We spotten een gelukzalige glimlach op podium van het BK Piste in Heusden-Zolder, afgelopen weekend. Ann-Sophie Van den Dries (20) werd er tot haar eigen verbazing dubbele medaillewinnares. Ze won eerst brons in de Scratch om daarna zelfs naar goud te grijpen in het Omnium bij de elite. “En dat na de enorme motivatiedip die ik heb meegemaakt”, vertelt de Morkhovense in tranen.
Van zwembad naar fiets
Ann-Sophie Van den Dries trok met mixed feelings naar het BK Piste 2023 in Heusden-Zolder. Ze had er geen idee van wat haar zou overkomen tijdens het weekend. “Ik had deze medailleoogst zeker niet verwacht”, vertelt ze. “Je moet weten dat ik een geschiedenis heb in het competitiezwemmen, maar dat zag ik op een bepaald moment niet meer zitten. Omdat de koers wat in mijn familie zat, besloot ik het over een andere boeg te gooien. Meteen kreeg ik goede feedback van de bekende diëtiste Stephanie Scheirlynck. Zij verzekerde me dat ik voor de fiets gemaakt was en dat ik best wel kans had om het goed te doen.”
“Liep dat even anders”, recapituleert de nieuwbakken Belgische kampioene. “Ik slaagde er niet in om goede resultaten te rijden, terwijl ik toch dacht dat ik goed bezig was. Het leidde tot een motivatiedip en ik wilde er eigenlijk mee stoppen. Tot ik Valerie Jenaer ontmoette, de Genkse pistier die zelf vrij laat begon aan haar wieleravontuur. Zij raadde me aan om contact op te nemen met Kieran De Fauw, de ex-coach/vriend van Lotte Kopecky. Valerie was er zeker van dat hij me op de juiste manier aan het trainen kon krijgen.”
“En zo gebeurde het ook”, herinnert Van den Dries zich. “Kieran liet me op een totaal nieuwe manier fietsen en trainen. Het kwam er eigenlijk op neer dat ik nauwelijks een basis had opgebouwd de voorgaande jaren. Ik moest vele langzame kilometers afmalen om op die manier een geschikte ‘fond’ aan te leggen om op verder te bouwen. Ik voelde dat ik vooruitgang maakte en dat ik de juiste beslissing had genomen.”
BK van de doorbraak
“Tijdens mijn mindere momenten voelde ik ook dat ik het op de weg zo een beetje gezien had”, doet Van den Dries verder haar relaas. “De discipline stond me niet meer aan. Na wat initiatielessen op de baan wist ik wat ik wilde: de piste werd mijn nieuwe biotoop. Het was ook op die manier dat ik Valerie Jenaer en uiteindelijk Kieran De Fauw leerde kennen. Hier ben ik Valerie erg dankbaar voor.”
“Het leidde tot de explosie van het voorbije weekend”, geniet de medaillequeen nog na. “Die 3-kleur na het Omnium mogen aantrekken, is onvergetelijk en ook emotioneel. En dan naar brons rijden in een wedstrijd waar ook Lotte Kopecky, de beste van allemaal, aan meedoet…. Helemaal te gek.”
“Of ik iets van haar geleerd heb, die 1e keer? Uiteraard! Ik heb mijn ogen uitgekeken hoe Lotte de koers aanpakt. Uiteraard is ze verschrikkelijk sterk en daar heb ik nog geen verhaal tegen. Maar ik heb wel gezien hoe zij initiatief durft nemen om bijvoorbeeld een winstronde te pakken. Dat is lef en kracht gecombineerd. Het toeval wil dat hetgeen ik van haar zag ook meteen kon en mocht toepassen in de wedstrijd. Kieran stond aan de kant en riep me toe om voor dat bonusrondje te gaan. Mijn aanzet was uiteraard niet zoals die van Kopecky, maar het feit alleen al dat ik het durfde in haar bijzijn betekende veel voor mij. Achteraf hebben we niet veel gebabbeld, maar toch heb ik heel wat van haar overgenomen.” (lacht)
Geschiedenis
De emoties namen het over toen Van den Dries op het podium stond en het Belgisch volkslied hoorde afspelen voor haar. “Ik zag mijn mama staan en kon me niet meer bedwingen. We hebben samen zoveel meegemaakt. Mama is altijd in mij blijven geloven toen ik het erg moeilijk had. Ze motiveerde me om te trainen, ze bracht me naar de baan, ze praatte op me in en was er altijd. Het deed zo’n deugd om dit succes met haar, mijn coach, mijn vrienden en mijn vriend Jarno Bellens (de veldrijder, red) te delen.”
“Wat de toekomst brengt, zullen we nog wel zien”, kijkt Van den Dries vooruit. “In december focus ik op het BK Afvalling, waar ik me nog eens voor wil smijten. Ik durf minder op lange termijn te kijken. Dromen van een WK is natuurlijk mooi, maar voor mij is het belangrijkste nu dat ik kan fietsen, de koers kan maken en de wedstrijden kan rijden die ik wil. Ik heb trouwens nog meer pijlen op mijn boog: ik ben ook studente Geschiedenis aan de Universiteit van Antwerpen”, glimlacht de jonge renster. “Een moeilijke combinatie, maar wel een interessante.”
Win een ABUS-racehelm én je eigen reportage op WielerVerhaal!
