De MTB-route Fractury Dak van Netersel in het Nederlandse Bladel, vlakbij de Belgische grens, werd gemaakt en wordt onderhouden door de vrijwilligers van wielervereniging Het Snelle Wiel. Nieuwe attractie is de Rock Slab, die financieel mede mogelijk werd gemaakt door CUBE. De steile rots, die in dalende lijn dient genomen te worden, is de 1e in Nederland en dat is iets om trots op te zijn.
Vuilnisbelt
Het Fractury Dak vak Netersel is een MTB-parcours dat mogelijk wordt gemaakt door de vele vrijwilligers en gesponsord wordt door onder meer CUBE. De fietsenfabrikant nodigde WielerVerhaal uit omdat ze nu ook hun naam (lees: sponsoring) hebben gegeven aan de Rock Slab op het parcours. Wielervereniging Het Snelle Wiel uit Bladel, oorspronkelijk een wegteam, beheert dus het parcours
Fractury Dak van Netersel is echt een speeltuin voor offroadbikers. “Het parcours is gevestigd op een voormalige vuilnisbelt”, duidt routecoördinator Frank Vanhoof. “Het waren aanvankelijk allemaal losse bosjes eromheen, grotendeels privébossen zonder enig herkenbaar pad. We hebben het initiatief genomen om bij de gemeente voor te stellen hier een MTB-parcours aan te leggen. Op ons eigen parcours zijn er geen hoogteverschillen, vandaar ons enthousiasme. Voor onze jeugd is het mooi om hier te trainen. We merkten dat er vraag was naar een uitdagend parcours, omdat de meeste parcoursen in Nederland iet of wat hetzelfde zijn. Nadat we in 2017 groen licht kregen, zijn we in 2019 geopend.
In totaal hebben er ongeveer 100 vrijwilligers geholpen, maar zoals altijd zijn er mensen die komen en gaan. “Sommigen komen maar een halve dag, maar alle hulp waarderen we ten zeerste”, vult Vanhoof nog aan. “We beschikken over een harde kern van zo’n 15 man. Er is ook de mogelijkheid om te doneren, voor toekomstige ideeën of het huidige parcours te ondersteunen.” Dat parcours wilden wij aan den lijve ondervinden. Evenwicht is zeer belangrijk. Het ligt vol met stenen, rotsen, en er zijn veel switchbacks, zeer krappe typische MTB-bochten.
Mentaal aspect
In Nederland zijn er veel routes met kombochten. Daarop kom je als het ware vanzelf in een ritme en flow terecht. Dit parcours staat daar loodrecht tegenover; je moet zelf je flow vinden. Sinds een paar jaar hebben ze in Nederland een kleurensysteem gekoppeld aan de routes met blauw, groen, rood en zwart, zoals bij het skiën. Dit is een zwarte route, dus dan weet je van tevoren wat je kunt verwachten qua technische uitdagingen. Je zal ook flink gechallenged worden om al je vaardigheden in te zetten.
Fractury Dak van Netersel is een rondje van ruim 5 km met 150 hoogtemeters. Je doet er al gauw een halfuurtje over. Het zal niet meteen van de 1e keer lukken en soms sta je even stil om bepaalde stukken opnieuw te proberen, maar het is wellicht anders dan je standaardroute. “We merken ook dat mensen van heinde en verre komen om hier een paar rondjes te fietsen”, is Vanhoof trots. “Er zullen in de toekomst hopelijk meer routes zoals deze komen, ook in België.”
De Rock Slab was een bedenking van Rob, 1 van de gepassioneerde leden van Het Snelle Wiel. “Eigenlijk is het gewoon een grote rots, net zoals je die in de bergen tegenkomt”, vertelt hij. “Vaak rijd je er gewoon af omdat het in de omgeving is verwerkt, maar hier springt het er wat uit en dat maakt het spannend. Het is vooral lastig omdat het een dood punt heeft. Als je bovenaan komt aanrijden, kijk je eigenlijk in het niets voor je uit. Technisch gezien stelt het niet veel voor en is het niet zo moeilijk, al is het wel erg steil. Veel meer mensen kunnen er vanaf rijden dan ze zelf denken, maar het is vooral het mentale aspect dat hier een rol speelt. Dat maakt het interessant. De North Shore is dan weer aangebracht in 1 van de omliggende stukjes bos. Het is een reeks lange houten latten boven de grond van ongeveer een halve meter breed, met enkele golvende stukken en licht draaiende bochten erin. Het is als het ware een echte evenwichtsoefening.”
Dropper post
Op het hele parcours zijn er veel rotsen zijn en vooral rotsachtige paden, merken we tot slot zelf. Overal komen we ze tegen, in enkele stukken die omhoog lopen maar ook in verschillende afdalingen en rechte stukken. In het begin moeten we eraan wennen omdat het anders is dan dat wat we normaal fietsen, maar tegen het einde van het rondje beginnen we onze draai te vinden. Het kiezen van de juiste lijn is vaak belangrijk, zodat je niet vast komt te zitten en je voet aan grond moet zetten of tegen een uitstekend stukje rots botst. Door het natte weer eerder op de dag liggen de rotsen er voor ons wat gladder bij, maar omdat we er meestal recht overheen moeten, hebben we redelijk veel grip. We merken ook dat het gebruik van de dropper post op veel afdalingen zeer veel vertrouwen geeft. Ook bij slecht weer is er gedacht aan houten platen met ijzerdraad erop. En dat op verschillende plekken waar het wat vettiger zou kunnen zijn. Op andere stukken liggen er dan weer voor rubberen matten die helpen je om grip te behouden op de steile klimmetjes.
Uiteindelijk komt het moment van de waarheid met de Rock Slab. Gezien onze ervaring als wegrenner moeten we een afweging maken. Bij het 1e gezicht zijn we ervan overtuigd dat we er nooit vanaf gaan rijden, maar nadat we enkele jongere kerels dat zien doen, begint het toch meer te kriebelen. Eenmaal bovenaan lijkt het toch beter mee te vallen dan gedacht. We willen echter onze voorbereidingen voor het komende wegseizoen niet hypothekeren met een mogelijke valpartij. Een extra rondje graag, de Rock Slab laten we voor de echte MTB’ers.
De belangrijkste les die we vandaag kunnen trekken, is dat oefening kunst baart. Hoe langer we rijden, hoe meer lijnen we zien en hoe soepeler het gaat. We kunnen alleen maar aanmoedigen om je technische vaardigheden op een berekende en veilige manier te verbeteren. Dit lukt alleen door je fietskleren aan te trekken en op avontuur te gaan. Wij komen hier zeker nog eens terug!
