Wanty-Groupe Gobert debuteert eindelijk in de Tour de France en ook voor de 31-jarige Thomas Degand is het zijn 1e Tour – maar niet zijn 1e grote ronde! De Henegouwer – Degand is geboren en getogen in Bois-de-Lessines – koerst al meer dan 5 jaar op procontinentaal niveau en reed zelfs een seizoen in de WorldTour, maar heeft nooit de aandacht gekregen die hij verdient. Welaan dan!
Thomas Degand werd in 2011 prof bij Veranda’s Willems-Accent. Het jaar ervoor werd hij Belgisch kampioen tijdrijden bij de elite zonder contract. “Mijn titel was een mooie overwinning”, blikt Degand terug. “Dat is ondertussen al lang geleden en nu doe ik vooral mijn best om nog een aantal mooie staaltjes van mijn kunnen te laten zien.” Tussen 2011 en 2013 zette Degand zijn 1e stapjes in het profpeloton. Hij kwam niet via de grote poort naar binnen, maar zette gestaag zijn ontwikkeling verder. Ieder jaar behaalde hij een aantal ereplaatsen en groeide hij als renner. Zijn conditie werd beter en langzamerhand toonde hij zijn aanleg voor de zwaardere parcoursen.
Doorbraak
2014 zou het definitieve jaar van ontbolstering worden. Vroeg op het seizoen werd hij knap 7e in de door Alejandro Valverde gewonnen Ruta Del Sol. Hij finishte 7 seconden na Bauke Mollema, die dat jaar 10e zou worden in de Tour. Een aantal maanden later reed hij in de Ronde van Zwitersland samen met het grote klimgeweld mee naar boven. Degand werd 17e en 1e Belg. In de schaduw van de Tour dat jaar werd hij 10e in de Ronde van Oostenrijk en dat voor grote namen als Daniel Martin en opkomend talent Bob Jungels. In september won hij de 1e rit van de Tour du Gévaudan Languedoc-Roussillon. In het eindklassement van die 2-daagse finishte hij 2e. Een nieuw Belgisch klimtalent leek geboren. Degand werd beloond voor zijn prestaties en maakte de overstap naar de WorldTour-ploeg IAM Cycling.
Terugkeer naar Wanty
In 2015 mocht de Henegouwenaar zijn grenzen aftasten tussen de grote jongens. Toch werd het voor Degand een jaar om vlug te vergeten. De gestage opmars van de jaren voordien stokte en hij behaalde weinig spraakmakende resultaten. In de Ronde van Spanje van dat jaar mocht hij zijn debuut maken in een grote ronde. Terwijl Tom Dumoulin in rit 9 de wielerwereld verbaasde door bergop Froome en Rodriguez voor te blijven, smeet Degand de handdoek al in de ring na een valpartij. “Het leek alsof we iedere dag een klassieker moesten rijden”, grijnst hij. “Het was een zware beproeving. Jammer genoeg moest ik vroegtijdig afstappen door een valpartij, maar het was een goede leerschool.”
Eind dat jaar besloot hij terug te keren onder de vertrouwde schouders van Hilaire Van der Schueren. Die vond Degand een onderschat renner en noemde hem 1 van de beste klimmers van België. Sindsdien werkten Degand en de ploeg aan 1 doel: een wildcard voor de Tour. “Mijn terugkeer naar Wanty is geen stap terug”, vertelt de renner daarover. “We rijden hetzelfde programma als de grote ploegen en kunnen ons bewijzen in de grote wedstrijden.” In 2016 toonde hij zijn klimpotentieel opnieuw met ereplaatsen in de eindklassementen van de Ruta Del Sol en de Ronde van Oostenrijk.
Achter Tiesj
Begin 2017 kwam dan het verlossende nieuws. Wanty-Groupe Gobert mocht zijn debuut maken in de Ronde van Frankrijk. Degand zou een belangrijke rol spelen in de ploegselectie. “Mijn opbouw naar de Tour bestond eruit om mij via rittenwedstrijden klaar te stomen voor het grote werk in de Tour.” Begin 2017 behaalde hij een aantal verre ereplaatsen in de Ronde van Catalonië en de Ronde van Romandië. Vanaf mei ging zijn conditie in stijgende lijn. Eind mei won hij de Tour de Jura Cycliste. Enkele weken later toonde hij zijn stijgende conditie in de kleine Ronde van Frankrijk: het Criterium du Dauphiné. Hij trok in de koninginnenrit naar Alpe D’Huez in de aanval en uiteindelijk werd hij knap 20e in het eindklassement. 2 plaatsen achter zijn kopman tijdens deze Ronde van Frankrijk, opkomend klimtalent Guillaume Martin. Degand werd zo 2e Belg na Tiesj Benoot en bewees dat hij klaar was voor dé Tour.
Debuut op het grootste wielertoneel
Wanty-Groupe Gobert trok met een groep vrijbuiters naar de Tour. Het doel was om aan te vallen en zo publiciteit te rapen. De troepen van Hilaire Van der Schueren wilden aantonen dat ze hun selectie waard waren. Martin mocht zijn kans gaan in de strijd voor een goed algemeen klassement en Degand moest hem daarin bijstaan. “Ik ben tevreden met mijn voorbereiding”, gaat Degand verder. “Ook met de ploeg liep het perfect. Ik bekijk het nu dag tot dag en hoop mij eens in een bergetappe te kunnen tonen.”
In een regenachtige openingstijdrit nam Degand weinig risico’s en kwam hij als 157e binnen met 1 minuut 29 achterstond op winnaar en 1e gele trui Geraint Thomas. De volgende ritten handhaafde hij zich in de voorste gelederen. Enkel in het gewoel van de 3e etappe verloor hij 35 seconden. Degand was onder indruk van het circus dat de Tour met zich meebrengt. “De Tour is met geen enkele andere wedstrijd te vergelijken, zeker ook wat het aantal kijklustigen betreft. Ook is de Tour een enorm nerveuze koers. Het is de belangrijkste wedstrijd van het jaar en zowel bij renners als bij iedereen in de volgkaravaan staan de zenuwen gespannen. Er is toch grote druk van de sponsors om te presteren en dat brengt veel stress met zich mee.”
Woensdag stond de 1e klimtest van de Tour geprogrammeerd. Degand kwam eindelijk in zijn speeltuin. De 1e klimkilometers van de Tour hakten er bruusk in en Degand finishte op La Planche des Belles Filles op een 43e plaats op meer dan 3 minuten van winnaar Aru. Kopman Guillaume Martin presteerde naar behoren en werd 19e. Mooie prestatie van de ploeg, maar Degand hoopte waarschijnlijk op meer. De Tour is nog maar juist begonnen en er volgen nog meer dan 2 weken waarin hij aan het grote wielerpubliek kan bewijzen waarom hij al die jaren onterecht onderschat is geweest als klimmer.
Interview in de Tour: Yves Brokken. Tekst: Simon Dekaezemaker.