We lieten eerder al drie veldrijders aan het woord die het voorplan van de A-crossen zelden of nooit halen. Het verhaal van Edwin De Wit, Niels Koyen en Wouter Goosen kan u hier nog eens lezen. In het verlengde hiervan stellen we u ook graag voor aan 2 bekendere mannen: Vincent Baestaens en Kevin Cant. En aan voor het grote publiek 2 minder bekende namen: Dave De Cleyn en Yelle Leaerts.
Vincent Baestaens – °1989, woont in Tremelo en rijdt voor BKCP-Corendon
Vincent Baestaens reedt in zijn jeugd bij Telenet-Fidea en werd in 2006 Europees beloftekampioen. 3 jaar later voegde hij daar bij de beloften een nationale titel aan toe. Veel blessureleed – waaronder een gebroken pols, gebroken ribben en een vernauwing in de liesslagader – zorgden ervoor dat de grote doorbraak uitbleef. Tijdens zijn revalidatie toonde hij ene uitstekende mentaliteit en dat werd ook opgemerkt door zijn ploegmanager Philip Roodhooft. Voor 2015 en 2016 kreeg Baestaens een profcontract bij BKCP-Corendon. “Ik doe aan veldrijden omdat ik het een eerlijke sport vind”, vertelt Baestaens. “De sterkste wint bijna altijd. Bovendien is dit een mooie volkssport in een kleine wereld waar iedereen iedereen kent. Fietsen en crossen is gewoon leuk. De omstandigheden kunnen van week tot week enorm veranderen: slijk, droog, zand , bergop,…. In één seizoen komt alles voor. Veldrijden is nu mijn fulltime job bij BKCP-Corendon. In de jeugd Europees kampioen én Belgisch kampioen worden was fantastisch, maar het podium in de Soudal Cylcocross van 2016 in Leuven was ook mooi. Het was mijn eerste podium bij de profs. Nu wil ik gewoon blijven verder werken. Ik hoop eens op een zomer zonder tegenslag, zodat ik eens kan laten zien wat ik echt ik mijn mars heb.”
Kevin Cant – °1988, woont in Lille en rijdt voor Era Real Estate – Murprotec
Kevin Cant is de oudere broer van Sanne, die op dit moment wellicht de beste veldrijdster van België is. Als elite zonder contract behoort Kevin Cant zeker tot de beteren. Zijn talent bekroonde hij een eerste keer op het Belgisch kampioenschap van 2012 in Hooglede-Gits, waar hij Dave De Cleyn en Geert Wellens naar de dichtste ereplaatsen verwees. Ook anno 2012 in Mol werd hij Belgisch kampioen. Daar versloeg Cant met ruim verschil Kevin Eeckhout en opnieuw Dave De Cleyn. “Ik cross graag voor de afwisseling en de verschillende omlopen”, vertelt Cant. “De parcoursen zijn zeer afhankelijk van de weersomstandigheden. Ik werk nu halftime bij fietsenwinkel Primator in Zwijndrecht. Die combinatie met de cross lukt me vrij goed. Ik rijd voor het Mijn twee op mekaar volgende tittels zijn zeker mijn mooiste resultaten in men carrière. De ambitie om hier nog een derde aan toe te voegen is er zeker en vast.”
Yelle Leaerts – °1994, woont in Baal en rijdt voor Cycling Team Zemst vzw
Dat Yelle Leaerts in de veldritwereld terecht kwam mag geen wonder heten. “Zowel mijn vader als mijn peter deden vroeger actief aan cyclocross”, weet hij. “Ik zat al op de cross, mountainbike of koers toen ik nog pampers droeg. Het zit gewoon in mijn bloed. Iedere fiets vind ik leuk. In de zomer vind ik het plezant om bijvoorbeeld een lange wegrit te maken in korte broek en korte mouwen, en in de winter is het dan weer leuker om een dikke wintervest en handschoenen aan te doen om dan in de bossen rond te crossen of in de modder te ploeteren. Natuurlijk vind ik de cross net dat tikkeltje leuker. De sfeer rond de cross is uniek. Dat heb je op een wegkoers niet. En ten tweede: crossen kan ik gewoon beter. Niet dat ik een talent ben, maar het gaat vlotter dan op de weg. Daarom zijn mijn wegritten eerder voorbereiding voor het crossseizoen. Tot en met de junioren heb ik altijd aan mountainbiken gedaan, maar uiteindelijk heb ik toch de liefde gevonden voor de crossfiets. Ik werk voltijds. Soms van 7 uur ‘s morgens tot 6 uur in de avond. Dus voor mij is het heel onregelmatig trainen. Ieder uur dat ik kan fietsen, zal ik dat ook doen. In de winter gaat dat iets beter. Dan werk ik grotendeels halve dagen. Maar dat betekent toch wel iedere dag om 6 uur eruit om dan om 7 uur in het magazijn te staan. Maar het loont wel. Ik heb een trui van provinciaal kampioen in de kast hangen, dat is natuurlijk niet mis. Als aspirant kon ik vanuit Langdorp de trui mee naar huis nemen. Een paar jaar later stond ik dan nog eens op het podium. Als junior heb ik het klassement van de LMTB gewonnen, met in totaal 2 overwinningen: 1 op het circuit van zolder en 1 op de mijnterril in As. In het veld heb ik nog niet zoveel resultaten gereden. Vorig jaar wel een 3e plek op het Vlaams-Brabantse PK. Veel ambitie heb ik niet. Ik wil vooral veel plezier maken in de cross. Volgend jaar word ik elite zonder contract en dan hoop ik toch eens tussen de profs te kunnen rijden. Dit jaar kan ik al behoorlijk mee tussen de beloften, maar de profs is toch nog een grote stap hoger. Stiekem hoop ik toch maar eens die provinciale trui in het veldrijden mee naar huis te kunnen nemen.”
Dave de Cleyn – °1988, woont in Ranst en rijdt voor RS-Bikes Racing Team
Dave De Cleyn werkt voltijds in het bedrijf van zijn vader. “Wij snoeien en vellen bomen, hakselen alle hout, verwijderen dode bomen en maken bouwgronden bouwklaar. Cyclocross spreekt me aan omdat ik heel graag door bos en in slijk fiets. Veldrijden en mountainbiken is ook veel minder gevaarlijk dan het wegwielrennen. Op de weg moet je tegenwoordig goed opletten met valpartijen. Ik rij nu voor RS-Bikes Racing Team uit Pulderbos, het team van Kurt De Poorter. Mijn mooiste uitslagen zijn een 2e en 3e plaats op Belgisch kampioenschap bij de elite zonder contract. Maar ik hecht ook veel belang aan al mijn andere goede uitslagen. Werk en training combineren is niet altijd even makkelijk. Ik sta de hele dag op mijn benen, door weer en wind. Maar zolang het haalbaar blijft, zet ik door. Fietsen is immers mijn passie.”
Fotomateriaal: Wikipedia en social media renners.