Bij het Oost-Vlaamse Carbonbike Giordana zit de sfeer er bij aanvang van het wielerjaar meteen goed in. De Idegemse eliterenner zonder contract Kenn Simon opende tijdens het openingsweekend al meteen de zegeteller voor de ploeg in Maldegem-Kleit en trad een week later opnieuw op de voorgrond in zijn nieuwe thuishaven in Lierde. Simon wordt binnen enkele weken een 1e keer papa en draagt zo zijn steentje bij aan de heersende babyboom bij Carbonbike Giordana.
Bart Pieters
Bij Carbonbike Giordana trad de zegeteller in het openingsweekend meteen in werking. Kenn Simon was de gelukkige die voor de eersteling zorgde. “Die vroege overwinning was een hemels geschenk. Ik ben sowieso al geen renner die vaak wint. Nooit eerder in mijn carrière won ik zo vroeg op het seizoen”, straalt Kenn Simon, die zich nu opmaakt voor een andere heuglijke gebeurtenis. “Deze maand word ik een 1e keer papa. Op 25 maart verwachten we ons 1e kindje, een zoontje. Samen met mijn vriendin kijk ik er geweldig naar uit.”
“Binnen de ploeg lijkt er trouwens wel sprake van een heuse babyboom”, vertelt Simon. “Ploegmaat Bart Pieters is tevens mijn schoonbroer. Bart vormt een koppel met de tweelingzus van mijn vriendin. Zij brachten de babyboom op gang in december 2023 toen zij een kindje mochten verwelkomen. Een andere ploegmaat, Jens Teirlinck, was de volgende in de rij en werd papa in februari. Ik tel intussen de weken en dagen af naar onze 1e spruit. De rennersvrouwen kunnen het onderling uitstekend met elkaar vinden. Het is fijn wanneer naast de renners ook de vrouwen het naar hun zin hebben in een team.”
“Die goede verstandhouding zie je trouwens ook in de koers. Bij Carbonbike Giordana staat het ploegbelang voorop. We stoppen af voor elkaar en het maakt niet uit wie wint, maar wel dat iemand van de ploeg wint. In Kleit speelden we het ploegenspel perfect uit. In een kopgroep van 4 was het in de finale slechts logisch dat Brent Van Mulders en ik om beurt zouden aanvallen om de zege in eigen rangen te houden.”
1 minuut voorsprong
In Kleit rondde Simon het puike ploegwerk perfect af met een gesmaakte zege. “Brent Van Mulders trok al snel in de aanval met 2 kompanen. Ik schoof mee toen 2 renners de brug maakten. Het tempo stokte wat in de kopgroep, die was aangegroeid tot 9 renners, en samen met Brent gaf ik er halfweg koers een snok aan. Zo dunden we de kopgroep uit tot 4 renners met enkel nog Jonas Volkaert en Andreas Goeman aan boord. In de voorlaatste ronde begonnen Brent en ik om beurten aan te vallen.”
“Dat is nu eenmaal de tactiek van onze ploeg. Die tactiek is intussen al best gekend bij de concurrentie. Ik had het geluk dat op mijn aanval geen reactie volgde. Vanaf dan was het zaak om tempo te blijven maken tot op de streep, wat best lukte. Ik vergaarde nog een voorsprong van 1 minuut. Bij de ploeg wordt bij het aantrekken van nieuwe renners grondig gescreend of hun profiel wel past bij de ploeg. Wie voor eigen rekening wil rijden, is niet welkom.”
“Vorig jaar kon ik zelf geen enkele keer winnen, maar de ploeg deed dat wel. Ik ben een ploegspeler en genoot steeds met volle teugen mee van de successen van de ploeg. Je hoort me dan ook niet beweren dat 2023 een minder vruchtbaar jaar was. Zelf stapelde ik de ereplaatsen op en de ploeg zorgde voor overwinningen. Het voelt wel goed aan dat ik nu ook zelf eens mijn steentje kon bijdragen.”
Postbode
Tijdens het 2e wielerweekend reed Simon een thuiskoers in Lierde. “Ik verhuisde van Idegem naar Sint-Martens-Lierde, zodat ik me op vertrouwd terrein begaf. Lierde serveert best een pittig parcours met flink wat hoogtemeters. Winnen voor eigen publiek blijft voorlopig een droom. Ik miste de goede slag en finishte 13e aan boord van de 2e groep. Misschien lukt het later wel eens en geeft mijn zoontje me in de toekomst vleugels.”
“Ik werk nog steeds als postbode met een vaste bestelronde in Geraardsbergen, waar ik alle wegen intussen op mijn duimpje ken. Om 4 uur ‘s morgens moet ik telkens wel al uit de veren. ’s Middags maak ik wel eens een hazenslaapje met het oog op voldoende rust. Ik kende een goede winter en wist dat ik mijn mannetje zou kunnen staan in het peloton.”
“Bij onze ploeg Carbonbike Giordana houden we een tussenstand bij van de zeges bij de mannen en de vrouwen. In die onderlinge competitie zorgde ik dus met de 1-0 voor de openingstreffer. Leuk toch”, schatert Simon. “Met die onderlinge competitie stimuleren we elkaar om alsmaar beter te doen. Mijn vorige zege dateerde al van 2 jaar geleden. Toen reed ik in Heist-op-den-Berg zij aan zij met ploegmaat Julien Vandenbrande over de streep, maar Julien gunde me de bloemen. Wat ik bijzonder wist te waarderen.”