het 5e en 6e jaar zaten we echt samen, de jaren voordien wisselde de samenstelling van de klassen wel eens.”
“Voor mij is het vooral leuk dat ik nog eens op het podium mag staan”, vertelt de voormalige handbalspeelster. “In de finale van deze etappe kende ik wat meeval, maar in het 1e deel van dit jaar stond de geluksfee niet aan mijn kant. Het begon al vorig jaar. In december onderging ik een operatie aan een vernauwde liesslagader. Wat betekent dat ik vele maanden moest revalideren. Jammer genoeg raakte ik tijdens mijn 2e koers betrokken bij een ongelukkige valpartij. Daarbij brak ik mijn elleboog en stond ik weer 6 weken langs de kant. Eigenlijk is mijn seizoen 2023 pas begonnen met het Belgisch kampioenschap in Izegem.”
Tijdrit
Waarin ze 18e werd. Vorig jaar stond ze in Middelkerke nog naast kampioene Kim De Baat als 2e op het BK-podium. Dat resultaat en ook een aantal andere mooie uitslagen leverden haar een transfer op van het continentale IBCT Team van Ken Ilegems naar het WorldTour-team Fenix-Deceuninck. Een hele grote stap voor de Limburgse, die tot enkele maanden geleden nog voltijds werkte.
“Nu werk ik deeltijds in een kinépraktijk”, gaat Van Eynde verder. “Bij Fenix-Deceuninck verloopt alles veel professioneler. Op het vlak van materiaal onder meer, maar ook qua structuur en zeker inzake performance. Dat valt helemaal niet te vergelijken met mijn vorige ploeg. Alles helpt om beter te worden. Dat de aanpak veel professioneler is, is ook beter voor de rust in mijn hoofd.”
In de Baloise Ladies Tour volgt vrijdag een etappe in Zulte. Wellicht draait die eveneens uit op een massaspurt. Net als de halve etappe van zaterdagmiddag tussen Breskens en Knokke. Vermoedelijk zal, de avond voor de finale in Deinze, het klassement in een individuele tijdrit over 17 km in Knokke in een definitieve plooi worden gelegd. “Ik zou wel eens een fatsoenlijke tijdrit willen rijden want dat is nog nooit echt goed gelukt”, benadrukt Van Eynde. “Door die letsels ben ik tegen de klok nooit voluit kunnen gaan.”