Bern Zimmerman koestert stilaan een innige band met kampioenschappen. Als 2e jaars nieuweling veroverde de renner uit Onze-Lieve-Vrouw Lombeek verrassend de Belgische tricolore op de weg. In Meulebeke deed de Vlaams-Brabander opnieuw een gooi naar een medaille op het BK veldrijden, maar de 2e jaars junior strandde op de 4e plaats. Onder de vlag van AA Drink Young Lions wil Zimmermann de cross en de weg blijven combineren met het accent weliswaar op het veldrijden.
4e op BK
De 4e plaats wordt weleens de meest ondankbare genoemd op een kampioenschap, maar zo zag Bern Zimmermann, 2e jaars junior uit Onze-Lieve-Vrouw Lombeek, het niet na het BK veldrijden voor junioren in Meulebeke. “Ik ben toch vooral trots op mijn prestatie en mijn 4e plaats”, weet hij te vertellen. “Ik startte met een plaats in de top 10 in het achterhoofd en overtrof dus mijn stoutste verwachtingen. Het parcours in Meulebeke paste me wel als gegoten. 2 jaar geleden reed ik in Meulebeke al eens een cross bij de nieuwelingen en toen werd ik 2e achter Thorben Allaer.”
De 2e jaars junior van AA Drink Young Lions veranderde zijn banden na de opwarming. “Ik verkende met Grifo-banden, maar dat voelde niet goed aan. Ik stak dan Rhino’s, waardoor ik de bergjes helemaal omhoog kon rijden. Enkel in de zandbak speelden die bandjes wat in mijn nadeel. Mijn start was niet echt geweldig. Ik dook als 13e het veld in. Ik hing op het einde van de 1e ronde nog achteraan het groepje van 7 in de achtervolging op de 3 koplopers. Nadien schoof ik op. 1 ronde lang lag ik in 3e stelling op podiumkoers.”
Zimmermann kroonde zich bij de nieuwelingen ook al eens tot Belgisch kampioen op de weg. “Voor een BK kan ik me wel extra opladen. Die Belgische wegtitel vormt voorlopig uiteraard het hoogtepunt van mijn wegcarrière. Ik blijf de weg combineren met de piste. Na mijn 4e plaats op het BK cross mag ik nu hopen op een selectie voor de nationale ploeg met het oog op de Wereldbekercrossen en het WK in Tábor. Ik praatte wel nog niet met bondscoach Sven Vanthourenhout.”
Wielertoeristenclub De Zennevallei
Zimmermann kende een moeizame seizoenstart, maar raakte intussen helemaal op dreef. “Ik trok 2 keer naar Duitsland om er UCI-punten te vergaren, maar ik kwam 1 keer van een kale reis thuis door materiaalpech. In de andere Duitse cross kende ik ook materiaalpech, maar ik werd wel 6e. Met een beperkte korf UCI-punten was ik veroordeeld tot de 3e en 4e startrij, wat me telkens dus op een inhaalrace kwam te staan. In december ging het plots de goede kant op.”
Bern Zimmermann erfde de liefde voor de koers van zijn vader Helmut Zimmermann. “Mijn vader maakte ondertussen de switch van de koers naar het voetbal, waar hij trainer werd bij de U11 van TK Meldert. Mijn vader richtte 20 jaar geleden samen met zijn broer Wielertoeristenclub De Zennevallei op. Intussen fietst hij zelf niet meer mee. Tijdens de week fungeert hij als voetbaltrainer, maar de weekends houdt hij vrij om naar mijn koersen te komen kijken en advies te verstrekken.”
“Mijn vader raadt me trouwens aan om mijn veldritseizoen voortijdig af te sluiten met het oog op de weg, maar zelf hoop ik op selecties voor de nationale selectie. In dat geval zou ik het veldritseizoen uiteraard wel verder zetten.” Bern Zimmermann draagt dan wel een Duitse familienaam, maar hij voelt zich Belg in hart en nieren. “Mijn in 2020 overleden opa was een geboren Duitser die de oversteek naar België maakte. Mijn vader daarentegen is geboren in België.”
Dirk De Wolf
Zimmermann combineert dan wel veldrijden met de weg, maar steekt zijn voorkeur niet weg. “Ik werd wel Belgisch kampioen op de weg bij de 2e jaars nieuwelingen, maar ik overwoog nooit om de cross te laten vallen. Eigenlijk geniet het veld mijn voorkeur op de weg. Met mijn team AA Drink Young Lions zit ik ook gebeiteld bij een goede opleidingsploeg. In februari 2024 trekken we met de ploeg op stage. Ik denk om nadien toch nog 1 wegkoers aan te snijden vooraleer een break te nemen om de overgang van het veldritseizoen naar de wegcampagne te overbruggen.”
Bij AA Drink Young Lions wordt wel een mooi programma geserveerd. “De weg is dan wel voorbereiding op de cross, maar we snijden best mooie wedstrijden aan. Een klimmer ben ik zeker niet, maar de korte hellingen kan ik wel aan. Ik ga trouwens vaak trainen in de Vlaamse Ardennen. De Muur en de Bosberg zijn hellingen die ik op mijn duimpje ken en die vaak op mijn uitgestippelde trainingsparcours liggen.”
Bern Zimmermann woont in Onze-Lieve-Vrouw Lombeek en drukt in het peloton dus de voetsporen van zijn illustere dorpsgenoot Dirk De Wolf, ex-winnaar van Luik-Bastenaken-Luik. “Ik hoorde wel al praten over Dirk De Wolf, maar ontmoette hem nog niet. Ik volg in het Atheneum van Herzele de richting Sportwetenschappen. Ik krijg faciliteiten van de directie en mopper dus niet. Ik zou graag dierenarts worden, maar besef dat die studies moeilijk te combineren vallen met de koers. Mijn opa aan moederszijde is dierenarts en hij werkt bijna de klok rond.”