Toen bekend werd gemaakt dat Glasgow gastheer zou worden voor het Super-WK Wielrennen, werd bij veel Belgische liefhebbers meteen besloten om de eerste weken van augustus vrij te houden. Het feest op Montrose Street en de inname van Stirling na de wereldtitel van Evenepoel zullen voor vele vriendengroepen herinneringen voor het leven zijn. We doken in het spoor van de Belgische fans in Schotland.
Jaarlijkse traditie
Er was natuurlijk veel meer dan de 2 wereldkampioenschappen voor mannen in Schotland. Toch stond vooral zondag 6 augustus 2023 met rood aangestipt in de agenda’s van honderden supporters. Voor sommige groepen is het inmiddels een jaarlijkse gewoonte geworden. Een groepje West-Vlamingen vertelde ons hoe ze al decennialang hun tentje opstellen langs het parcours van het WK. Een generator, een barbecue, een mini-tribune, een groot scherm, een frigo: aan alles wordt er gedacht. ‘s Morgens staan ze nog voor de kippen op om het hele dorpje op te stellen. Vervolgens is het wielerfeest tot diep in de nacht. Van Johan Museeuw tot Tom Boonen: overal waren ze erbij.
Dat Montrose Street de place to be zou worden op zondag, stond in de sterren geschreven. Tijdens de verkenningen stond hier het meeste volk, in de voorbeschouwingen werd hier het meeste over gesproken en van alle hellingen was deze het meest geschikt voor festivaltoestanden. Schotse verkleedkledij, ‘koersklakskes’, een megafoon en natuurlijk ook een voorraad bier: aan alles werd gedacht toen zondag bij het ochtendgloren de 1e horde fans ter plekke kwam.
Hoe de sfeer langs het parcours op zo’n dag van het WK verandert van ochtendhumeur naar extase valt maar moeilijk te beschrijven aan iemand die er niet bij was. 2 jaar geleden maakten we het in Leuven ook al mee op de Wijnpers. Enkele Deense en Noorse supporters hadden een enorme muziekbox bij, vuurden klassiekers (waaronder ook Nederlandstalige ‘meezingers’ als ‘Tommeke Tommeke’) af en zetten de boel definitief in brand.
Roes
Eens de helikopter boven de stad te horen is en de renners in aantocht zijn, gaat er natuurlijk een golf van enthousiasme door de straat. Mensen kruipen op stoelen en banken om een glimp op te vangen van de renners, er worden supportersliederen ingezet en als er reclameborden zijn, wordt er wild op geklopt. Daarna belandt het publiek in een soort van roes. Al snel raakt de tel van de rondjes kwijt, tot Van der Poel als winnaar wordt onthaald.
Ook na het WK stond Montrose Street nog uren in vuur en vlam. Supporters uit de hele wereld, van Noorwegen tot Eritrea, verbroederen bij een biertje en een vleesje. Op de tonen van ‘Les Lacs du Connemara’ gaat de zon onder. Het is niet ondenkbaar dat sommige supporters nog altijd ergens in Glasgow vertoeven. En afspraken voor Zürich in 2024 zijn nu al gemaakt.
Onder het mom van ‘we zijn hier nu toch’ brachten veel Belgische fans de volgende dagen een bezoek aan wielerpiste, MTB, BMX-park of freestylepark. Een 2e hoogdag voor het grote publiek volgde op vrijdag in Stirling. Met Wout van Aert en Remco Evenepoel bleven er bij de mannen elite 2 kansen op goud over en daar was iedereen zich ook van bewust. De supportersclans van de 2 grootheden vonden elkaar in de schaduw van het enorme kasteel dat boven de stad uittorent.
Tevreden locals
Waar een WK op de weg een soort kermiskoers is waar de renners telkens om de zoveel tijd passeren, komt in een tijdrit alles aan 1 stuk. Een hele namiddag werd er dus opgebouwd naar het spervuur van renners dat over de kasseien richting aankomst zou dokkeren. Door de massale belangstelling viel het internet bij veel fans weg en gingen de tijden van de toppers als vuurtjes rond onder de supporters. Het was wel duidelijk welke nationaliteit het best vertegenwoordigd was. De locals zagen het graag gebeuren: een supermarktje draaide de beste winst in jaren en een buurman gebruikte 2 pannendeksels om de sfeer aan te zwengelen.
Op het moment dat Evenepoel over de aankomst reed en zijn wereldtitel bevestigd werd, sprongen supporters elkaar in de armen en werd zelfs het volkslied her en der ingezet. Vervolgens kroop een horde fans zelfs op een soort piramide met uitzicht op het podium, waar niet zomaar iedereen kon geraken. Remco groette het publiek en de Brabançonne galmde door Schotland. Supporters komen de komende dagen niet alleen met goud maar ook met een verhaal naar huis dat ze voor de rest van hun leven zullen koesteren.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en maak kans op een gesigneerd boek over de comeback van Remco Evenepoel! (winnaar wordt op 1/9/2023 bekendgemaakt)