Het waren geen prettige beelden die we te zien kregen van Jasper Philipsen (18) na het WK tijdrijden bij de junioren. Totaal uitgeput en bezweken onder de hitte werd hij weggebracht naar het ziekenhuis. Gelukkig volgde al snel het nieuws dat alles in orde was met de goedlachse Limburger. In de toekomst zullen we Philipsen zeker op een andere manier in beeld zien, want hij wordt beschouwd als één van de grootste wielertalenten van België.
Over de voetballer Philipsen kunnen we kort zijn, veronderstel ik?
Jasper Philipsen: “Inderdaad. Op mijn 12e ben ik gestopt met voetballen door een aanslepende blessure. De koers volgde ik al op televisie en het leek me dan ook tof om zelf te beginnen, waarop ik me aansloot bij Balen B.C.. In mijn eerste jaren was ik geen hoogvlieger, maar ik beleefde veel plezier aan mijn nieuwe hobby en dat was het belangrijkste. Als 2e jaars nieuweling kende ik een erg goed seizoen met meerdere zeges en werd ik in mijn categorie zelfs verkozen tot Flandrien van het Jaar. Een mooie erkenning.”
Hoe verliep de overgang naar de junioren?
Jasper Philipsen: “Erg vlot. Eigenlijk heb ik de lijn van bij de nieuwelingen gewoon kunnen doortrekken. Toch niet evident, omdat ik tegen jongens moest rijden die al een jaar ouder waren. Maar op die manier kon ik ook rustig trainen, mij wat beginnen toeleggen op het tijdrijden en zonder druk koersen. Op die manier werd ik onverwacht 4e in Parijs-Roubaix en 6e op het WK tijdrijden, dé hoogtepunten van mijn seizoen. Tussendoor reed ik ook een goed EK. Ik kon dus niet anders dan tevreden zijn over mijn seizoen en was erg gemotiveerd om in 2016 nog beter te doen.”
Je bent als een komeet begonnen aan 2016: 3e in Kuurne-Brussel-Kuurne, winnaar van Moerkerke-Damme, de Ster van Zuid-Limburg, E3 Harelbeke, Belgisch kampioen tijdrijden,….
Jasper Philipsen: “Het ging vrij goed, ja. Het is altijd leuk als hard werken loont en je kan winnen.”
In het 2e deel van het seizoen ging het wel moeizamer.
Jasper Philipsen: “Over mijn zomer en najaar kan ik niet echt tevreden zijn. De omstandigheden zaten wel wat tegen. Eerst was er die breuk van mijn scafoïde. Dan kwam ik op het BK wel nog in actie, maar moest ik er meteen weer even uit voor mijn examens. Daarna is de motor nooit meer echt op gang gekomen. Een duidelijke verklaring heb ik niet echt. De trainingen verliepen wel vlot en ik heb rustig terug kunnen opbouwen. Ik ben zelfs op stage geweest met de beloften van BMC en heb daar goed kunnen trainen. In de Ronde van Vlaanderen op 31 juli kwam ik terug in competitie, maar de wedstrijden verliepen met ups en downs. Het goede gevoel bleef kreeg ik niet te pakken. Misschien dat mijn trainingen door allerlei randzaken kwalitatief wat minder waren…. Van druk had ik niet echt last en ik beleefde nog steeds veel plezier aan het koersen. Hoe dan ook heb ik, samen met mijn trainer Bo Gevers, veel geleerd uit die periode en kan ik er alleen maar sterker uitkomen. Uiteindelijk is het ook moeilijk om een heel jaar top te zijn en mag je je hoofd niet laten hangen na een mindere periode. Zeker niet na de 2 de topseizoenen die ik al had.”
Toch mocht je nog mee naar het WK.
Jasper Philipsen: “Ik ben de bondscoach, Carlo Bomans, en de bond dan ook erg dankbaar voor het vertrouwen dat ze in mij hadden. De laatste drie weken ging de conditie ook echt in stijgende lijn en was het goede gevoel in de koersen terug aanwezig. Ik was dan ook erg gemotiveerd om nog iets te laten zien.”
Maar in de tijdrit liep het mis?
Jasper Philipsen: “Ik was echt gebrand op een sterke prestatie, maar na 4 km kwam ik ten val. En toen sloegen mijn stoppen door. Ik moest en zou een goede tijdrit rijden, heb mezelf opgeblazen en in die hitte was dat dodelijk. Ik kon niet meer helder denken: aerodynamica, schaduw opzoeken, goede lijnen uitzetten,…. Niks. Helemaal leeg kwam ik over de meet. Ik begon zelfs wartaal uit te slaan, wist de namen van de dokters niet meer. Gelukkig koelden de dokters me meteen af, anders was ik misschien op het warme asfalt in de felle zon flauwgevallen en wakker geworden in het ziekenhuis. Dus nogmaals bedankt aan de Belgische bond voor de goede omkadering!”
Er moet toch even paniek zijn geweest op het thuisfront?
Jasper Philipsen: “Gelukkig werden de beelden niet live uitgezonden en kon Carlo Bomans mijn ouders verwittigen dat alles in orde was. Na een uurtje was ik er ook wel weer bovenop.”
De wegrit moest je wel laten schieten.
Jasper Philipsen: “Op bevel van de bondsdokter. Al had hij natuurlijk wel gelijk. Er komen nog koersen en indien ik terug oververhit was geraakt, konden de gevolgen veel erger zijn. Ik had me wel graag getoond op het WK, maar er is ook meer in het leven dan koers.”
Kijk je tevreden terug op het afgelopen jaar?
Jasper Philipsen: “Zeker! Het eerste deel was echt goed, mijn najaar iets minder en het WK is op een valse noot geëindigd, maar na een kort dipje kan ik alweer lachen. Life goes on.”
Volgend jaar rijd je voor het BMC Development Team, een buitenlandse ploeg. Waarom heb je voor BMC gekozen?
Jasper Philipsen: “Ik heb bewust gekozen voor een internationaal getinte ploeg. Dit lijkt me een hele ervaring die sowieso verrijkend is, als renner, maar ook als mens in het algemeen. Het is bovendien een topploeg: uitstekend materiaal, mooi programma, topomkadering met Klaas Lodewyck als ploegleider. De stage in juli was ook goed meegevallen. En met Nathan Van Hooydonck, Bram Welten en Pascal Eenkhoorn kan ik Nederlands praten. Bij Balen B.C. heb ik veel mooie momenten gekend, maar nu is het tijd voor een stap hogerop. En BMC is toch een topploeg.”
Wat mogen we van je verwachten bij de beloften?
Jasper Philipsen: “Dat is moeilijk te zeggen. In de eerste maanden zal ik vooral ervaring moeten opdoen. Al hoop ik me verder in het seizoen ook eens te kunnen tonen. Ik zou me graag spiegelen aan de mannen van het jaar 1997, zoals Harm Vanhoucke, Bjorg Lambrecht, Stan Dewulf, Bram Welten ook,… die stonden er ook in hun eerste jaar als belofte. Op termijn wil ik meespelen in de voorjaarkoersen genre Parijs-Roubaix, E3 Harelbeke, Ronde van Vlaanderen. Eerst bij de beloften, daarna hopelijk ook bij de profs. Al is dat nog veraf, maar het zijn wel de koersen die me moeten liggen. Ook aan mijn tijdrit wil ik verder blijven werken.”
Maar nu mag de riem er even af.
Jasper Philipsen: “Ik zal helaas vooral moeten studeren. Ik ben begonnen aan een opleiding Industriële Wetenschappen in Geel. Het academiejaar is 3 weken ver en ik heb amper 3 dagen op de schoolbanken gezeten. En wat ze vertellen in de lessen is Chinees voor mij. En dat is nu net de enige taal die ik niet machtig ben! Gelukkig heb ik een topsportstatuut, waardoor ik me meer op mijn sport kan concentreren. Ik heb ook maar 45 studiepunten opgenomen om de werkdruk wat weg te nemen.”
Ga je enkel studeren, Jasper?
Jasper Philipsen: “Wel ja, een feestje kan er ook wel eens bij. Nu ik even stil lig, moet ik het studentenleven ook eens gaan verkennen, hé. Even profiteren van mijn rust en zo de batterijen weer opladen.”
De volgende tv-beelden zijn die van een juichende Jasper?
Jasper Philipsen: “Hopelijk wel, ja.” (lacht)
Fotomateriaal: Joeri Deconinck.