Tussen Kerstmis en Nieuwjaar leerde Peter Lissens (57) in Roubaix op de indoorpiste rijden. Amper 7 maand later vestigde de astmapatiënt op die wielerbaan bij de Masters 55-59 jaar een Europees uurrecord. Op de fiets waarmee de Nederlandse ex-renner Dion Beukeboom in 2018 in het Mexicaanse Aguascalientes tevergeefs het werelduurrecord van Bradley Wiggins aanviel. Lissens slaagde wel en mocht na afloop in de iconische douches van Parijs-Roubaix.
Recorddag
In 60 minuten reed Peter Lissens, een naar Gent uitgeweken Aalstenaar, op 25 juli 45 km en 467 meter. Bij de 55-plussers de 4e beste prestatie ooit en op 1 na de beste op zeeniveau. Op Europees niveau de beste prestatie ooit! Lissens legde in 1 uur bijna 5.000 meter meer af dan de vorige recordhouder. Eigenlijk was het zijn bedoeling het werelduurrecord van de Amerikaan Norman Alvis (49.387 meter) aan te vallen.
“Maar dat zat er nooit in”, geeft hij toe. “Daarvoor moest ik rondjes van 18 seconden draaien. Dat lukte niet. De begeleiders in Roubaix hadden me op het hart gedrukt niet te hard van stapel te lopen. Ging ik in het 1e deel van mijn recordpoging al over mijn limiet, dan bleef ik met lege handen achter. Ik maakte beginnersfouten, dat is zeker. Bij een volgende poging moet me dat helpen.”
Het zou best kunnen dat die nieuwe recordaanval er binnen de 10 maanden komt. “Omdat ze in Roubaix plannen hebben een recorddag te organiseren”, weet Lissens. “Een dag waarop 6 of 7 mensen een record kunnen nastreven. Waardoor de kosten voor onder meer UCI, dopingcontrole en gebruik van accommodatie worden gedeeld.”
Tegenslagen
Dit keer verzamelde Peter Lissens, om den brode journalist en storyteller, alle financiën zelf. Met deze recordpoging zat hij al veel langer in het hoofd, maar door allerlei tegenslagen moest hij de voorbereiding altijd maar verlengen. De idee groeide toen hij sleutelde aan een project voor Bioracer. “Waarbij we het plan opvatten iets te doen rond het werelduurrecord voor masters”, aldus Lissens. “Toen kwam de pandemie en trok de directie van het bureau waarvoor ik werkte de stekker uit het project.”
Het liet Peter Lissens niet los. Hij begon zelf te trainen voor die recordpoging, maar werd enkele keren fors afgeremd. “Het begon met een gebroken ruggenwervel”, vertelt hij. “Toen ik met de fiets naar Antwerpen reed, knalde ik op een auto die op een kruispunt rechts afsloeg. In de achterzak van mijn truitje zat een inbussleutel. Ik viel op mijn rug tegen de rand van de stoep precies op die sleutel. Met de gevolgen van die val heb ik lang gesukkeld, moet ik regelmatig naar de kinesist. Net voor mijn recordpoging kreeg ik nog een behandeling zodat ik er tijdens dat uur geen last van zou ondervinden.”
Lissens liep ook 2 keer een coronabesmetting op en moest bovendien een tumor in de lies laten wegnemen. “Eigenlijk was dat geen zware operatie, maar nadien moest ik 6 weken medicatie nemen waar ik heel ziek van was”, gaat hij verder. “Ook dat heeft mijn aanval op dat uurrecord uitgesteld. Bovendien werden op een bepaald moment mijn fietsen uit de garage gestolen. Zodat de hele onderneming op financieel vlak een zware dobber werd.”
Vlasman
“Maar in de laatste rechte lijn richting mijn recordpoging kreeg ik plots uit heel wat hoeken hulp”, glundert Lissens. “Ik ben hier heel lang mee bezig geweest. Ik trainde veel in het Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx in de Blaarmeersen in Gent, maar liet me overhalen de recordpoging op de nog jonge piste in Roubaix te doen. Omdat die baan de naam heeft sneller te zijn.”
Tijdens de voorbereiding van z’n aanval op het werelduurrecord las Peter Lissens over de fiets van Dion Beukeboom. De Nederlander stopte eind 2019 met koersen en viel in de zomer van 2018 in Aquascalientes het toenmalige werelduurrecord van ex-Tourwinnaar Bradley Wiggins aan. “Bij Vlasman, de sponsor van het team van Beukeboom, hadden ze die fiets nog”, verduidelijkt Lissens. “Ik vroeg of ik die tijdritfiets in bruikleen mocht hebben. Daags na mijn vraag kreeg ik al telefoon dat het oké was.”
Het werelduurrecord verbeteren lukte niet, bij de 50-plussers beste Europeaan worden wel. “Fantastisch om te doen”, klinkt hij 2 weken later steeds enthousiast. “Dat ik me als astmapatiënt staande houdt tussen de fitste duursporters ter wereld maakt me trots. Net als het feit dat je geen 6 of 7.000 euro moet investeren om in Aquascalientes het uurrecord aan te vallen. Ik deed het zonder bewegingswetenschapper. Mijn positie op de pistefiets moet nog kunnen verbeteren en ook de verzetkeuze – ik reed 52/11 – kan anders.”
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en maak kans op een gesigneerd boek over de comeback van Remco Evenepoel! (winnaar wordt op 1/9/2023 bekendgemaakt)
