De sluitingsprijs van Oostmalle op zondag 25 februari 2024 wordt de allerlaatste wedstrijd voor de 27-jarige veldrijdster Suzanne Verhoeven van het De Ceuster Bonache Cycling Team. Na een carrière van 10 jaar, waarvan de laatste 2 jaar als halftijds prof, hangt de renster uit Schakkebroek (Herk-de-Stad) haar koersfiets definitief aan de haak.
Team Kempen
“Ondanks de blessures en coronabesmettingen die mijn laatste 2 seizoenen hebben overschaduwd, ben ik vooral dankbaar voor de mooie kansen die ik de afgelopen 10 jaar heb gekregen”, vertelt Suzanne Verhoeven, dochter van voormalig profrenner en ploegleider Nico Verhoeven, over haar afscheid. “Met een Belgische titel bij de beloften en 2 bij de clubrensters, mijn 2de plek in Ardooie en een paar mooie podiumplekken en internationale overwinningen heb ik er alles uitgehaald. Met mijn bachelor Sport en Bewegen wil ik graag voltijds aan de slag gaan in de sportwereld. Op vrijwillige basis deel ik al enkele jaren mijn ervaring als trainster bij Team Kempen. Dat wil ik in de toekomst blijven doen, maar ook een rol als trainster of ploegleidster bij een wielerteam zie ik zeker zitten”, klinkt het.
Als je Suzanne Verhoeven nog aan het werk wil zien in het veld moet je snel zijn, want het zijn de laatste weken dat de 27-jarige renster van De Ceuster Bonache nog een rugnummer opspelt. Na een carrière van 10 jaar neemt ze eind februari, tijdens de sluitingsprijs van Oostmalle, definitief afscheid van het wielrennen. “De laatste 2 seizoenen, maar vooral de afgelopen maanden waren voor mij niet gemakkelijk. Ik kwam terug na een coronabesmetting. In de zomer, voor de start van het crossseizoen ben ik hard gevallen. Een paar weken geleden, voor het begin van de drukke eindejaarsperiode, stond ik opnieuw aan de kant met een coronabesmetting. Op die manier werd ik niet meer gelukkig van mijn sport en werd de motivatie steeds minder, omdat je altijd weer vanaf nul moet herstarten en opbouwen.”
Hel van Kasterlee
In haar hoofd speelde het al een tijdje om te stoppen. “Mijn wattages en prestaties stagneerden”, beseft ze. “Na het voor mij teleurstellende BK en de wedstrijd in Otegem draaide ik de knop om en nam ik de beslissing dat dit mijn allerlaatste seizoen is. Een niet-selectie voor het komende WK in Tábor heeft niet meegespeeld. Ik wist op voorhand dat ik er niet bij ging zijn, want ik rij niet op het niveau van Alicia Franck en Laura Verdonschot, mijn ploeggenotes. Ja, ik heb dit seizoen gewonnen in Hongarije, maar daar was de tegenstand beperkt. Ik denk dat ik alles uit mijn carrière heb gehaald wat erin zat. 10 jaar lang heb ik er voor geleefd en het beste van mezelf gegeven. Ik ben vooral opgelucht, want door mijn beslissing vind ik weer mentale rust in mijn hoofd. Ideaal om zo de laatste weken in het veld aan te snijden.”
Met haar bachelor-diploma gaat Suzanne Verhoeven op zoek naar ‘een echte job’. “Een rol als sportbegeleidster zie ik mezelf invullen”, benadrukt ze nog eens. “In het wielrennen? Waarom niet? Het is misschien nog niet voor meteen, maar op termijn zou het vet zijn om als ploegleidster, trainster of begeleidster actief te zijn bij een wielerploeg. Op vrijwillige basis ben ik al enkele jaren als trainster verbonden aan jeugdvereniging Team Kempen. Hopelijk kan ik dat met mijn toekomstige job blijven combineren. Dat is de bedoeling, net als de individuele trainingen die ik geef in de cross, op de weg en in het mountainbiken. Ik blijf de komende jaren recreatief sporten. Meedoen aan ‘De Hel van Kasterlee’ is 1 van de dingen die al lang op mijn bucketlist staat.” (lacht)
Oostmalle
Vanaf maart ziet het leven van Suzanne Verhoeven er dus helemaal anders uit. “Voor mij, maar ook voor mijn ouders die mij jarenlang hebben vergezeld op de cross”, weet ze. “Gelukkig hebben ze ondertussen 2 kleinkinderen waar ze zich in de toekomst nog meer mee kunnen bezighouden. (lacht) Van nature ben ik een goedlachse positivo. De koers heeft mij vooral verrijkt. Ik ben dankbaar voor alles wat de sport mij de afgelopen jaren heeft gegeven. In ideale omstandigheden neem ik afscheid.”
Verhoeven was de 1e renster bij De Ceuster Bonache, het team dat haar vanaf het begin voluit heeft gesteund en kansen heeft gegeven. “De ploeg heeft begrip voor mijn beslissing. Tot en met de sluitingsprijs van Oostmalle wordt het de komende weken vooral genieten. Die laatste wedstrijd wordt bijzonder. Nog een laatste keer over de eindmeet bollen, opgewacht door het team, de collega-rensters en de supporters om dan samen de fiets aan de haak te hangen. Ja, dat zou mooi zijn”,””, sluit een emotionele Suzanne Verhoeven het gesprek af.
1 comment
Niet op het niveau van Alicia Franck (op welk niveau rijdt die dan wel )