Dat ze terug is van weggeweest, Laura Verdonschot. De 21-jarige Lommelse toonde op het BK op de weg in Binche dat ze in vorm is, nadat ze dat ook al deed bij haar comeback in het veld begin 2018. Het is wel een leerrijk jaar geweest, maar de miserie van 2017 is niet bepaald voor herhaling vatbaar. Al is Verdonschot wel sterker geworden.
Het najaar van 2017 was een drama (lees hier). Ben je daar nu sterker uitgekomen?
Laura Verdonschot: “Ik denk wel dat ik kan concluderen dat ik sterker uit dat jaar gekomen ben. Op die momenten zelf natuurlijk niet, want dan voel je jezelf een sukkel, om het zo te verwoorden. Maar als ik achteraf terugkijk op wat ik nog bereikt hebt met een lichaam dat niet volledig in orde was… Het had veel erger gekund.”
Wat heb je eruit geleerd?
Laura Verdonschot: “Dat ik nooit moet opgeven en altijd moet blijven vechten voor elke plaats. De 1e weken was het moeilijk om tussen vrouwen te rijden die ik normaal gezien nooit tegenkom in de wedstrijd. Maar hoe meer crossen ik reed, hoe meer ik kon vechten voor elke plaats. Ik moest wel altijd het volledige pond geven, ook al had ik een offday. Dat waren de dagen waarop ik het meeste leerde, maar ook de dagen die mentaal en fysiek het lastigste waren.
Hoe ver sta je op fysiek vlak in vergelijking met een jaar geleden?
Laura Verdonschot: “Ik voel in de wegkoersen dat ik sterker ben geworden of in ieder geval terug koers kan maken en terug kan koersen zoals ik het wil: met een fijn gevoel rondrijden en niet steeds met mezelf in gevecht hoeven gaan om er te blijven aanhangen. Dus ja, mijn conditie is beter dan vorige zomer. Dat voel ik aan alles wat ik doe op de fiets.”
Op het BK weg in Binche haalde je net niet de top 30, terwijl je in 2017 in Antwerpen nog 11e werd. Heeft dat enkel te maken met het parcours?
Laura Verdonschot: “In Antwerpen was het inderdaad een vlakke koers en in Binche bergop. Mijn zus is de dag voordien getrouwd, dus ik had de nacht voor het BK in Binche amper 3 uur geslape. Je zus trouwt maar 1 keer, hé. Ze moet zich al heel de winter wegcijferen, dus ik offerde mezelf graag eens op voor haar. Ik reed een goede koers in Binche, beter dan in Antwerpen. Maar in de sprint zat er niet heel veel meer op. Die uitslagen spelen voor mij ook niet zo’n rol, al is het natuurlijk leuk als je hier of daar eens een prijsje kan rijden. Ik ben blij als ik kan afstappen met een goed gevoel en voel dat er progressie is. Als ik maar goed herstel van de koersen, want daar was vorig jaar allemaal geen sprake van.”
Je bent nu anderhalf jaar prof, inclusief een zwaar half jaar. Wat blijft je tot hiertoe wél bij?
Laura Verdonschot: “Dat de ploeg steeds het vertrouwen in mij heeft behouden en zelfs deze winter mijn contract nog verlengd heeft, net toen ik een moeilijke periode doormaakt. Dat gaf me een enorm goed gevoel en daar zal ik Jurgen (Mettepenningen, red) altijd dankbaar voor zijn. Ook mijn ouders, familie en vrienden hebben mij in deze tijd meer gesteund dan ik mezelf ooit had kunnen inbeelden. Iedereen leefde zo hard mee dat ik op het einde van het seizoen veel deugd had van die overwinning. Die was voor alle mensen die altijd in mij zijn blijven geloven. Mensen verliezen soms al snel vertrouwen in je kunnen als het minder gaat, inclusief mezelf.”
Op welke vlakken kan je op je 21e nog het meeste progressie boeken? En bestaat er een plan om die werkpunten aan te pakken?
Laura Verdonschot: “De komende jaren moet ik nog veel kracht bijwinnen. Daar schiet ik nog veel in tekort. Ook op gebied van trainingen kan ik nog veel progressie maken. Ik ben pas sinds dit jaar echte specifieke trainingen aan het doen en dat bevalt m. Dat heb ik al gevoeld in de wegkoersen, maar in de winter moet ik dat nog bewijzen. Ik heb met mijn trainer een planning opgemaakt voor de winter en daar zullen we ons aan vasthouden. Meestal gebeurt dat in onderling overleg in die weken, want je kan moeilijk een hele winter vooraf plannen. Maar echt veel zal er wel niet veranderen.”
KOM NAAR ONS 1E KOERSGESPREK!
Zie je jezelf een sportieve carrière hebben waarbij het veld een minder prominente plaats zal innemen?
Laura Verdonschot: “Ik kan me niet inbeelden dat ik op de weg zou gaan fietsen, als je dat bedoelt. Al is dat natuurlijk anders als je een echte topper bent op de weg. Cross zal voor mij altijd bovenaan staan. Daar haal ik ook veel meer plezier uit dan dat ik dat in de wegkoersen heb. In de cross kan ik mezelf uitleven en echt amuseren, zelf als het minder gaat.”
Fotomateriaal: Paul Hinninck.