Oostende 2016. Op het Belgisch kampioenschap rijdt de talentvolle Laura Verdonschot als belofte een dijk van een wedstrijd tussen de elites en houdt Sanne Cant net niet van een zoveelste Belgische titel. Maar de Lommelse maakte zoveel indruk dat ze op slag een profcontract kreeg voorgeschoteld van Jurgen Mettepenningen. Helaas kon ze de voorbije 2 seizoenen door ziekte en blessureleed niet excelleren. Maar met haar ingesteldheid komt ze er wel.
Hoe zit dat nu met die knie van Laura Verdonschot? “Door kort voor de stage op Mallorca mijn knie te stoten en door meer volume te trainen heb ik een wrijving gekregen van mijn pees op de knobbel van mijn knieschijf. Frictiesyndroom, heet dat. Het doet pijn tijdens het fietsen. Lopen is geen probleem omdat ik mijn knie dan niet volledig moet doorplooien. Dan is die wrijving er niet. Maar bij het fietsen is het erg irritant. Er is tijdens de stage een dag geweest dat we in de bergen zaten en ik zelfs even ben moeten stoppen van de pijn. Op dat moment was het echt onmogelijk om door te rijden. Het voelde alsof iemand een mes in mijn knie stak.”
Kwam ook goed nieuws deze week. Marlux-Bingoal liet weten dat Verdonschot na een doktersbezoek klaar was gevonden voor de wereldbekermanche van woensdag in Heusden-Zolder. “In de opwarming en op de rollen ondervond ik wel wat pijn, maar tijdens de wedstrijd heb ik niks gevoeld”, zegt de Lommelse. “Je rijdt op adrenaline en voelt dus sowieso minder. En in korte broek is het ook minder pijnlijk omdat de wrijving dan afneemt. Ik durf niet zeggen dat het mij echt belemmert in mijn performance, maar het is wel een feit dat het momenteel onmogelijk is voor mij om nog een duurtraining te doen.”
Kampioenschappen
Dat is wél sneu. “In deze periode is dat niet zo erg omdat we met een drukke kerstperiode zitten, maar daarna zou het toch handig zijn om mijn basisconditie te kunnen onderhouden via een paar duurtrainingen. Het is meestal tijdens de prestatie niet té pijnlijk, maar vooral achteraf. Op zich is dat wel het positieve van de zaak. Ik moet nu de komende weken rustig blijven werken en weer de conditie wat proberen op te bouwen. 3 dagen zonder fiets is op dit moment dodelijk met het hoge niveau bij de vrouwen. 99% zijn is niet meer genoeg om een goede uitslag te rijden. Tegenwoordig moet je gewoon 100% top zijn. Ik rijd nu alle crossen in de kerstperiode om mijn conditie terug te versterken richting de kampioenschappen.”
Wat het er niet plezanter op maakt, is dat Verdonschot vorige winter ook al een hoop ellende over zich heen kreeg, met die stoelgangtest die in het labo verloren was gegaan (lees hier). “Het is natuurlijk irritant dat er elk jaar wel iets tegenzit waar ik zelf geen controle over heb. Ondertussen ben ik het al gewend. Als het allemaal eens zal meezitten, zullen de uitslagen vanzelf wel volgen. Daar ben ik ook zeker van. De winter 2016-2017 zat alles mee, maar de laatste 2 jaar is het anders geweest. Desondanks heb ik nog altijd mooie resultaten neergezet.”
Kijkoperatie
De kampioenschappen komen er in januari aan, traditioneel de belangrijkste maand van het jaar voor de crosstoppers. Ik hou er goede moed in dat mijn knie het niet gaat begeven”, besluit Verdonschot. “Als ze niet standhoudt, heb ik het in ieder geval geprobeerd en kan ik mezelf niks verwijten. Een kijkoperatie volgt na het seizoen sowieso om littekenweefsel weg te halen. Het probleem gaat zich niet verhelpen door enkel maar te rusten, dus die operatie is noodzakelijk. Alleen kan ik die hopelijk afwenden tot na het seizoen.”