De maand maart is aangebroken. Het Vlaamse wielerjaar 2024 is officieel gestart en er lijkt beter weer op komst. Kunnen we dan eindelijk de winter achter de rug laten en eens terugblikken op deze periode? Afgelopen winter zijn er heel wat veranderingen gebeurd in mijn sportieve ‘carrière’. Zo besloot ik te stoppen als renner bij de Elite2, te kiezen voor mijn eigen weg en nam ik een nieuwe trainer onder de arm. Veel veranderingen dus, maar ze hebben mij wel opnieuw hongerig en gemotiveerd gemaakt om weer te knallen!
Beter dan IKEA
Zoals in mijn vorige column al aangegeven, ben ik sinds januari 2024 beginnen samenwerken met coach Jef Vanhoof van Shift-Up. Na een 2-tal maanden kan ik concluderen dat dit 1 van mijn betere beslissingen is geweest uit de afgelopen jaren. Wij vullen en voelen elkaar goed aan, we communiceren vaak en spelen kort op de bal, weten van elkaar wat de verwachtingen zijn. Jef weet wat voor mij belangrijk is en wat ik graag doe. Op mijn beurt weet ik wat hij belangrijk vindt dat ik uitvoer. Hierdoor komen we vaak en snel tot een consensus en dat werkt motiverend voor beide partijen.
Jef gelooft in mijn capaciteiten en is er van overtuigd dat de wielrenner in mezelf nog steeds in staat is om mooie dingen te laten zien. Hij weet bovendien de handleiding Niels Merckx juist te lezen en te hanteren. Schijnbaar beter dan die van het IKEA-meubilair. Althans, dat is toch wat zijn vrouw mij probeerde wijs te maken. Ik ben er van overtuigd dat ik onder zijn vleugels nog stappen voorwaarts ga kunnen zetten, iets wat ik de afgelopen 2 maanden ook al heb mogen ondervinden.
Carte blanche, maar wel met voorwaarden
In het begin van afgelopen krokusvakantie legde ik enkele lactaattests af bij Jef. De mensen die mij kennen, weten dat ik instant naar de doos Imodium grijp bij het horen van het woord ‘test’. Het zijn niet de zaken waar ik het meest naar uitkijk, maar goed. We weten nu waaraan te werken en zijn er wat wijzer uit geworden. Nadien hebben we de rest van de krokusvakantie gewerkt op volumetrainingen. De focus lag op het afhaspelen van lange trainingen, met uiteraard de bedoeling om de basis zo breed mogelijk te leggen. Een vakantieweek is hier ideaal voor.
Bovendien kreeg ik van Jef carte blanche om mijn week wat in te vullen/in te delen. Onder enkele voorwaarden weliswaar. Zo werkte ik onder meer met buddy Martijn Henneau trainingsritjes af op het Amstel Gold Race-parcours en richting de Citadel van Namen, plus stond de Granfondoteam.be seizoensopener in de Vlaamse Ardennen op het menu. Zondag sloot ik mijn stevige week af met een dagje aan zee, in gezelschap van een voor mij zeer bijzonder iemand. Wonderwel lukte het mij om gecontroleerd veel te trainen, wat toch ooit anders is geweest.
Na de vakantie wachtte er voor mij dan mogelijks de moeilijkste opdracht: het durven minder doen en een week relatieve rust nemen. Voor het eerst in lange tijd kon ik mijn uren na een vakantieweek ook stevig reduceren, waar ik toch best tevreden over ben. Dit was vaak een punt waar ik het enorm moeilijk mee had en wat me dit keer wel best leek te lukken. Het kon/mocht misschien nog iets minder zijn, maar Rome is natuurlijk ook niet in 1 dag gebouwd.
Bolero Gravel Series
Momenteel zijn we verder aan het bouwen aan onze conditie en is de winter tot nog toe vlekkeloos verlopen. Ik houd mijn vingers gekruist in de hoop dat dit zo mag blijven. De focus ligt op dit moment op het afwerken van kwalitatieve trainingen, tot aan de paasvakantie. In de 1e week van de vakantie zal ik normaliter richting Spanje trekken, om er opnieuw te genieten van een stevig duurblok. Wellicht zal dat 1 van de laatste mogelijkheden zijn om voor lange tijd de focus te leggen op het afhaspelen van kilometers.
Zaterdag 13 april 2024 zal ik aan de start staan van de Bolero Gravel Series-wedstrijd in Maasmechelen. Dit wordt voor mij de 1e referentie om te kijken in hoeverre ik klaar zal zijn voor een drukke maand die zal aanbreken vanaf einde april. In deze periode zullen de GF-wedstrijden kort volgen op elkaar en hoop ik goed voor de dag te kunnen komen.
Ik kijk er naar uit om in 2024 mijn eigen weg uit te stippelen en het beste van mezelf te geven in de wondere wereld der Granfondo’s. Ik dacht te ontsnappen, maar soms is slechts een klein dingetje nodig om de vonk opnieuw te laten ontbranden. Het leven kan je soms tegen de grond krijgen. Maar we zijn, in dit werk toch, nog relatief jong. Misschien moet het beste nog komen. Het is een kwestie van nu het hoofdje niet (meer) te laten hangen!
Tot snel!
Niels