De wielerwereld heeft dit weekend afscheid moeten nemen van Sylvi Thijs. De vrouw uit Lanaken stond bekend als de ultieme wielermama. Ze was een vaste waarde op de koers en alle renners waren bij haar meer dan welkom. Haar laatste gevecht tegen kanker kon ze echter niet winnen. In november zou Thijs 57 jaar worden. Vanuit het peloton regent het steunbetuigingen.
Koen Bouwman
Jarenlang was Sylvi Thijs verzorgster bij meerdere ploegen. Samen met haar partner Johny ging ze tientallen keren per jaar naar de koers. Haar zoon Dennis werd zelf ook een zeer verdienstelijk renner. Koen Bouwman, dit jaar bergkoning en tweevoudig ritwinnaar in de Giro, was 1 van de renners die geregeld van haar pannenkoeken kwam genieten. Naast de koers was Thijs ook redster bij het lokale zwembad.
De afgelopen jaren vocht ze echter tegen kanker. In 2019 werd ze kankervrij verklaard. Toen junior Ryan Cortjens op het WK veldrijden in Denemarken brons behaalde, reageerde hij heel emotioneel op dat goede nieuws en bracht hij de bloemen naar haar. De ziekte kende echter geen genade en sloeg toch opnieuw toe. Deze zomer zou Thijs nog een paar dagen met de camper naar de Tour gaan, het zou 1 van de laatste wedstrijden zijn die ze bezocht.
Ook wielrenner Gertjan De Sy was heel close met Sylvi Thijs. “Ik heb haar leren kennen toen ik koerste bij Prorace”, vertelt hij. “Dennis vertrok dat jaar naar Trek en zij bleef bij de ploeg als verzorgster. Het klikte meteen, haar passie voor de koers was enorm groot. Bij Sylvi zat er altijd power achter, zo ging het vooruit. Vaak reden we rondjes in het buitenland en dan ging zij mee. Ik herinner me nog hoe we in volle koers in sneeuw belandden en iedereen verkleumd binnen kwam. Zij deed er alles aan om ons weer op te warmen. Ze had thee opgezet, liet een warm bad lopen en zou ons natuurlijk ook nog masseren.”
Warmte
De laatste jaren werd Thijs ziek, maar ze bleef op de koers komen. “Soms kwam ze na de koers zelfs onze was ophalen en de volgende rit hadden we dus weer propere kleren. Vaak had ze ook iets gebakken en nam ze dat lekkers mee naar de koers. Ik kan haar enkel herinneren als een ongelofelijke topvrouw met bijzonder veel vechtlust en die positief in het leven stond. We woonden niet dicht bij elkaar, maar ik had haar beloofd om eens met de fiets naar haar te rijden. Vorige zomer legde ik dit ritje van 180 km enkel ook af. Natuurlijk werd ik warm ontvangen. We bleven de laatste jaren veel contact houden. Natuurlijk gaat iedereen haar enorm missen!”
Ook Han Devos uit Schoonderbuken koestert warme herinneringen aan de vrouw. “Samen met Johny ademde ze koers. Ze had alles over voor de renners die ze onder haar vleugels had. Ik leerde hen al kennen op de ploegvoorstelling van Urbano, vlak voordat we op stage naar Mallorca vertrokken. Johny was mecanicien en Sylvi verzorgster. Na elke training had ze met veel liefde iets voor ons klaargemaakt. Ook al was ze op een bepaald moment niet meer aan het werk bij onze ploeg, we hielden altijd contact.”
Devos was altijd welkom in Lanaken wanneer hij op duurtraining trok. “Zelden had ik zo een goede bevoorrading als toen zij taart gebakken had voor mij. Zo was Sylvi, geen moeite was haar te veel voor haar renners. Haar vechtlust sierde haar, ze klaagde nooit. Veel wielrenners konden lessen trekken uit haar karakter en doorzettingsvermogen. Toen ik van Johny hoorde dat het niet goed met haar ging, moest ik die avond koersen in Hoeleden. Ik stuurde hem nog dat ik er alles aan zou doen om voor haar te winnen, maar dat is helaas niet gelukt, al beurde het idee haar al op. Hopelijk kan ik toch nog eens een echte overwinning voor haar behalen! Ik zal nooit vergeten wat Sylvi voor mij heeft gedaan.”
Kamerbrede lach
Cedric Raymackers was een 3e chouchou van Thijs. “Ik leerde haar kennen via mijn ploegmaat Dennis, haar zoon. We werden ploegmaten, waardoor we elkaar nog veel vaker zagen en zo leerde ik ook wat voor een topvrouw zij was. Elke keer als ze me zag op de koers vroeg ik hoe het met haar was. “Heel goed menneke”, antwoordde ze standaard met haar eeuwige glimlach. Zo zal ik haar ook blijven herinneren, als een optimist met een kamerbrede lach.”
De renner zag haar het laatst in de Ronde van Luik dit jaar. “Ze was een topverzorgster die met iedereen in het peloton bevriend was en voor iedere renner die ze kende supporterde. Natuurlijk zal ze enorm gemist worden door haar familie, vrienden en de wielerwereld. Ik onthoud haar als een eeuwig voorbeeld op vlak van vechtlust, optimisme en positivisme.”
Afgelopen woensdag vond de gebedswake plaats, donderdag wordt Sylvi Thijs begraven. We wensen haar vrienden, familie, partner en zoon heel veel steun in deze zware periode.
1 comment
Innige deelneming voor zo goed hartige vrouw