Eind juni 2016 snelde Kaat Hannes langs de boorden van Les Lacs de l’Eau d’Heure voorbij Lotte Kopecky en Jolien D’hoore naar de Belgische titel. Na een minder jaar had ze wel een contractverlenging gekregen bij Lensworld-Kuota, maar de ploeg heeft zoals bekend de handdoek moeten gooien. En dus moet de 25-jarige Kempische straks tevreden zijn met een plaatsje bij Jos Feron Lady Force, een clubteam.
Geen Lensworld-ploeg meer in 2018 in het vrouwenpeloton. Kaat Hannes had er lange tijd goede hoop op dat de ploeg zou kunnen doorgaan, maar moest in allerijl op zoek naar een nieuwe werkgever. “Argwaan heb ik eigenlijk nooit gehad”, zegt ze. “In augustus was er al eens sprake van het stopzetten van de ploeg, maar ik voelde me goed bij Lensworld en had vertrouwen in een goeie afloop.” Dat de definitieve doodsteek er zo laat kwam, speelde echter niet in haar kaart. “Heidi (teammanager Van De Vijver, red) kan er in mijn ogen weinig aan doen dat de sponsor plots afhaakte, dus ik gooi zeker niet met modder. Een wrang gevoel heb ik nu niet…. Bad luck, zeker? De tijd was vervolgens helaas tekort om nog deftig op zoek te gaan naar een nieuwe ploeg, want zeker op topniveau had iedereen de zaken al rond.” Maar gedesillusioneerd is Hannes niet. “Uiteindelijk is UCI ook geen echte must voor mij persoonlijk”, verzekert ze ons.
Geen Ronde
Uiteindelijk opteerde Hannes voor Jos Feron Lady Force. “Er waren behoorlijk wat clubteams die informeerden naar mij”, zegt ze. “Helaas zat daar dus geen UCI-ploeg bij, maar het is niet anders. Ik moet me daar bij neerleggen. Bij Jos Feron had ik meteen een goed gevoel over de hele lijn en ik was ook wel onder de indruk van het programma dat ze me konden aanbieden. Veel minder dan een UCI-ploeg is dat eigenlijk niet en bovendien is de omkadering van hoog niveau. Daardoor was de knoop voor mij snel doorgehakt, eigenlijk al na het 1e gesprek.”
Geen UCI betekent echter geen Ronde van Vlaanderen en geen Gent-Wevelgem en dat doet ergens toch wel pijn. “Klopt, maar het heeft geen zin om mij daar druk in te maken. Piekeren zal geen soelaas bieden, al blijft het natuurlijk wel jammer. Ik denk dat vooral de Thüringen Rundfahrt (in 2018 dus geen UCI, red) een belangrijke koers wordt voor mij. Daarnaast wil ik ook goed zijn in het voorjaar. Het begint al met de Omloop Het Nieuwsblad en Tielt-Winge, Dwars door Vlaanderen, Dwars door de Westhoek,… Eigenlijk is elke koers belangrijk in het voorjaar.”
Jos Feron Lady Force biedt Hannes de kans om vol voor zichzelf te koersen, zegt ze. Hannes: “Ik kan de koersen kiezen die ik wil rijden en ik kan ook voor eigen rekening gaan. Ik denk dat het een mooi seizoen wordt. Ik ben nu met een andere trainer, Piet Bouquillon, aan het werken en dat geeft me weer het juiste gevoel, dat is belangrijk. Met de vorige coach zat ik puur sportief gezien niet meer op dezelfde golflengte en dan moet je snel keuzes maken. Een topsportcarrière duurt niet zo lang, hé.”
Financieel verandert er overigens weinig voor Hannes. “Ik kan nog steeds rekenen op de steun van Defensie (lees meer) en voor het overige verandert er weinig. Bij Lensworld kregen we ook geen vergoeding, dus dat blijft hetzelfde.”
Magisch half jaar
Kaat Hannes triomfeerde op het BK van 2016. “En zeggen dat mijn voorjaar tot dan eigenlijk heel mager was”, kan ze er nu om lachen. “Vanaf juni is het pas beter gegaan en eigenlijk bijna in alle wedstrijden na het BK was ik echt in vorm. Dit jaar liep het wat minder omdat ik te weinig kracht had getraind, waardoor mijn basis te smal was. Bovendien reed ik in 2017 met te veel ups en downs om er een geslaagd jaar van te maken. Maar ik kan niet meer dan mijn best doen.”
Fotomateriaal: Paul Hinninck.