Hij heeft een stem als een klok en is alomtegenwoordig. Je zou denken dat deze reportage over Koen Wauters of Tom Odell gaat, maar dat klopt niet. Het gaat over Niko De Muyter, de man achter de herkenbare en verstaanbare wielercommentaar op vele live wielerevents. In het veld, naast de weg of op de piste: de stem van Niko De Muyter galmt overal even helder.
Van Haaltert over Meerbeke naar Leuven
“Het WK in Leuven is 1 van de mooiste herinneringen in mijn carrière als speaker”, roept spraakwaterval Niko De Muyter meteen een hoogtepunt uit zijn loopbaan op. “Zoveel volk, zo dicht bij huis, zo uniek. Het was een fantastisch evenement om te mogen becommentariëren. Het gebeurt al niet vaak dat een WK naar België komt. Als je dan de kans krijgt om de tijdritten in Brugge en de wegrit in Leuven te voorzien van jouw stem, dat is onvergetelijk.”
“Ik had nooit gedacht dat het zover zou komen”, bekent de bijna 51-jarige Haaltertnaar. “Je moet weten dat ik er toevallig aan begon als 14-jarig jongetje. Mijn vader had een fietsenwinkel en reed rond met een bestelwagen met wat publiciteit op. Hij functioneerde vooral als bezemwagen in plaatselijke wedstrijden in Oost-Vlaanderen. Ik was op dat moment al gek van de koers, maar stootte op het reglement dat -18-jarigen niet aan de wielerkaravaan mochten deelnemen. Dus zette mijn vader me maar naast de speaker aan de aankomst. Dat mocht wel.”
“Van het een kwam het ander. Wanneer de vaste commentator even zijn stoel verliet voor een sanitaire stop of een passage in het café, greep ik mijn kans om wat lokale reclame door de ether te jagen. Dat beviel mij en de toehoorders zo goed, dat ik steeds meer de vraag kreeg om het te blijven doen. Eerst in de buurt, maar later kwamen ook grotere wedstrijden aankloppen. De dominosteentjes vielen in mijn voordeel. Toen de Ronde van Vlaanderen zich aanbood, moest ik geen 2 keer nadenken.”
Liefde voor de koers
Al 36 jaar koppelt de voormalige commercieel adviseur bij Mediahuis de gebeurtenissen in zowat elke Vlaamse cross, wegkoers of baanevent moeiteloos aan elkaar. “Dat kan maar op 1 voorwaarde: als je verliefd bent op de koers”, legt de wielerstem uit. “Mijn professioneel leven en mijn hobby bestaan voor 100% uit koers. Want dat is al dat ‘speaken’ dus: een uit de hand gelopen hobby. Ik zou voor geen geld al die mooie wedstrijden willen missen.”
“Ik ben eigenlijk voltijds werkzaam bij Cycling Vlaanderen als ondersteuner voor wielerclubs. Ik sta zowel competitieve, organiserende, als recreatieve clubs bij met advies en een helpende hand waar nodig. Dat kan over zo veel gaan: administratie, licenties, organisatie, competities, reglementswijzigingen, enz. Geen evidente opdracht voor al die clubs en dus is het mijn taak om hen door de bomen het bos te laten zien. Ik ben uiteraard niet alleen, maar ik doe dit werk voor alle wielerdisciplines, zonder uitzondering.”
“En daarnaast ben ik dus tot 1 van de vaste stemmen van het koerswereldje uitgegroeid”, lacht de koersfanaat. “Rijk word je daar niet van, maar de kansen die je krijgt, zijn prachtig. Ik ken ontzettend veel renners, clubs, teams en organisatoren persoonlijk. Dat helpt me voor mijn beide bezigheden. Als clubondersteuner maar ook als speaker heb ik een groot netwerk opgebouwd, waardoor de contacten sneller verlopen en sommige deuren ook sneller openen. Win-win dus.”
Kopecky
Gevraagd naar topmomenten moet De Muyter niet lang nadenken. “Ik had het al over het WK in Leuven, maar ik kan zoveel opnoemen. Ik heb vanop de 1e rij mogen meemaken hoe Lotte Kopecky is opengebloeid tot zowat de beste renster ter wereld. Haar 1e Ronde van Vlaanderen was fenomenaal. Haar 2e overwinning was zonder meer emotioneel, in de omstandigheden waarin ze die moest rijden (Kopecky verloor in die periode haar broer, red). Ik kreeg zelf een krop in de keel toen ik op het podium stond, haar naam afriep en het publiek compleet gek zag en hoorde worden. Onbeschrijflijk.”
“Maar ik kan net zo goed genieten van al die weekends in de cross. Of de 6-daagse van Gent”, rondt de papa van 2 dochters af. “Dat is ongewoon knap om mee te maken. Hard werken, dat wel. 6 dagen na elkaar laat gaan slapen, op tijd opstaan om mijn 2 dochters naar school te brengen en weer aan de slag. Of de cross in Baal, op 1 januari. Een hele dag geef je commentaar bij alle wedstrijden. Dat is genieten en tegelijk uiterst gefocust zijn.”
“Of ik nog voorbereiding nodig heb na al die jaren? Wees maar zeker. Het is een must om te weten welke uitslagen renners hebben behaald, of ze nog in aanmerking komen voor een klassement, wie voor of achter hen staat, wat ze op stage hebben meegemaakt, enzovoort. Wielernieuws stopt nooit. Ik bijna nooit (lacht)… behalve tijdens de Tour de France. Dan is het voor mij rustiger en krijgt mijn gezin alle aandacht.”
