Peter Sagan had in zijn rijke carrière nooit een betere knecht dan Maciej Bodnar. De 38-jarige Pool maakte deze week bekend dat hij aan het einde van 2023 zijn fiets aan de haak hangt. Naast zijn werk voor Sagan zal Bodnar ook herinnerd worden aan zijn ritzege in de Tour van 2017. Hij kende een superdag en versloeg zowaar Chris Froome en Tony Martin op hun hoogtepunt. Op 1 seconde eindigde toen Michal Kwiatkowski, de man die hij 3 jaar eerder aan de wereldtitel had geholpen.
Opofferingen
Hardrijder Maciej Bodnar maakte bij de jeugd al deel uit van de Poolse selecties en in 2006 werd hij ook nationaal kampioen bij de beloften. Dat was het resultaat van vele opofferingen, want hij was op zijn 12e begonnen met fietsen en verliet 2 jaar later al het ouderlijk huis met een profcarrière voor ogen. In 2007 verlengde hij zijn titel en won hij ook de Grand Prix Bradlo in Slovakije. Op die manier reed hij zich in de kijker van Liquigas, waar hij dat jaar nog stagiair kon worden. Het leverde hem uiteindelijk een contract op bij de Italiaanse formatie.
2010 was in meerdere opzichten een scharnierpunt in de carrière van Bodnar. Hij won dat jaar met Liquigas de ploegentijdrit in de Settimana Internazionale Coppi e Bartali en de Giro en werd fraai 9e op het WK tijdrijden, maar er was ook de komst van Peter Sagan in zijn ploeg. De Slovaak zou meteen ontploffen en uiteindelijk 1 van de meest succesvolle renners van deze eeuw worden. Sindsdien zou Bodnar niet meer van zijn zijde wijken. De 2 trokken in 2015 samen naar Tinkoff-Saxo en zouden ook als duo bij BORA-hansgrohe (2017) en TotalEnergies (2022) arriveren.
Tussendoor was er ook succes voor de Poolse formatie, met Bodnar aan boord. Op het WK van 2014 in Ponferrada kwamen de Polen op 100 km van de meet plots op kop rijden. De commentatoren en analisten stelden zich hardop vragen, want voor wie zouden zij in hemelsnaam rijden? “Ze zijn het gewoon het vuile werk op te knappen”, klonk het gekscherend. In de finale maakten de flauwe vraagtekens plaats voor duidelijke uitroeptekens. De 24-jarige Kwiatkowski reed ietwat verrassend naar de regenboogtrui, Bodnar deelde in de vreugde.
Kers op de taart
Met Polen reed Bodnar in 2016 ook nog eens naar een bronzen medaille op de Spelen in Rio. Rafal Majka leek zelfs even op weg naar goud, maar zag in de slotkilometers toch nog Jakob Fuglsang en Greg Van Avermaet aansluiten, met het gekende resultaat. Zelf was hij overigens al 6e geworden in de tijdrit, wat een fraai resultaat mag worden genoemd.
Naast 8 Poolse tijdrittitels zou Bodnar zijn carrière nog verder opsmukken met 2 ritzeges in de 3-daagse De Panne-Koksijde, een rit in de ronde van zijn eigen land (zowaar na een lange vlucht in een sprint met 3 en niet in een tijdrit) en een fraaie 4e plaats op het WK tijdrijden in Qatar 2016. Slechts 6 seconden was hij toen van het podium verwijderd.
In de zomer van 2017 zette Bodnar de kers op de taart van zijn carrière. Hij won in Marseille de Tour-tijdrit van 22 km na een bijzonder lange en nerveuze dag. De Pool was immers erg vroeg vertrokken en moest vol spanning afwachten wat klassementsrenners als Froome en Contador op het einde zouden doen. Froome kreeg op het einde met Bardet nog een mikpunt, maar zou op 6 seconden stranden.
Kopmannen
Eigenlijk had Bodnar een jaar eerder al een etappe in de Tour kunnen winnen. Richting Montpellier pleegde zijn kopman Peter Sagan immers een coup in de wind. Op 13 km van de meet trok hij ten aanval en behalve ploegmaat Bodnar konden enkel Geraint Thomas en Chris Froome volgen. Sagan liet Bodnar de laatste hectometers op kop rijden, maar moest zelf toch nog eventjes aan de bak toen Froome een poging deed de rit te winnen. Een cadeau voor zijn meesterknecht zat er dus niet in.
Dat Bodnar samen met zijn eeuwige kopman zou stoppen, leek al wel duidelijk. Toch kwam de aankondiging pas deze week. “Ik heb veel te danken aan de wielersport. Zo kreeg ik de kans om de wereld rond te reizen en verschillende culturen te ontdekken. Er is ook een donkere kant, want maar weinig sporten vragen zoveel van een prof. Het is een bestaan dat vele opofferingen vergt”, stelt hij eerlijk in zijn afscheidsbericht.
Naast Sagan onderstreept Bodnar ook het werk dat hij geleverd heeft voor Ivan Basso, Alberto Contador en Vincenzo Nibali. “Er is een moment waar niemand aan wil denken, maar het overkomt ons allemaal. Voor een afscheid is er nooit een goed tijdstip, nu is het echter toch tijd om de fiets uit te zwaaien. Ik ga tijd maken voor mijn familie, waar mijn grootste dank naar uit gaat”, aldus de laatste wijze woorden van Maciej Bodnar.