Met de 21-jarige Nederlander Pepijn Reinderink heeft Soudal Quick-Step op de valreep nog een extra renner aan boord gehaald in het profteam. De beloftenkampioen komt over van de opleidingsploeg en zal meteen worden ingeschakeld tijdens de voorbereidingskoersen op Mallorca. Dat Reinderink doorbreekt bij een Belgisch team is in elk geval absoluut geen toeval.
Veldrijden tegen Thibau Nys
Naar goede traditie kwam Pepijn Reinderink als nieuweling geregeld naar België om het in het veld op te nemen tegen talenten als Thibau Nys, Ward Huybs, Arne Baers en Victor Van De Putte. Dat liep behoorlijk, maar de renner van AR & TV De Adelaar ontwikkelde zich toch veel meer op de weg. In de Ardennen reed hij in de Tour de la Basse-Meuse naar rit- en eindwinst en werd duidelijk dat er potentieel in zijn benen schuilde. Hij combineerde de koers lange tijd met het voetbal, maar de liefde ging – met dank aan zijn vader – toch steeds meer naar de fiets;
Bij Acrog-Balen BC wisten ze genoeg en voegden ze de Nederlander toe aan de enorme kweekvijver. Hij werd er ploegmaat van grote talenten als Casper van Uden, Dries De Pooter en Joran Wyseure. Geregeld mocht hij met zijn ploeg mee naar de grote afspraken. Vooral in de heuvelklassiekers viel hij op en nog het meest in de eendagswedstrijden onder de taalgrens. Op locaties als Aywaille (3e) en Rotheux (6e) kon hij al zijn vermogen kwijt.
In zijn 2e jaar als junior werd Reinderink in Kuurne-Brussel-Kuurne voorafgegaan door ploegmaat Cian Uijtdebroeks, maar kon hij zich ondanks corona toch verzekeren van een plekje binnen het Development Team DSM. Van België terug naar Nederland dus, waar hij omringd werd door de allergrootste talenten (Oscar Onley, Marius Mayrhofer, Leo Hayter,.…), maar zich ook moest schikken naar de befaamde regeltjes binnen het team. In 2 jaar beloften bleef de echte uitschieter uit. Een gescheurde kniepees zorgde er ook voor dat hij vaak in dienst moest rijden.
Enzo Leijnse
Opgelucht kon de prille 20’er de deur achter zijn periode bij DSM dichttrekken in de winter van 2022. Naar eigen gevoel boterde het niet tussen de ploegleiding en hem. Zijn broer Joris (anderhalf jaar jonger) bleef nog een half jaar aan boord bij DSM, maar zou er uiteindelijk ook vertrekken. Dit jaar komt hij uit voor Metec-SOLARWATT p/b Mantel. Kevin Hulsmans ontfermde zich ondertussen over de Nederlander, een succesvolle samenwerking.
De overgang naar de jeugd van Soudal Quick-Step betekende veel voor Reinderink. 2023 was een geweldig seizoen dat begon met een mooie ervaring in de Tour du Rwanda en al vroeg leidde naar 2 ereplaatsen in de Wim Hendriks Trofee (3e) en de GP Vermarc (4e). Met een ritzege, de bergtrui én de jongerentrui alsook de 3e plaats in het eindklassement was de Triptyque Ardennais de dikke vis waar Reinderink op wachtte. Er zou echter nog een grote dag volgen.
Eind juni 2023 werd Reinderink op indrukwekkende wijze kampioen van Nederland bij de beloften. In en rond Sittard-Geleen speelde hij 130 km lang met de tegenstanders. Vanaf het 1e wedstrijduur was hij erg bedreven. Op 70 km van de meet was hij al op avontuur met tijdritkampioen Enzo Leijnse, om later opnieuw aanwezig te zijn in een kopgroep van 8. In de finale reed hij solo weg van zijn metgezellen.
Rugnummer 14
De Nederlandse aanvaller had die dag een duidelijk voornemen om te winnen. Er waren natuurlijk de wonderbenen die hij had overgehouden aan de Baby Giro, maar hij putte ook veel motivatie uit het overlijden van de broer van zijn opa. Zijn rugnummer 14, bovendien zijn lievelingsgetal, stak hij trots de lucht in bij het overschrijden van de aankomst. Graag had hij in eigen regio nog een keer uitgepakt op het EK, maar rond de VAM-berg waren het de vroege vluchters die het geluk aan hun zijde hadden.
Nu wordt Reinderink dus vervroegd prof bij the Wolfpack. Dat maakt dat hij hobby’s als muziek (op Instagram deelt hij wekelijks nummers), honden en (gaan) vissen wat minder aandacht zal kunnen geven, want de volledige focus gaat naar de koers. Dromen doet de renner uit Almelo vooral van Luik-Bastenaken-Luik. Het lijkt duidelijk dat zijn nabije toekomst vooral in België ligt. Zo blijft Lefevere na Niki Terpstra en Fabio Jakobsen toch een Nederlandse touch in zijn team behouden.