De kans is groot dat de namen Jasper De Buyst, Gijs Van Hoecke, Moreno De Pauw en Otto Vergaerde in uw wielergeheugen enkele belletjes doen rinkelen. Dingdong: jonge pistetalenten, ontbolsterd onder de hoede van Topsport Vlaanderen. Triiing: ze staan garant voor olympische medailledromen en eindzeges in toekomstige zesdaagsen. Hoog tijd voor wat extra belletjes.
Jasper De Buyst (Lotto Soudal, 22 jaar)
Meulebeke, september 2014. 17 jaar na zijn vader slaagt ook Jasper de Buyst erin om de West-Vlaamse Omloop Mandel-Leie-Schelde te winnen. Voor een pak snelle jongens overigens, zoals Jonas Van Genechten en Iljo Keisse. Vader Franky deed het op zijn 32e, zoon Jasper al op zijn 22e. Een straffe zege voor de ene, voor de ander een voetnoot in een nu al rijk gevuld palmares.
De Buyst is zijn leeftijdsgenoten al in de jeugdcategorieën op duurvermogen en explosiviteit ver vooruit. Hij schittert in het tijdrijden, kan goed uit de voeten op de piste en heeft ook op de weg een dekselse sprint in de benen. Zo wordt hij in 2010 in Geel Belgisch kampioen bij de junioren. Een jaar later rijdt hij in Tervuren het snelst tegen de klok. Toch gaat zijn eigen voorkeur uit naar het baanwielrennen, een snelheidscircus waar zijn lef en stuurmanskunst het best tot hun recht komen. Van het omnium over de ploegsprint tot de achtervolgingsnummers: zeker in eigen land is er bij de junioren geen kruit gewassen tegen De Buyst.
Als belofte gaat De Buyst vanaf 2012 in opleiding bij Bontrager-Livestrong, de Amerikaanse formatie van ploegleider Axel Merckx. Ereplaatsen volgen onder meer op het EK: in de ploegkoers (met Gijs Van Hoecke) en de ploegenachtervolging. Het orgelpunt van zijn jaar plaatst hij in Gent. Samen met Tim Mertens legt hij er bestek op de 6e plaats, een bijzonder knap resultaat voor een 19-jarige. Het doet dan al vermoeden dat hij op de korte baan (166 meter) van het Gentse Kuipke tot grootse dingen in staat zal zijn. In 2013 pakt hij samen met de Duitser Leif Lampater de eindzege, voor de koppels Keisse/Stroetinga en De Ketele/Van Hoecke. Uitgerekend op de dag van zijn 20e verjaardag schenkt hij zichzelf zijn eerste zege. Weer een jaar later dikt hij samen met De Ketele zijn conto aan tot twee stuks. Twee zesdaagsen, tweemaal Gent.
Als kersvers prof zoeft hij in 2013 met veel allure door de internationale pistekalender. In het Mexicaanse Aguascalientes legt hij zijn eerste stek in de eindstand van de Wereldbeker Omnium vast. In 2014 betaalt hij vooral leergeld. Tweede in de six-days van Rotterdam en Berlijn. Naar eigen zeggen gefnuikt door de jury op de wereldkampioenschappen. In de afvalling rijdt hij er tegen de regels in onder de blauwe band. Hij weigert de wedstrijd te staken en wordt voor het ganse omnium gediskwalificeerd. In de ploegkoers roept de jury De Buyst en De Ketele eerst uit tot wereldkampioen, om hen vervolgens een ronde terug te plaatsen.
In februari 2015 grijpt De Buyst samen met Otto Vergaerde een bronzen medaille op het WK ploegkoers. In dienst van Lotto Soudal bewijst hij bovendien dat hij een krachtige schakel is in de sprinttrein van Greipel of Boeckmans én dat hij ook daar dicht kan eindigen. Getuige zijn prestaties in de Rondes van Turkije en Picardië. In 2016 staat alles echter in het teken van het omnium-nummer in Rio. Na de zesdaagsen volgen in het voorjaar het WK en een meeting in Hongkong. Eén droom per keer. Eerst schitteren op de Spelen, dan een sprintcarrière najagen op de weg.
Gijs Van Hoecke (Topsport Vlaanderen – Baloise, 24 jaar)
Voor geen pijntje vervaard. Alsof hij zijn bronzen plak op het WK Omnium in Apeldoorn zopas met een flink robbertje knokken heeft veroverd. Zo maakt het grote publiek in 2011 voor het eerst kennis met de 19-jarige Gijs Van Hoecke uit Zaffelare. De linkerzijde van diens gezicht vertoont het remspoor van een kwalijke val op de eerste wedstrijdavond. Een dag later verbijt Van Hoecke de pijn. Op het podium oogt hij, ondanks zijn blauwe oog en derde plaats, gelukkiger dan Shane Archbold en primus Michael Freiberg. Leuk detail: met zijn eindscore verbetert Van Hoecke het Belgisch omniumrecord van Justin Van Hoecke – geen familie, enkel naamgenoot.
De steile opkomst van Gijs Van Hoecke ligt in 2011 volledig in de lijn der verwachtingen. Al van bij de nieuwelingen toont hij een bijzondere aanleg voor het pistewerk. Niet als hyperspecialist in één discipline, maar als alleskunner: individuele achtervolging, ploeg- en puntenkoers, omnium. Samen met mede-belofte Tosh Van der Sande verovert hij in 2008 in Kaapstad WK-zilver in de ploegkoers. Een jaar later geeft de 17-jarige Van Hoecke zijn visitekaartje af bij verschillende profploegen door de vermaarde Giro Della Toscana te winnen. Nota bene voor Jasper Stuyven (2e) en Tim Vanspeybroeck (4e). Later in 2009 behaalt hij zilver op het WK ploegkoers.
In 2011 geeft Van Hoecke zijn beloftentrui van Omega Pharma – Lotto-Davo een laatste keer glans door 2e te eindigen in Parijs-Tours. In 2012 wordt hij prof bij Topsport Vlaanderen – Mercator, dat hem alle ruimte geeft om te pieken naar de Olympische Spelen in Londen. De aanloop verloopt voortreffelijk. Op het WK in april pakt hij op de slotdag samen met Kenny De Ketele de wereldtitel in de ploegkoers. Londen zelf draait uit op een ontgoocheling. In het omnium loopt het voor geen meter, in de ploegkoers zwaait de Belgische ploeg meteen af. Die teleurstelling wegdrinken, met zovele tabloidfotografen op de loer, blijkt achteraf geen slim idee.
Van Hoecke herpakt zich voortreffelijk. Samen met mentor De Ketele verovert hij in 2013 een bronzen plak op het EK ploegkoers én de eindzege in de Zesdaagse van Amsterdam. Na een 2e plaats in 2012 en een 3e in 2013 wordt hij in 2015 opnieuw runner-up in de Gentse Zesdaagse. Opnieuw samen met De Ketele. De Olympische Spelen van 2016 in Rio zijn een volgende grote doel voor de 24-jarige Van Hoecke. Individueel zal een medaille waarschijnlijk nét buiten zijn bereik liggen, maar in tandem met De Ketele of De Buyst mag Van Hoecke voorzichtig dromen.
Moreno De Pauw (Topsport Vlaanderen – Baloise, 24 jaar)
Tussen beukende beats klapt hij beide handen ritmisch op elkaar, en maant het publiek aan hetzelfde te doen. Zo’n gebaar smaakt men wel van een jonge snaak. In 2013 komt Moreno De Pauw als 22-jarige voor het eerst piepen in de profzesdaagse van Gent. Op twee jaar tijd heeft hij zich in ’t Kuipke zowaar ontpopt tot publiekslieveling. Een jongen uit Sint-Niklaas, een lefgozer met ongetemde ambities, een tijdrijder op de korte afstand. Wie Moreno De Pauw eind november 2015 ziet rondzoeven op het ovaal, kan zijn prestaties alleen maar als ‘indrukwekkend’ bestempelen. In koppel met de Fransman Morgan Kneisky kiest hij in Gent zorgvuldig zijn momenten uit. Als geen ander duwt hij zijn explosieve motor in overdrive. Hij stelt de baanronde scherper en verpulvert de snelste recordtijd over de 500 meter. Op zijn 24e lijkt De Pauw eindelijk klaar om te ontbolsteren bij de grote jongens.
Al op 14-jarige leeftijd bij de aspiranten is het vooral de piste waar Moreno De Pauw zich in zijn sas voelt. Jarenlang zal hij op Vlaams en Belgisch niveau pistemeetings en kampioenschappen domineren. Zowel in de scratch, het omnium, de tijdrit over 1 kilometer als de ploegkoers mag hij bij de beloften de tricolore trui aantrekken. Op internationaal niveau breekt hij nog geen potten. Althans tot in 2008, wanneer hij als junior in Kaapstad onverwacht vicewereldkampioen omnium wordt.
In 2014, zijn eerste profjaar voor Topsport Vlaanderen – Baloise, drukt de ploegleiding hem op het hart om stapsgewijs te groeien en niet overhaast te werk te willen gaan. Niet gemakkelijk voor een nerveus pistetalent. Het wordt een gepland overgangsjaar. In oktober 2015 komt die eerste zege met allure er in de Zesdaagse van Londen, waar hij samen met Kenny De Ketele aantreedt. In het Lee Valley Velopark moeten De Ketele en De Pauw op de slotdag al snel hun leidersplaats afstaan aan de Britten Latham en Wood. In de afsluitende ploegkoers spelen beide Belgen ridder of mis. Hun overgave loont. Nek aan nek gaat De Ketele met Keisse naar de eindsprint, en weet hem op de meet nipt voor te blijven. De zege is binnen op punten. Aan de overkant van de piste weet De Pauw met zijn vreugde geen blijf. De eerste mijlpaal van zijn carrière als profpistier is geplant.
Otto Vergaerde (Topsport Vlaanderen – Baloise, 21 jaar)
Net zoals dat voor zijn generatiegenoten geldt, wordt de prille carrière van Otto Vergaerde – tweedejaarsprof bij de formatie van Walter Planckaert – afgemeten op zijn prestaties in de Zesdaagse van Gent. Die dolle week eind november is hét etalagemoment voor jonge, Vlaamse pistiers. Zo bekeken kan de 21-jarige Otto Vergaerde uit Melle al enkele mooie adelbrieven voorleggen. In 2014 is hij de jongste en minst ervaren renner aan de start, maar die last werpt hij al snel van zijn frêle schouders. Zo slaagt hij er samen met de Nederlander Nick Stöpler in om een ploegkoers en de scratch te winnen. De applausmeter gaat in het rood voor zoveel bravoure. 2014 wordt een heus boerenjaar voor Vergaerde. In de zomer verovert hij in Guadeloupe een Europese titel in de scratch en een zilveren medaille in de ploegkoers; na Gent wordt hij op het BK twee keer tweede in ploeg- en puntenkoers.
Na zijn eerste jaar bij de profs beseft Vergaerde dat hij nog flink wat body mist om met de besten te kunnen wedijveren, maar hij ziet voor zichzelf wel kansen op langere afstanden of in tactische nummers. En hij hoopt op bepaalde momenten boven zichzelf te kunnen uitstijgen. Eind februari 2015 wordt hij op zijn wenken bediend. De omstandigheden op het wereldkampioenschap in het Franse Motigny-le-Bretonneux spelen fiks in het nadeel van het koppel De Buyst-Vergaerde. De Buyst heeft zijn hoge ambities in het omnium niet kunnen waarmaken en rijdt gefrustreerd rond; Vergaerde ziet naar eigen zeggen een hele week af bij de beesten. Vlotten doet het allerminst en dan moet hun ploegkoers nog komen. Toch slaagt het koppel erin om in de finale van de ploegkoers beslag te leggen op de bronzen medaille. Het is een kleine opsteker aan het einde van een mager WK voor de Belgen.
Voor zijn tweede deelname aan de Gentse Zesdaagse vindt Vergaerde in De Buyst een partner om zich aan op te trekken. Na een val op het EK midden juli en een periode van inactiviteit heeft Vergaerde naar dit moment toegeleefd. Niet in het minst om tweevoudig winnaar De Buyst niet teleur te stellen. Tot zondag houden vier teams het in de editie van 2015 ongemeen spannend: Keisse-Mørkøv, De Ketele-Van Hoecke, De Buyst-Vergaerde en Hester-Rasmussen. Tijdens de gevulde slotdag moeten De Buyst en Vergaerde uiteindelijk genoegen nemen met een derde stek, na de ongenaakbare Keisse en het duo van Topsport Vlaanderen – Baloise. De Buyst baalt als een stekker, Vergaerde durft de podiumplek niet luidop als een opsteker te beschouwen.
Ook voor Vergaerde breken cruciale maanden aan, waarin hij zich moet verzekeren van een olympisch ticket en de laatste details voor een topprestatie in Rio moet bijschaven. Ook hij wil eerst die olympische droom najagen, alvorens zich te gaan concentreren op een mogelijke wegcarrière. Nog 235 dagen voorbereiding, dan is het zover.
Fotomateriaal: social media en persoonlijke website renners.