Er zijn van die fietstochten waar je graag aan terugdenkt. Zo eentje reden we afgelopen weekend in Genk. Wara BikeShop organiseerde samen met MTBgids.be een graveltocht naar Maastricht en Valkenburg, de ‘Best of both worlds by Wara Bikeshop’. En vermits voor de organisatoren gravel nog steeds gelijkstaat aan plezier maken, moesten we niet lang aarzelen om aan de start te staan.
Zwartberg
‘De Wara’ is een begrip in Limburg. Dankzij een goede strategie is de kleding- en voedingswinkel die in 1958 van start ging, uitgegroeid tot een stevige KMO met goed 60 werknemers waar je werkelijk alles kunt vinden. 1 van hun sterke punten is dat het personeel een kleine specialist is in zijn eigen segment. Toen ze enkele jaren geleden een bikeshop aan hun ruime aanbod toevoegden, werd er dan ook gezocht naar echte wielerliefhebbers die de klanten raad konden geven. Maar wielerliefhebbers houden er nu eenmaal van om te fietsen. Fietsen met de klanten.
Daarom organiseert Wara BikeShop niet enkel social rides, maar trekken ze ook wat verder het land in. Hiervoor teamden ze op met MTBgids.be. Frederik Engels en zijn vrouw Kristel zwerven al jaren door Europa op zoek naar de mooiste mountainbiketrails. Dat vertaalde zich al snel in het organiseren van clinics en trainingen. Wat later volgde de organisatie van ritten en fietsvakanties. Maar ook de Limburgse terrils en bossen ontsnapten niet aan hun aandacht. ‘Dicht bij huis’ heeft immers ook heel wat moois te bieden. Toen de vraag kwam van Wara BikeShop om ritten te organiseren, moesten ze dan ook niet lang nadenken. Met de opkomst van het gravelen werd de uitgebreide kennis van vele mooie wegjes en paden in de omgeving een nieuwe troef. Een troef waar we vorig weekend uitgebreid kennis mee mochten maken.
Voor hun ‘Best of both worlds’ reeg MTBgids.be de mooiste stukjes van Belgisch en Nederlands Limburg aan elkaar. Er is keuze tussen 2 afstanden: 102 en 120 km. Wij kiezen voor de 102 km lange tocht die ons van Genk door de Limburgse groene long naar de taalgrens brengt. Van Eben-Emael gaat het dan weer noordwaarts naar Maastricht, maar uiteraard mag daarbij een bocht door Limburg niet ontbreken. Van Maastricht gaat het door het Nationaal Park Hoge Kempen terug naar Genk. De 120 km maken nog een extra lus en komen in de buurt van Valkenburg.
Kattevenia
We zijn wat aan de late kant wanneer we ons aanmelden op de parking van Wara BikeShop in Zwartberg. Frederik staat ons al op te wachten en buiten 2 andere deelnemers met een GPS-probleem is iedereen al weg. De hoofdmoot vertrok vrij vroeg voor de 120 km. Om 9 uur was er een gezamenlijke start met een gids die de groep begeleidt. Het weer is wat grijzer dan verwacht, maar veel regen krijgen we niet te verwerken. De eerste kilometers voeren ons door de straten van Zwartberg. Toch blijven we van druk verkeer gespaard en af en toe voert een kleine singletrack door een stukje groen. Vlakbij de oprit van de E34 steken we de Europalaan over en duiken we de bossen in richting Kattevenia. Al snel gaat het door de heide richting Munsterbilzen. Hier en daar ontwaren we nog een struikje paars. Een prachtig gebied dat nog mooier wordt wanneer die heide in bloei staat. We verlaten de groene long en via veldwegen en akkerwegjes trekken we via Mopertingen, Hees en Vroenhoven richting Eben-Emael. Geregeld worden we op mooie en weidse uitzichten getrakteerd. Het zware regenweer heeft er wel voor gezorgd dat er behoorlijk wat modder ligt, maar onoverkomelijk is dat nooit.
In Eben-Emael ligt het bekende fort. De verdedigingsheuvel diende als verdedigingspunt voor het zo belangrijke Albertkanaal en werd als oninneembaar beschouwd. Tijdens een bezoek krijg je een mooi zicht op de wirwar van gangen en lokalen onder de uitgeholde mergelberg. Alleen had men toen geen rekening gehouden met het feit dat de uitkijkposten naar beneden op het kanaal waren gericht en dat zweefvliegtuigen stil en ongemerkt uit de lucht konden komen vallen. Op enkele uren tijd viel het fort in handen van de Duitse troepen. De hoge mergelheuvel is tegelijkertijd een erg mooi natuurgebied met veel wandelwegen. En die rijden we naar omhoog. Stevig omhoog. Al snel gaat de ketting naar het grootste kroontje en gaat de hartslag richting rood. 12% offroad verteer je niet zomaar.
Op het einde vlakt de helling af, maar de overvloedige regenval heeft het wegje danig weggevreten en op sommige plaatsen is er wat stuurmanskunst nodig om stenen, putten en kuilen te ontwijken. Boven op de top heeft de regen de (onverharde) weg onder water gezet en is het balanceren op het smalle graskantje. De velden links en rechts zien ons er net te zompig uit. We vrezen dat onze 40 mm brede gravelbanden niet genoeg grip zullen leveren. Wanneer we even wegschuiven, zetten we dan ook maar snel voet aan grond en lopen we even verder. Daarna gaat het via een toffe singletrack naar beneden, richting Lanaye, waarbij we onze bevoorrading tegenkomen.
De Maas over
Na het Albertkanaal steken we ook de Maas over. Dat doen we echter met het plaatselijke veer. Een boottochtje van niks maar een fijne en aangename onderbreking. Met onze modderige fietsen vormen we trouwens een bijkomende attractie. Wie 1,20 euro te veel vindt, kan altijd wat verder rijden om net voor Visé de brug over te steken. Saai! Vanaf het veer rijden we zo het Nederlandse Eijsden binnen. Vanaf nu gaat het weer in noordelijke richting. Wie de plaatsnamen Cadier-en-Keer, Margraten en Bemelen niet vreemd in de oren klinkt, weet dat het hier niet bepaald vlak is. Maar dat weegt niet op tegen het mooie landschap en de kilometerslange gravelpaden. De ene na de andere gravelweg rolt onder onze wielen door. Het is genieten. In de steile afdaling naar Bemelen verspert een groepje toeristen midden een holle en dichtbegroeide weg de doorgang. Iedereen schiet aan de kant, maar wanneer iemand op het laatste moment nog van kant wil wisselen, moeten we naar de noodrem grijpen. Met een in de lucht stekend achterwiel als gevolg. Gelukkig houden we het op wat extra adrenaline.
Vanuit Bemelen is het maar een sprong meer naar Maastricht. In fietscafé ‘Fixed Gear’ krijgen we onze 2e bevoorrading. We komen er enkele deelnemers van de 120 km tegen. Die zijn zo lovend over de extra lus dat we al spijt hebben dat we niet voor de lange afstand hebben gekozen. Na een uitstekende cappuccino en een stevig stuk bananenbrood kunnen we weer op pad. Kleine straatjes brengen ons naar de Noorderbrug, waar een knappe singletrack ons langs de Zuid-Willemsvaart leidt. Over een zalig fijn pad razen we door het Pietersembos. Heel even volgen we het fietspad naast een provinciale weg, maar dan duiken we het Nationale Park Hoge Kempen weer in en volgen we de Vallei van de Ziepbeek. Op het kilometerslange uitstekende gravelpad worden we getrakteerd op een schitterend decor. Ok, het is meer zand dan gravel, maar dit gedeelte van de route mag gewoon niet ontbreken. Zalig!
Ondertussen komen we weer in de bewoonde wereld en via Zutendaal gaat het richting Kattevenia. Hoewel we weer vlak bij Genk zijn, hebben Frederik en Kristel nog heel wat offroadpaadjes weten te vinden die ons weer naar de Wara BikeShop leiden. Daar wacht ons een gezellige after ride met drankjes en een BBQ. Het werd gezellig tafelen met een fijn en blij terugzien met enkele bekende gezichten en onverwachte gezamenlijke kennissen. Het fietswereldje kan soms erg klein zijn!
Download GPX ‘De Wara’ 120 km met boot.
Download GPX ‘De Wara’ 120 km zonder boot.
Download GPX ‘De Wara’ 102 km met boot.
Download GPX ‘De Wara’ 102 km zonder boot.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en win het boek ‘Ik had een droom’ over BJORG LAMBRECHT. De winnaar wordt bekendgemaakt op 1 november 2023. Het door Remco Evenepoel gesigneerde boek over zijn comeback na Lombardije werd gewonnen door Camille Wambeke. De winnaar werd persoonlijk verwittigd! Gefeliciteerd en veel leesplezier!
