De Limburgse Brenda Kaczmarczyk, die een Poolse achtergrond heeft, ging als man in de ondergrondse mijn werken in Beringen, alvorens ze in 2012 een geslachtsoperatie liet uitvoeren en zich op de wielersport stortte. In Rosmalen kroonde ze zich op haar 55e bij de Masters tot dé opvallendste Europese kampioene van allemaal.
Brenda Kaczmarczyk was met veel zelfvertrouwen naar Rosmalen vertrokken, ze had het ganse jaar getraind voor dit EK en kreeg er een parcours dat echt op haar lijf was geschreven: snel, niet al te zwaar en met veel bochten. “Zaak was mijn start ook perfect uit te voeren, vermits er maar 2 ronden gereden moesten worden”, zegt de Heusden-Zolderse. “Ik had alvast wel wat geluk met het appèl dat ik op de 1e rij aan de buitenkant stond. Na het groen licht was ik meteen als 1e weg, nog voor Reza (de Nederlandse voormalig wereldkampioene op de weg Reza Hormes Ravenstijn, red). In de 4e bocht zag ik dat Suzie Godart, mijn vrijwel enige concurrente, al veel te ver achter zat om nog iets te betekenen. Ik heb gewoon de snelheid er in gehouden en geen fouten gemaakt. Het was genieten in de laatste ronde op weg naar die mooie trui.”
Kaczmarczyk reed ook een aantal jaren bij de elite vrouwen. “Maar het was erg moeilijk om daar resultaat te rijden”, zegt ze. “Ik cross nu nog altijd maar 8 jaar en had toen nog niet genoeg ervaring. Bovendien was ik niet supergoed getraind en moest ik de omlopen nog leren kennen. Het was ook niet evident met nieuwe heupen. Ik had jaren gelopen en mijn heupen waren versleten. Die nieuwe vroegen veel aanpassing van mijn lichaam. Ik kan geen 10 minuten meer lopen, maar gelukkig wel nog die korte zandstroken in het veldrijden.”
Opmerkelijke achtergrond
Ondertussen merk ik dat ik nu dubbel zoveel kan trainen, ik werk ook met een voedingscoach, wat echt wel rendeert. Wilskracht heb ik alvast genoeg. Op mijn 23 jaar ben ik begonnen met lopen: de 10km deed ik vaak in minder dan 35 minuten, de marathon eens in 2 uur 40 minuten. Ik deed ook internationale triatlons, maar dat is ondertussen wel al 25 jaar geleden. Door artrose ben ik ermee moeten stoppen. Met mijn nieuwe heupen moest ik van de dokters vel fietsen en zo ben ik in het veldrijden terechtgekomen. Deze Europese titel is mijn grootste triomf, maar ik werk nu al vol toe naar het WK in Mol binnen 4 weken.”
Brenda Kaczmarczyk heeft wel een bijzonder profiel, voldoende om haar te kronen tot de merkwaardigste Europese kampioene in Rosmalen. “In de week werk ik als schilder bij de gemeente Heusden-Zolder”, zegt ze. “Ik ben hier in Limburg geboren en opgegroeid. Mijn grootvader was naar hier gekomen om in de ondergrondse mijnen in Beringen te werken, iets wat ik zelf ook 7 jaar lang gedaan heb. Toen was ik nog een man, in 2012 heb ik een geslachtsoperatie ondergaan. Dat heeft me het echter niet makkelijker gemaakt in het veldrijden, want daardoor maak ik veel minder testosteron aan dan gewone vrouwen. Maar ik compenseer dat door nóg harder te trainen. Laat dat WK dus maar komen!”