We hadden het voorspeld! De trein Van Avermaet is eindelijk vertrokken… Niet gehinderd door kapotte bovenleidingen in Gent, dit seizoen met 8 top 10-plaatsen ook nog geen enkele keer het spoor bijster en vooral… hij was de beresterke machinist van de ontsnapping der favorieten.
Potentiële dwarsliggers van dienst waren Sagan en Benoot, maar ze rekenden allebei te veel op hun sprint en brachten een koelbloedige Van Avermaet naar zijn perron van zalig geluk. Eindelijk die klassieker op zijn te korte zegepalmares. En het zal de laatste niet zijn! Laat ons hopen dat zijn bijnaam Greg Van Regelmaet stilaan vervaagt en overschreven wordt door Greg De Veelvraet.
Kwelduivel Sagan was eens te meer van de partij maar werd misschien slachtoffer van zijn laconieke zelf. Hij rijdt rond met de allure van een rockster, een alles-mag-en-niets-moet-aureooltje: wilde lokken in de nek, een stevig behaard onderstel, uitslaande pootjes wanneer hij de rug kromt en de benen op spanning zet. Meer nog: een hele maand lang had hij geen wedstrijd betwist en tastte hij in het conditionele duister. Maar eens hij zijn handtekening op het startblad van een Vlaamse voorjaarsklassieker pent, staat hij op scherp en bepaalt hij het verloop van de wedstrijd. Alsof het hem allemaal geen moeite kost. Een luxepaard in een stal vol werkpaarden. Het verschil met Van Avermaet tekende zich na de aankomst met verve af. Van Avermaet dekte zich toe met een winterjas en een dikke muts op weg naar de VRT-studio. Sagan stond in zijn rennersplunje al kauwend de pers te woord en vond het allemaal best wel ‘good’. Er zijn kennelijk veel wegen naar succes.
Hem vergelijken met Tom Boonen mag niet, maar de manier waarop Tiesj Benoot op 21-jarige leeftijd voor de dag kwam was indrukwekkend. Hij zal met zekerheid niet zo lang moeten wachten op een klassieke overwinning als Van Avermaet. Dat hoeft ook niet. Hij moest vandaag zijn meerdere erkennen maar is zelf de meester in wording. Ook Jasper Stuyven organiseerde een meesterlijke raid op de Paddenstraat. In één Trek peuzelde hij 20 seconden van zijn achterstand op, terwijl de kopgroep niet bepaald zat te pitten. Het bleek toen al de veelbelovende prelude van zijn krachttoer in Kuurne-Brussel-Kuurne. Cancellara zag het graag gebeuren. Eindelijk een meesterknecht en wisselkopman met toekomst in zijn ploeg.
Wat een droompodium in de Omloop: generatie Nu op 1, generatie X op 2 en generatie Y op 3. Alle toppers van hun tijd, netjes op hun hiërarchische plek gezet door de Omloop het Nieuwsblad. Deze koers was een waardemeter van niveau.
Fotomateriaal: Davy De Blieck.