Hij besliste samen met de ploeg om het contract nog even te verlengen tot het einde van het seizoen, maar daarna valt het doek definitief over de carrière van Rob Peeters. De renner die jarenlang een vaste naam was op de cross zal vanaf dan een andere weg inslaan. “Ze rijden te rap”, gaf de 32-jarige Mollenaar heel eerlijk toe, toen hij in oktober liet weten afscheid te nemen van het professionele rennersleven. Eentje met blutsen en builen, conflicten en euforie, maar Peeters had wel altijd een nuchtere kijk op de zaak.
Rob, we zitten in de tweede helft van het seizoen, het allerlaatste voor jou. Hoe heb je dat tot nu toe al beleefd?
Rob Peeters: “Ik heb een hele goede zomer gehad, maar nu komt er sportief te weinig resultaat. Ik dacht dat dat ging beteren toen ik de beslissing gemaakt had om te stoppen. Ik verwachtte dat het daarna mijn hoofd veel rustiger zou zijn en er zo ook betere resultaten gingen komen, maar er zit toch te weinig verschil in. Ik vind niet dat ik daar tevreden over mag zijn. Ik bekijk het nu week per week. Er komen nog mooie wedstrijden aan en het besef dat het overal de laatste keer is zorgt voor genoeg motivatie.”
Het BK in 2015 waar Vantornout jou zogezegd hinderde en de krasse uitspraak ‘hij is hier niet het grootste talent’ verkondigde, zijn dat zaken die blijven hangen?
Rob Peeters: “Nee, dat zijn dingen die gebeuren. Ik weet dat Klaas geen wonder is in het geven van interviews en ik kom nu zelfs heel goed met hem overeen. En al heb ik niet gewonnen, door heel die heisa zijn de sponsors en de ploeg toch stevig in de aandacht gekomen, dus ook van die kant kwam er geen commentaar. Sterker nog, dat is zelfs tot op vandaag het meest gelezen artikel over mij ooit geschreven.”
“Ploegleider zijn is bij de meeste ploegen een hobby. En ik heb thuis al 3 hobby’s rondlopen. Dat is meer dan genoeg”
Je bent nu 32, hoe zie je het volgende hoofdstuk van je carrière?
Rob Peeters: “Ik wil niet meer zo nauw bij de sport betrokken zijn, denk ik. Een job als ploegleider bijvoorbeeld is ook geen job, hé. Bij de meeste ploegen is dat een hobby en ik heb drie hobby’s thuis rondlopen, dat is meer dan genoeg. Nu, mocht er een goed aanbod komen van ergens of als er een renner persoonlijke begeleiding nodig zou hebben, dan zou ik dat zeker overwegen. Maar ik ga mij nergens aan verbinden om een halve verantwoordelijkheid te dragen.”
Wat zijn jouw hoogtepunten? Uiteraard het WK van 2012 in Koksijde, maar zijn er ook hoogtepunten die misschien minder voor de hand liggen?
Rob Peeters: “Ik heb door mijn sport de wereld kunnen zien en ontzettend veel gelachen, maar ik denk dat de jaren onder de vleugels van Hans Van Kasteren (manager bij Telenet-Fidea waar Rob van 2009 tot 2013 deel van uitmaakte red) de bovenhand nemen. Die zijn heel bijzonder geweest en ik heb daarbovenop nog eens de meeste successen geboekt met onder andere de podiumplaatsen in 2012 op het WK in Koksijde en het BK in Hooglede-Gits. Alle renners waar ik toen mee in de ploeg zat, vinden dat ook nog steeds een geweldige tijd. Dat was een fantastische groep en bovendien kon er toen nog veel meer.”
“Op stage in Spanje gebeurde het dat wij tussen het trainen of op een rustdag op een avond met z’n allen naar de plaatselijke dijk afzakten en daar zonder problemen een feestje vierden. Dat kan je je nu niet meer voorstellen. Overal waar je nu op stage gaat, zijn er Belgische toeristen die hun telefoon bij hebben en maar al te graag foto’s maken. Spijtig, want wat een leute dat wij daar ooit gemaakt hebben, dat kan je je niet voorstellen. Ook de sportieve prestaties vielen altijd goed. Had Bart Wellens eens een slechte dag, dan had toevallig Tom Meeusen of ikzelf beter gereden dan normaal. Zo was de druk ook niet te hoog of moest er ook niet met de vinger gewezen worden.”
Zijn er dingen waar je naar uitkijkt die plotseling wel mogelijk zullen zijn of die net gaan wegvallen?
Rob Peeters: “Ik ben nu eigenlijk al een decennia constant bezig met presteren en erover na te denken hoe de vorige prestaties waren, hoe de volgende moeten worden en alles wat daarbij komt kijken. Je zit eigenlijk 24 op 7 met muizenissen in je hoofd en die zou ik toch graag zien verdwijnen. Ik heb ondertussen ook 3 kinderen, dus ik verwacht geen zwart gat. 1’tje van hen voetbalt. Uiteraard ga ik daar ontzettend graag naar kijken. Ik ben zo’n vader die heel graag blijft plakken met de andere collega-vaders, terwijl ik nu vaak naar huis moet omdat ik de volgende dag moet fietsen of ik er helemaal niet kan zijn omdat ik wedstrijd heb. Het weekendwerk, om het zo te noemen, is wel zwaar en heeft een impact op heel m’n leven. Dat ga ik dan toch ook niet missen.”
Fotomateriaal: Instagram.