Na enkele weken in het buitenland te hebben vertoefd, maakte Marianne Vos zaterdag in de Antwerpse Scheldecross haar comeback in het veld. Ze heeft straks maar 1 groot doel, en dat is opnieuw wereldkampioene worden in Valkenburg. In 2012 slaagde ze daar al in op de weg, begin februari 2018 wil ze op de flanken van de Cauberg haar 8e wereldtitel in het veld veroveren. En dan volgt al snel het 2e grote doel van het voorjaar.
“Het was een pittig crossje”, lacht Vos na de Scheldecross tijdens het losrijden op de rollen. “Mijn start was behoorlijk goed, maar daarna ging het bergaf. Ik trapte snel op mijn adem en moest dan even herstellen. Als je dan nog geen ritme hebt zoals ik nu, dan ga je ook foutjes maken. Ik struikelde ook over Ellen Van Loy, waardoor ik uit balans was; al heb ik daar niet echt veel tijd door verloren. Ik zat rond plaats 8 à 9 en dat was ook wat ik waard was. Dan rijd je natuurlijk niet meer voor de ereplaatsen. Het is ongeveer het niveau dat ik vooraf verwacht had. Dus ik kan er wel mee leven.”
Deze winter reed Vos ter voorbereiding op het nieuwe seizoen in Australië en Victoria (VS). “Ik heb er een goeie basis gelegd met lange duurtrainingen, vooral met het oog op het komende zomerseizoen. Ik wil sterk voor de dag komen in het voorjaar en daar hoort het cross-WK in Valkenburg zeker bij. Maar daarvoor zal ik de komende weken aan alle aspecten van het veldrijden moeten werken. In de 1e plaats moet mijn fysieke conditie nog veel beter, en ook op technisch vlak moet ik weer op niveau komen. Ook de snelheid komt wel weer terug, daar maak ik me geen zorgen om. Maar je moet het natuurlijk wel een hele cross kunnen volhouden.”
Op Vos’ programma staan nu Sint-Niklaas, Heusden-Zolder en Diegem. “Een missie wil ik het WK niet noemen, maar het is natuurlijk wel een mooi doel, het hoofddoel. Dit jaar doe ik nog 3 Belgische crossen en daarna is er al het Nederlands kampioenschap. Dan zullen er al wat verhoudingen duidelijk worden. Dat NK wordt een tussendoel. Vorig jaar mocht ik deze mooie trui aantrekken en ik zal er alles aan doen om hem in Surhuisterveen te verdedigen. Daarna trek ik op trainingskamp met de rensters van onze ploeg die dan nog niet op de weg aan het koersen zijn.”
Strade Bianche
Vorige winter in Bielès lag Vos in pole position om opnieuw wereldkampioene te worden, maar een technisch mankement in de laatste honderden meters kostte haar de winst ten voordele van Sanne Cant. “”Maar het WK van toen speelt absoluut geen rol meer in mijn ambitie om straks alles op de wereldtitel te zetten”, meent de Nederlandse. “Dat WK gaf me wel nog eens de bevestiging van hoe leuk ik het wel vind om te crossen. In dat opzicht heeft mijn deelname en prestatie ginder wel tot iets geleid, ja. Met de juiste voorbereiding kan ik weer meedoen voor de winst, in die wetenschap kijk ik met veel zin uit naar 2018. Maar de komende weken is er dus wel nog wat werk.”
Tot slot blikt Vos nog vooruit naar het wegseizoen. “Er zijn veel mooie klassiekers om te winnen”, lacht ze. “Maar ik kan niet onder stoelen of banken steken dat ik nog eens de Ronde van Vlaanderen wil winnen (Vos won die eerder al in 2013, red). Daarnaast is ook de Strade Bianche een zeer mooie koers, en die sluit in alle aspecten mooi aan op het crossseizoen.”
Fotomateriaal: Kristel Van Gilst.