Canyon//SRAM ziet 8 rensters deelnemen aan de aankomende Olympische Spelen van 2024 in Parijs. De Zwitserse Elise Chabbey zou wel eens kunnen verrassen. Maar het is vooral uitkijken naar Chloe Dygert. De Amerikaanse vriendin van Axel Merckx kende op het WK van 2020 nog een horrorcrash maar pakte vorig jaar 2023 wel TT-goud in Glasgow.
Kristin Armstrong
Chloe Dygert start in Parijs aan haar 3e Olympische Spelen. “Terugkijkend op Rio in 2016 vond ik alles vanzelfsprekend”, vertelt de nu 27-jarige Amerikaanse. “Ik herinner me Rio beter dan Tokio omdat ik daar gelukkiger en gezonder was. In Tokio was ik zoveel dankbaarder dat ik na mijn zware crash op het WK in Imola toch naar de Spelen kon gaan. Ik besefte en begreep beter dat geselecteerd worden voor de Olympische Spelen een enorme prestatie is. En dat het eigenlijk voor elke atleet een grote droom is.”
“Mijn ervaring om al naar de Olympische Spelen te zijn geweest en de eisen kennende die aan dit evenement worden gesteld, maken mij sterker als renster. Ik kan de Spelen niet op een voetstuk plaatsen, anders kan ik niet presteren. Ik zie Parijs gewoon als een wedstrijd, net als de nationale of wereldkampioenschappen.”
Dygert heeft Kristin Armstrong weer ingeschakeld als coach. “Ze is zelf naar 4 Olympiades geweest en won 3 keer goud in hetzelfde onderdeel dat ik probeer te winnen”, beklemtoont ze. “Ze deelde haar ervaring over het omgaan met druk, zowel op als naast de fiets. Dat helpt. Ik voel me door God gezegend met een sterke mentaliteit en het vermogen om met druk om te gaan en me aan alle situaties aan te passen.”
Covid na Zolder
“Het oorspronkelijke plan was om ons teamkamp in december 2023 te doen, superfit naar Australië te gaan voor de Tour Down Under, de voorjaarsklassiekers te doen, het 1e deel van het seizoen hard te gaan en dan een pauze te nemen voor de Olympische Spelen”, geeft Dygert aan. “Maar dat ging niet volgens plan. Ik had een achillespeesblessure in december en liep te hard van stapel om top te zijn in de voorjaarsklassiekers. Na de Ronde van Vlaanderen werd de beslissing genomen om te stoppen. Ik had een trauma van de 2 valpartijen in koers en er was de opflakkerende achillespeesblessure tijdens het beklimmen van de hellingen. Met de Olympische Spelen in het vooruitzicht moest ik trachten volledig te herstellen.”
“Ik had 3 weken vrij en toen ik weer op de fiets zat, waren we nog welgeteld 13 weken voor de individuele tijdrit in Parijs. Ik weet nog dat ik dacht dat ik het niet haalbaar was, dat er niet genoeg tijd restte. Maar het team en mijn coaches Kristin en Gary (Sutton, red) verzekerden me dat ik het kon zolang ik geen tegenslagen meer zou kennen. Halverwege de aanloop was ik met Team USA op trainingskamp in Zolder, België, en daarna kreeg ik Covid. Ik dacht dat dit de tegenslag was die ik niet kon hebben.”
“Ik keerde terug naar de VS, had een paar dagen vrij, ontspande, herstartten en deed mijn hoogtevoorbereiding. Toen begon ik persoonlijke recordtijden te breken en vermogenscijfers te zien die ik al heel lang niet meer had gezien. Zo zie je maar weer dat het gaat om vertrouwen in het proces, vertrouwen in het team om je heen en vertrouwen in Gods plan. Er waren momenten dat ik dacht dat ik het niet zou halen. Maar ik ben hier nu in Boise in de VS voor de laatste voorbereidingen en ik voel me goed.”
40 minuten
Voor Dygert is het belangrijk dat ze de Spelen kan openen met de individuele tijdrit. “Ik race zaterdag 27 juli 2024 tegen de klok en concentreer me volledig op die inspanning van 40 minuten. Ik heb beelden gezien van het parcours van de individuele tijdrit. We zullen pas weten welk wegmeubilair is verwijderd als we ginder de verkenning doen. Dat zal cruciaal worden.”
Het is een parcours voor krachtpatsers. “Na de 27e is de ITT uitgeschakeld en verlaat ik het Olympisch dorp om samen met het team wat tijd op de baan door te brengen. Zo kan ik me voor bereiden en wat sessies op het wegparcours te doen. Hopelijk wordt de wegwedstrijd hard genoeg gemaakt om wat sprintsters uit te schakelen.” Dat laatste zal wellicht geen probleem vormen.
