Annelies Dom stond niet meteen op de favorietenlijstjes voor het Belgisch kampioenschap in Binche, maar de Antwerpse studente ging uiteindelijk wel met de zege lopen op de plaatselijke Grand Place. En zeggen dat ze de dagen voordien door oververmoeidheid alleen maar gerust en geslapen had!
Lotto Soudal Ladies zat de hele ochtend voorin te koersen in Henegouwen. Bij elke passage aan de finishlijn zat er iemand op kop of mee in de kopgroep. Was het Alana Castrique niet, dan wel Lotto Kopecky of Kelly Van den Steen. “We hebben de hele dag koers proberen maken en zaten altijd met een overtal voorin”, zegt de gloednieuwe Belgisch kampioene Annelies Dom. “Dat was soms lastig, maar soms ook makkelijker. Als het voorin dan niet draaide, dan wisten we wel dat we in het peloton nog meisjes genoeg hadden die het konden afmaken.”
Paniek
“Uiteindelijk waren we met 4 weg, met daarbij ook mijn ploegmate Valerie Demey. (Ook Sanne Cant en Sofie De Vuyst waren mee, red). Ik zag er wel tegenop dat we een finale zouden krijgen waarin we constant moesten rekenen omdat we in overtal waren. Ik ben niet het type renster dat graag nadenkt, wegspringt, inhoudt, en al die zaken. Niets voor mij, zo’n tactische koers. Ik was dan even weg met Sofie, maar dan kwamen Valerie en Sanne toch terug en dat was eerlijk gezegd toch iets comfortabeler. In de laatste rechte lijn versnelde Sanne van achter onze rug. Maar ze ging vrij vroeg aan en dat was ideaal voor mij. Zo kon ik het met succes afmaken.”
De omstandigheden voor dit BK speelden nochtans niet in Doms kaart. “Ik was donderdag in de tijdrit heel slecht omdat ik die nacht maar 3 uur geslapen had; ik moest namelijk studeren…. Ik was echt heel moe en heb gepanikeerd. Zonder veel te rusten zou ik hier vandaag nooit gestaan hebben. Ik heb vrijdag en zaterdag alleen maar gerust en geslapen, en af en toe een massage. Dat is mijn redding geweest.”
Sterk voorjaar
Voor de 32-jarige Kontichse is het de grootste zege uit haar carrière. Een tricoloretrui moet toch iets veranderen? “Ik zal misschien wat bekender worden, maar eigenlijk zit ik daar niet op te wachten”, bekent ze. “Wielrennen is gewoon mijn passie, daar doe ik het voor. Die aandacht is wel leuk, maar niks meer. Ik ben officieel ook geen prof, maar ik leef er wel van. Een systeem tussen de 2. Ik studeer momenteel een Master Kinesitherapie, nadat ik eerder al een Master Lichamelijke Opvoeding en Bewegingswetenschappen afrondde. Ik heb er bewust voor gekozen om opnieuw te studeren, om zo mijn gedachten van de koers te kunnen zetten.”
“Ik ben iemand die snelt twijfelt en veel nadenkt”, zegt ze. “Zeker ook als het niet goed gaat, en dan geraak ik in een negatieve spiraal. Dat heb ik de voorbije 4 jaar veel te vaak gehad. Dat ik nu weer studeer, is blijkbaar de goede aanpak. Dit is ook niet mijn 1e goede prestatie dit seizoen, ik heb een heel sterk voorjaar gereden. Ik moet gewoon op dit elan verder gaan, dat is ook mentaal voor mij de beste optie.”
Afscheid
Dom rijdt ook de ploegenachtervolging op de piste. “Maar Saartje Vandenbroucke is daarmee gestopt, waardoor het project nu met Isabelle Beckers weer van nul moet herbeginnen. Dat heeft tijd nodig, en dat terwijl Tokio 2020 altijd ons hoofddoel is geweest. Het is dus onduidelijk wat er precies gaat gebeuren de komende maanden, al blijft iedereen zich wel maximaal inzetten om te slagen in die kwalificatie. Sowieso blijf ik ook wel op de piste rijden als individuele achtervolgster en ben ik reserve voor het Omnium. Op die manier blijf ik mezelf ontwikkelen en kan ik op korte termijn nog een paar stappen zetten. Het blijft mijn doel om pas na Tokio mijn fiets aan de haak te hangen. Het zou jammer zijn als dat al vroeger moet.”