Was het te mooi geweest? Maarten Verheyen werd 2 jaar geleden in Bertem Belgisch kampioen bij de beloften. In Putte nabij Mechelen kwam hij nipt tekort om bij de Elite 2 een nieuwe Belgische wegtitel te pakken. In de laatste meters werd onze redacteur geremonteerd door Jari Verstraeten, die op het vlakke parcours zichzelf en iedereen verraste.

Beerzelberg
In Putte werden de contractloze renners getrakteerd op een vroege start (10 uur), 8 ronden van 18 km én zomerse temperaturen. Zelfs al in de voormiddag. Het deerde hen niet want de 1e 2 wedstrijduren werden tegen een gemiddelde van 48 km/u afgehaspeld. Nadat Elias Van Breussegem, Wesley Van Dyck, Gran Fondo-wereldkampioen Lars Van Coppenolle en Sven Noels werden gegrepen, vormde zich een kopgroep van 11. Met onder meer Maarten Verheyen.
“Dat 4-tal was een gevaarlijke vlucht”, weet Verheyen. “Vandaar dat ik ook heb meegewerkt om hen terug te halen. Nadat ze ingerekend waren, ben ik voortdurend beginnen meespringen. Zo raakten we circa 70 km van het einde met 11 voorop. Van Breussegem en Stijn De Bock pikten aan. We liepen tot 50 seconden uit.”
Toch bleven de 13 leiders niet vooruit. “Beerzelberg stelt eigenlijk niet veel voor, maar daar gingen Stijn Siemons en Han Devos in de slotronde bijzonder hard”, gaat Verheyen verder. “Ik pikte mijn wagonnetje aan, maar op de volgende smalle weg viel het stil en kwamen er mannen terug. Onder meer Rutger Wouters. Ik denk dat we vooral dankzij hem voorop bleven.”
Onstuimig
Want in de laatste ronde werd een nieuwe leidersgroep gevormd. Met Verheyen, Fabio Porco, Jari Verstraeten, Arne Santy en Wesley Van Dyck. Wouters sloot heel snel aan. Achter hen kwam het niet meer tot een degelijke samenwerking. Waardoor de opvolger van Vince Gerits bij het 6-tal zat.
“Inderdaad, zonder echt te demarreren kon ik in de allerlaatste bocht enkele metertjes voorsprong nemen”, vertelt Verheyen. “Eigenlijk reageerde ik op een versnelling van Porco. Met de bedoeling om de kopgroep bij elkaar te houden. Maar ik zag dat Rutger Wouters precies een moeilijk moment had en ging door want de laatste bocht was op ongeveer 1 km van de aankomstlijn.”
Het liep nog verkeerd. Verstraeten zette alles op alles en kon net voor de streep Verheyen remonteren. “Ik besefte dat ik nog eens recht op de trappers moest proberen lopen”, geeft Verheyen toe. “Maar dat lukte niet meer. Ik had blijkbaar toch enkele krasjes op mijn carrosserie. Misschien ben ik in het begin van dit kampioenschap een beetje te onstuimig geweest. Ik heb veel geprobeerd om mee te glippen met de juiste groep. Wat krachten kostte.”
Gravelverkenning
Het is voor de renner uit Kontich iets minder leuk dan 2 jaar geleden in het Vlaams-Brabantse Bertem. Toen hield hij, dankzij een late uitval, onder meer Thibau Nys van de Belgische beloftentitel. Aan het scenario van 2021 heeft hij in de finale in Putte niet gedacht. “Ik woon in Kontich. Met de auto is dat hooguit 25 minuten van Putte. Ik ben hier dus enkele keren komen verkennen. Het draaide uit zoals ik wilde. Als ik een plaats mocht kiezen om te gaan, was het daar waar ik voorsprong nam. In eigen regio koers ik graag. In een kermiskoers in dit Putte was ik al eens 2e. Om te winnen is het blijkbaar niet mijn koers.”
Het liep in de allerlaatste meterts fout voor onze redacteur. “Een 2e plaats pakken zal nooit plezant zijn”, gaat Verheyen verder. “Vandaag niet, in de toekomst ook niet. Toch is het beter dan 3e worden. Wellicht heb ik in het begin wat te veel energie verbruikt. Maar als je blijft zitten, ben je nooit mee.”
Woensdag staat voor de man uit de amateurploeg van Gaspard Van Peteghem een nieuwe interclub in het West-Vlaamse Torhout op de kalender. Met Charlies Metalced zal hij in het Waasland nog heel wat interclubs en profkermiskoersen rijden. “En voor WielerVerhaal ga ik een paar gravelrondjes in Vlaams-Brabant gaan verkennen”, besluit Verheyen.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en maak kans op een gesigneerd boek over de comeback van Remco Evenepoel! (winnaar wordt op 1/9/2023 bekendgemaakt)