In Antwerpen werd het provinciaal kampioenschap tijdrijden afgewerkt op het NATO-vliegveld in Oostmalle. Heistenaar Nick De Weerdt kreeg een parcours op maat, maar dan moet je het natuurlijk nog zien af te maken ook. Dat deed de eliterenner zonder contract uit Booischot ook met verve. Al moest hij betrekkelijk lang wachten om het feest in te zetten.
Wat ging er door je heen toen je besefte dat de titel binnen was?
Nick De Weerdt: “Pas 20 minuten na mijn aankomst kreeg ik te horen dat ik gewonnen had. Vooraf was er niets bekend van tussentijden. Terwijl ik aan het losrijden was op de rollen bleven er enkele van mijn supporters bij de aankomststreep staan totdat de uitslag bekend werd gemaakt. Van zodra dat was gebeurd, werd er over en weer gebeld. Mijn vriendin kreeg als eerste telefoon en schoot in tranen, tranen van geluk. Toen pas wist ik dat de titel binnen was. Een onbeschrijfelijk gevoel. Ik denk dat ik het nog steeds niet volledig besef.”
Hoe en met wie heb je dat gevierd?
Nick De Weerdt: “Voor vieren heb ik nog geen tijd gehad. Er staan belangrijke wedstrijden voor de deur. Echt vieren zal pas voor na het seizoen zijn, want dan trakteer ik naar traditie al mijn wekelijkse supporters op een lekker pakje frieten.”
Waren het parcours en de omstandigheden op het vliegveld van Oostmalle in jouw voordeel?
Nick De Weerdt: “Het parcours in Oostmalle is me op het lijf geschreven. Veel rechtdoor en ontzettend veel wind. Echte krachtpatserij dus. De weinige bochten op het parcours konden wel roet in het eten gooien. Tijdens de parcoursverkenning regende het en tijdens de wedstrijd waren de asfaltstroken nog steeds niet volledig droog, waardoor ik zonder enig risico door de bochten ging. Als ik even snel door de bochten zou zijn gegaan als mijn tegenstrevers zou ik zeker nog 10 seconden van mijn eindtijd afkrijgen, denk ik.”
Met welke ambitie was je naar dat PK afgezakt?
Nick De Weerdt: “Na mijn 1e deelname vorig jaar, waarin ik 2e werd op amper 2 seconden van Kevin De Jonghe, stond ik hier aan de start voor maar 1 ding: de titel mee naar huis nemen. De Jonghe is opnieuw prof sinds dit jaar dus was mijn grootste concurrent de 3e van vorig jaar, Jeff Peelaers. Jeff en ik ruilden deze winter van truitjes. Ik ging van Hubo naar Heist en Jeff maakte de omgekeerde beweging. Ik was supergemotiveerd en trainde de laatste weken enkel in functie van dit PK. Zo mooi dat het dan ook nog lukt om het af te maken.”
Vanwaar de keuze voor Heist Cycling Team?
Nick De Weerdt: “Heist CT kwam in de winter van 2016-2017 al aankloppen. Ik reed in 2016 de pannen van het dak en koos uiteindelijk voor een ploeg met torenhoge ambities. Hubo Aerts Action Bike CT was aanvankelijk de perfecte ploeg voor mij, maar na 2 maanden liep het mis. Ik presteerde niet meteen top in de interclubwedstrijden en dat was niet naar de zin van de ploegleider. Ik werd uit selecties gehouden en wist eigenlijk al in de maand mei van 2017 dat ik in 2018 neutraal zou gaan rijden. Toen dat aan de oren van Heist kwam, namen ze meteen contact met me op. Ik twijfelde niet en greep de kans met beide handen. Heist heeft ook torenhoge ambities, maar dan zonder de druk die er dikwijls bijhoort.”
Koester je nu nog meer ambities?
Nick De Weerdt: “Nooit, maar dan ook nooit heb ik gedacht aan een profleven. Ik koers puur voor het plezier. Daarom rijd ik ook al jaren bij de nevenbond VWV, omdat die wedstrijden het kortst bij huis zijn. Ik won ondertussen ook enkele mooie wedstrijden bij de elite zonder contract, waardoor ik me daar dit jaar meer op focus. Ik heb nog veel doelen maar dan op ezc-niveau en niet als prof.”
Wat doe je in het dagelijkse leven?
Nick De Weerdt: “Ik werk als CNC programmeur/operator bij Vink in Heist-op-den-Berg. Wij verkopen en bewerken daar kunststof. De bazen zijn op de hoogte van mijn activiteiten als wielrenner en steunen me daar voor de volle 100% in. Ik speel ook al meer dan 12 jaar gitaar. Louter als hobby, maar dat zorgt er wel voor dat ik op tijd mijn zinnen eens kan verzetten als het wat minder gaat in de koers.”