21 jaar jong. Geboren en getogen in Wilrijk, Antwerpen. Tom Bosmans koerst in het shirtje van VL Technics-Experza-Abutriek, maar krijgt de komende maanden de kans om zich te bewijzen tussen de profs. Veranda’s Willems biedt hem namelijk een stagecontract aan. Tijd voor een interview.
Hoe heb jij jezelf ontwikkeld als renner doorheen de jaren?
Tom Bosmans: “Ik heb altijd veel aandacht gegeven aan bergop rijden. Ik ging dan ook vaak naar de Ardennen om te trainen en zocht altijd de wedstrijden op waar het meeste klimwerk in zat. Als nieuweling en junior kon ik dan ook goed mijn plan trekken als het bergop ging. Hoe zwaarder de wedstrijd, hoe liever dat ik het had. Als belofte veranderde ik van mager ventje naar een jongen met meer body. Wat dus ook zijn gevolgen had als het bergop ging. Ikkreeg het plots lastiger dan de jaren voorheen, wat ik toch ergens spijtig vond. Net omdat ik mij had voorgenomen om klimmer te worden. Maar plots begon ik resultaten neer te zetten in het tijdritten. Iets waar ik voordien allesbehalve in uitblonk. Vanaf toen ben ik mij meer beginnen focussen op tijdritten en vooral op het klassieke werk, aangezien ik daar ook het type renner voor ben.”
Hoe zou jij je evolutie beschrijven?
Tom Bosmans: “Voor ik echt begon te koersen reed ik samen met mijn vader regelmatig een fietstochtje met de koersfiets. Toen ik op mijn 13e de drang begon te voelen om ook wedstrijden te rijden, heb ik mij aangesloten bij een plaatselijke ploeg: Edegem Bicycle Club. Daar was het vooral voor het plezier te doen en met vrienden dezelfde passie te delen. Maar toen ik na 3 jaar provinciaal kampioen werd bij de nieuwelingen begon ik te dromen en te geloven dat ik dit kon doen als beroep. Vanaf toen ben ik er harder voor gaan werken en ben ik mij meer gaan focussen. Ik voelde mij elk jaar beter worden, mijn groeiproces nam elk jaar een bokkensprong en als laatstejaars junior kon ik naar een van de beste juniorenploegen van België: Cube Fintro Spie. Dat was het jaar dat ik echt doorbrak bij de beteren van ons land. Het jaar waar ik ook het meest heb bijgeleerd. Na een seizoen dat mijn verwachtingen meer dan ingelost had, ben ik bij de beloften overgestapt naar VL Technics-Experza-Abutriek. Het eerste jaar werd een grote flop: ik kon geen enkel noemenswaardig resultaat rijden. Terwijl andere leeftijdsgenoten direct begonnen te presteren, bleef ik achter met twijfels. Maar blijven werken en er voor gaan, loont meestal wel. Met die gedachten bleef ik verder werken. Traag maar gestaag verbeterde ik ook en begonnen er ook resultaten te volgen waar ik mij aan kon optrekken. En ondanks dat ik elk jaar als belofte een zware val kende die mijn voorjaar in het water gooide, kon ik mij toch telkens bewijzen en opnieuw progressie boeken.”
Tom Bosmans: “Een ramp! Met uitstekende conditie en grote verwachtingen startte ik het seizoen. Ik was ook net geselecteerd om met de nationale ploeg deel te nemen aan de eerste Nations Cup, maar al snel kwam daar een eind aan door een val met complexe sleutelbeenbreuk. Moeizaam kwam ik terug, maar na 2 wedstrijden won ik de slotrit in de Tour de la Manche en werd ik 2e in het algemeen klassement. De week erna won ik nog een koersje en toen vertrok ik op stage om mij voor te bereiden op de komende maanden, die toch belangrijk zullen zijn.”
Hoe is het contact met Veranda’s Willems tot stand gekomen?
Tom Bosmans: “Via mijn trainer Kristof De Kegel, die ook trainer is bij Veranda’s Willems en waar ik al 4 jaar nauw mee samenwerk. En ook omdat er een goede band is tussen VL Technics-Experza-Abutriek en Veranda’s Willems. Sinds het begin van het seizoen was er sprake van dat er een kans zou komen als stagiaire, op voorwaarde dat ik bleef presteren.”
Waaraan heb je dit stagecontract te danken, denk je?
Tom Bosmans: “Ik denk vooral aan mijn testwaardes en resultaten van vorig jaar, aangezien ik dit jaar amper gekoerst heb. Toen had ik bewezen dat ik op het Topcompetitieniveau een deftig resultaat kon rijden. Al zal mijn overwinning direct na mijn comeback in de Tour de la Manche en 2e plaats in het eindklassement de doorslag hebben gegeven.”
Hoe blij ben je met deze kans?
Tom Bosmans: “Zeer blij, uiteraard. Nu krijg ik een paar kansen om mij echt tussen de profs te meten en zien wat ik waard ben op het niveau dat een paar trapjes hoger ligt. Waar ik ook naar uitkijk, is om te kijken hoe ze te werk gaan binnen het team. Het lijkt mij een zeer professionele ploeg die veel aandacht heeft voor wetenschap en sterke ploegtactieken heeft. Het is ook een mooie kans om te zien hoe het er bij de grote jongens aan toe gaat en wat ik waard zal zijn tussen dit gezelschap.”
Hoe kijk je nu uit naar deze periode?
Tom Bosmans: “Eigenlijk met een zeer rustig gevoel. Ik ken al een aantal mannen van Veranda’s Willems. Dat zal ook wel helpen om in de ploeg te integreren. Ik hoop vooral te kunnen doen wat van mij verwacht wordt en te bewijzen dat ik op dat niveau ook mee kan. Het zal een belangrijke periode worden voor het verloop van mijn verdere carrière. Ik verwacht dan ook van mijzelf om in de komende maanden een profcontract af te dwingen. Dat is mijn doel voor dit jaar.”
Wat zijn je persoonlijke doelstellingen tijdens deze stage?
Tom Bosmans: “Ik wil me vooral laten opvallen. Wellicht zal ik ook enkele tv-koersen rijden. Dat is altijd een extra motivatie om je in de kijker te fietsen. En als ik mijn ding kan doen zoals het van mij verwacht word en kan laten zien wat ik waard ben aan de ploegleiding zal ik ook tevreden zijn. Ik ga niet te hoge persoonlijke doelen stellen. Als ik dan af ga als een gieter, is het faalgevoel eens zo groot.”
Wat wil je nadien bereikt hebben?
Tom Bosmans: “In de eerste plaats meer ervaring in het profpeloton. Weten hoe er bij de profs word gekoerst en of het mij beter ligt dan de jeugdcategorieën. Een mooi resultaat in een van de koersen tussen de profs is ook een doelstelling. Het zou leuk zijn mocht dat lukken. Voor de rest hoop ik na deze periode ook een profcontract vast te hebben. Als het dan nog niet is gelukt, zal het zeer moeilijk worden om deze doelstelling nog te behalen.”
Bedankt en veel succes, Tom!